داستان دعای ام داوود چیست و نحوه خواندن آن
آیا می دانید ام داوود کیست و داستان دعای ام داوود چه چیزی می باشد؟ فاطمه معروف به ام داوود، مادر داوود پسر زاده امام حسن مجتبی (ع) و مادر رضایی امام صادق (ع) بوده است. نیمه رجب المرجب، سومین روز از ایام البیض است، مومنان و مسلمانان علاوه بر توجه ویژه به ماه رجب و بهره برداری از آن، فرصت نیمه رجب را غنیمت شمرده و اعمال ویژه این روز برای تقرب بیشتر به ذات باری تعالی را به جا می‌آورند. در مطالب زیر آورده شده است که داستان دعای ام داوود چیست؟ و همچنین متن کامل دعای ام داوود به همراه ترجمه و همچنین نحوه خواندن دعای ام داوود نیز آورده شده است. دعای ام داوود یکی از اعمال ماه رجب برای برآورده شدن حاجات می باشد. دعای ام داوود را با نیت برآورده شدن حاجات و برطرف شدن غم ها در روز پانزدهم ماه رجب می خوانند.
داستان دعای ام داوود چیست؟
ام داوود گفته است: منصور دوانیقی لشکری به مدینه فرستاد و با محمدبن عبداللّه بن حسن مثنی جنگید و او و برادرش ابراهیم را به قتل رساند. همچنین منصور دوانیقی عبداللّه محض، پدر محمد و ابراهیم را با تعدادی از سادات حسنی به اسارت گرفتند و فرزند من داوود هم در میان اسیران بود که آن ها را از مدینه به بغداد منتقل کردند و به زندان انداختند.
دستگیری و زندانی شدن پسرم داوود برایم بسیار دردناک و غیر قابل تحمل بود، از او هیچ خبری نداشتم و گاهی مردم خبر مرگ او را من می دادند. روز های من با گریه و زاری و دلتنگی برای فرزندم می گذشت و همیشه در حال دعا کردن بودم. حتی از افراد مومن و مسلمان می خواستم که برای آزادی و پیدا شدن پسرم، داوود دعا کنند اما با دعای آن ها هم به نتیجه نرسیدم.
روزی متوجه شدم امام صادق (ع) که با پسرم داوود از من شیر خورده بود به بیماری مبتلا شده است، برای عیادت از ایشان به دیدن او رفتم. هنگام رفتن از منزل امام صادق(ع)، ایشان فرمود: از داوود خبری نداری؟ وقتی اسم داوود را شنیدم اشک از چشمانم سرازیر شد و غصه و غم به دلم بازگشت، به ایشان گفتم: پسرم را در عراق زندانی کرده اند و مدت طولانی می باشد که از او بی خبرم و در غم دوری او عذاب می کشم، از شما می خواهم برای آزادی فرزندم دعا کنید.
امام صادق(ع ) وقتی ناراحتی و غم من را دید، فرمود: دعای استفتاح را تا به حال نخوانده ای؟ مگر نمی‌دانی با خواندن این دعا درهای رحمت خداوند به روی تو گشوده می شود و فرشتگان الهی دعای تو را مستجاب می کنند؟ هیچ حاجتمندی نیست که این دعا را بخواند و خداوند دعای او رو اجابت نکند و همچنین خداوند برای کسی که این دعا را می خواند پاداش بهشت را قرار داده است.
وقتی از امام صادق نشنیدم با خواندن این دعا به مراد دلم می رسم از ایشان پرسیدم: آن دعا چیست؟ آداب آن به چه صورت می باشد؟
بیشتر بخوانید: ماه رجب به چه ماهی معروف است؟
امام صادق(ع ) فرمود: ای مادر داوود ماه رجب نزدیک است و در این ماه مبارک همه ی دعاها مستجاب می شود، با شروع ماه رجب، سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم آن را که ایام بیض و شبانه روز نورانی نام دارد روزه بگیر. نزدیک ظهر روز پانزدهم غسل کن و هشت رکعت نماز با رکوع و سجود دقیق و حساب شده انجام بده.
آن گاه حضرت دستور کامل اعمال و آداب دعای مخصوص را به من آموزش داد.
ماه رجب فرا رسید و اعمالی که امام صادق(ع) گفته بود را انجام دادم و پسرم داوود آزاد شد، داوود را نزد امام صادق(ع ) بردم و آن حضرت به فرزندم گفت: علت آزادی تو از زندان این بود که منصور دوانیقی، علی(ع ) را در خواب دیده بود و حضرت علی(ع) به منصور فرموده بود اگر فرزند مرا آزاد نکنی تو را در آتش خواهم انداخت، منصور هم درحالی که لهیب آتش را نزد خود مشاهده می‌کرد به ناچار تو را آزاد کرد.
ام داوود می‌گوید از امام صادق(ع ) سوال کردم: ای مولای من آیا این دعا را در غیر ماه رجب هم می‌توان خواند؟ آن حضرت فرمود: اگر روز عرفه با جمعه هماهنگ شود این دعا را می‌توان خواند و هرکس هم به این دعا اقدام کند پس از پایان، خداوند او را مشمول غفران و آمرزش خود قرار می‌دهد.
آداب خواندن دعای ام داوود در نیمه رجب
حال که با داستان دعای ام داوود آشنا شدید و دانستید که ام داوود کیست شما را با نحوه خواندن دعای ام داوود آشنا می کنیم:
همان طور که گفته شد دعای ام داوود برای گرفتن حاجت و برطرف شدن مشکلات و غم ها خوانده می شود. سفارش شده که بعد از خواندن دعای ام داوود حتی شده به اندازه یک قطره اشک بریزید.
برای خواندن دعای ام داوود بهتز است روزهای 13 و 14 و 15 رجب را روزه بگیرید و در روز پانزدهم رجب نزدیک ظهر غسل کرده و نماز ظهر و عصر را در مکانی که حواس شما پرت نشود بجا آورید. پس از اتمام نماز رو به قبله نشسته و 100 مرتبه سوره حمد، 100 مرتبه سوره توحید و 10 مرتبه آیة الكرسى را بخوانید.
سپس سوره‌های انعام، بنى‌اسرائیل، كهف، لقمان، یس، صافّات، حَّم سجده، حَّمعَّسَّق، حَّم دخان، فتح، واقعه، مُلْك، نَّ وَ اِذَا السَّماَّءُ انْشَقَّتْ را قرائت کنید و پس از اتمام در حالی که رو به قبله هستید دعای ام داوود را بخوانید. البته خواندن دعای ام داوود به تنهایی کفایت می کند.
متن کامل دعای ام داوود همراه با معنی
بیشتر بخوانید: دانلود زیارت عاشورا بصورت صوتی از مداحان معروف+ متن عربی زیارت عاشورا
صَدَقَ اللَّهُ الْعَظیمُ الَّذی لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ذُو الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ
“درست فرمود خدای بزرگی که معبودی جز او نیست زنده و پاینده و صاحب جلالت و بزرگواری است”
الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَلیمُ الْکَریمُ الَّذی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ
“بخشاینده و مهربان بردبار و کریم است آن که مانندش چیزی نیست”
وَهُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ الْبَصیرُ الْخَبیرُ، شَهِدَ اللَّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ
“و او شنوا و دانا و بینا و آگاه است، گواه است خدا که معبودی جز او نیست”
وَالْمَلائِکَةُ وَاُولوُا الْعِلْمِ قآئِماً بِالْقِسْطِ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ
“و فرشتگان و دانشوران گواهی داده اند که خدایی جز او نیست که عدالت بدو پایدار است و او عزیز و حکیم است”
وَبَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْکِرامُ وَاَنَا عَلی ذلِکَ مِنَ الشَّاهِدینَ
“و پیامبران بزرگوارش نیز آنرا به مردم رساندند و من بر این مطلب گواهی دهم”
اَللّهُمَّ لَکَالْحَمْدُ وَلَکَ الْمَجْدُ وَلَکَ الْعِزُّ وَلَکَ الْفَخْرُ
“خدایا از آن تو است ستایش و از آن تو است مجد و برای تو است عزت و خاص تو است افتخار”
وَلَکَ الْقَهْرُ وَلَکَ النِّعْمَةُ
“و شایسته تو است قهر و سطوت و مخصوص تو است نعمت”
وَلَکَ الْعَظَمَةُ وَلَکَ الرَّحْمَةُ وَلَکَ الْمَهابَةُ وَلَکَ السُّلْطانُ
“و از آن تو است عظمت و مخصوص تو است رحمت و برای تو است شکوه و خاص تو است سلطنت”
وَلَکَ الْبَهآءُ وَلَکَ الْإِمْتِنانُ وَلَکَ التَّسْبیحُ وَلَکَ التَّقْدیسُ
“و از آن تو است درخشندگی و مخصوص تو است نعمت بخشی و برای تو است پاکی”
وَلَکَ التَّهْلیلُ وَلَکَ التَّکْبیرُ وَلَکَ ما یُری وَلَکَ ما لا یُری
“و از آن تو است پاکیزگی و برای تو است یکتایی و مخصوص تو است بزرگی و ملک تو است آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود”
وَلَکَ ما فَوْقَ السَّمواتِ الْعُلی وَ لَکَ ما تَحْتَ الثَّری
“و از تو است آن چه بالای آسمان های بلند است و از تو است آن چه زیر زمین است”
وَلَکَ الْأَرَضُونَ السُّفْلی وَلَکَ الْأخِرَةُ وَالْأُولی
“و از تو است زمین های زیرین و از آن تو است دنیا و آخرت”
وَلَکَ ما تَرْضی بِهِ مِنَ الثَّنآءِ وَالْحَمْدِ وَالشُّکرِ وَ النَّعْمآءِ
“و مخصوص تو است آن و حمد و ثنا و شکری که تو بپسندی و آنچه نعمت است نیز از تو است”
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی جَبْرَئیلَ اَمینِکَ عَلی وَحْیِکَ وَالْقَوِیِّ عَلی اَمْرِکَ
“خدایا درود فرست بر جبرئیل امین بر وحی تو و نیرومند در کار تو”
وَالْمُطاعِ فی سَمواتِکَ وَمَحالِّ کَراماتِکَ الْمُتَحَمِّلِ لِکَلِماتِکَ
“و آن کس که در آسمان ها و جایگاه های کرامت هایت فرمانش برند آن کس که سخنان تو را برساند”
النَّاصِرِ لِاَنْبِیآئِکَ، الْمُدَمِّرِ لِأَعْدآئِکَ
“یاور پیامبرانت و سرنگون کننده دشمنانت”
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی میکائیلَ مَلَکِ رَحْمَتِکَ وَالْمَخْلُوقِ لِرَأْفَتِکَ وَالْمُسْتَغْفِرِ الْمُعینِ لِأَهْلِ طاعَتِکَ
“خدایا درود فرست بر میکائیل فرشته رحمتت و آفریده شده برای بردن مهرت و آمرزش خواه و کمک کار فرمانبرانت”
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی اِسْرافیلَ حامِلِ عَرْشِکَ وَصاحِبِ الصُّورِ الْمُنْتَظِرِ
“خدایا درود فرست بر اسرافیل حمل کننده عرشت و صاحب صُور آنکه چشم به راه”
لِأَمْرِکَ الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خیفَتِکَ
“دستور تو است و نگران و بیم ناک است از ترس تو”
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی حَمَلَةِ الْعَرْشِ الطَّاهِرینَ وَعَلیَ السَّفَرَةِ الْکِرامِ الْبَرَرَةِ الطَّیِّبینَ
“خدایا درود فرست بر حاملین پاکیزه عرش و بر سفیران گرامی و آن نیکان پاک”
وَعَلی مَلائِکَتِکَ الْکِرامِ الْکاتِبینَ وَ عَلی مَلائِکَةِ الْجِنانِ وَخَزَنَةِ النّیرانِ
“و بر فرشتگان بزرگوار نویسنده و بر فرشتگان بهشت و نگهبانان دوزخ”
وَمَلَکِ الْمَوْتِ وَالْأَعْوانِ یا ذَاالْجَلالِ وَالْإِکْرامِ
“و فرشته مرگ و کمک کارانش ای صاحب جلالت و بزرگواری”
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی اَبینا آدَمَ بَدیعِ فِطْرَتِکَ الَّذیکَرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلائِکَتِکَ وَاَبَحْتَهُ جَنَّتَکَ
“خدایا درود فرست بر پدر ما آدم پدیده خلقت که گرامیش داشتی به سجده کردن فرشتگانت و مباح کردی بر او بهشتت را”
اَللّهُمَ صَلِّ عَلی اُمِّنا حَوَّآءَ الْمُطَهَّرَةِ مِنَ الرِّجْسِ الْمُصَفَّاتِ مِنَ الدَّنَسِ
“خدایا درود فرست بر مادر ما حواء که از پلیدی پاک و از چرکی و آلودگی مصفا گشت و از میان آدمیان”
الْمُفَضَّلَةِ مِنَ الْأِنْسِ، الْمُتَرَدِّدَةِ بَیْنَ مَحالِّ الْقُدُْسِ
“برتری داشت و در میان جایگاه های قدسیان رفت و آمد کرده”
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی هابیلَ وَشَیْثٍ وَاِدْریسَ وَنُوحٍ وَهُودٍ وَصالِحٍ وَ اِبْراهیمَ وَاِسْماعیلَ
“خدایا درود فرست بر هابیل و شیث و ادریس و نوح و هود و صالح و ابراهیم و اسماعیل”
وَاِسْحقَ وَیَعْقُوبَ وَیُوسُفَ وَالْأَسْباطِ وَلُوطٍ وَشُعَیْبٍ وَاَیُّوبَ
“و اسحاق و یعقوب و یوسف و اسباط (یعقوب) و لوط و شعیب و ایوب”
وَمُوسی وَهارُونَ وَیُوشَعَ وَمیشا وَالْخِضْرِ وَذِی الْقَرْنَیْنِ وَیُونُسَ
و موسی و هارون و یوشع و میشا و خضر و ذی القرنین و یونس
وَاِلْیاسَ وَالْیَسَعَ وَذِی الْکِفْلِ وَطالُوتَ وَداوُدَ وَسُلَیْمانَ وَزَکَرِیَّا
و الیاس و الیسع و ذا الکفل و طالوت و داود و سلیمان و زکریا
وَشَعْیا وَیَحْیی وَتُورَخَ وَمَتّی وَاِرْمِیا وَحَیْقُوقَ وَدانِیالَ وَعُزَیْرٍ
و شعیا و یحیی و تورخ و متی و ارمیا و حیقوق و دانیال و عزیر
وَعیسی وَشَمْعُونَ وَجِرْجیسَ وَالْحَوارِیّینَ وَالْأَتْباعِ وَخالِدٍ وَحَنْظَلَةَ وَلُقْمانَ
“و عیسی و شمعون و جرجیس و حواریین عیسی و پیروانشان و خالد و حنظله و لقمان”
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ
“خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد”
وَبارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ
“و برکت فرست بر محمّد و آل محمّد چنان چه درود فرستادی”
وَرَحِمْتَ وَبارَکْتَ عَلی اِبْرهیمَ وَآلِ اِبْرهیمَ، اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ
“و رحمت و برکت فرستادی بر ابراهیم و آل ابراهیم که به راستی تویی ستوده و بزرگوار”
اَللّهُمَ صَلِّ عَلَی الْأَوْصِیآءِ وَالسُّعَدآءِ وَالشُّهَدآءِ وَاَئِمَّةِ الْهُدی
“خدایا درود فرست بر اوصیاء و اهل سعادت و شهیدان و امامان راهنما”
اَللّهُمَّ صَلِ عَلَی الْأَبْدالِ وَالْأَوْتادِ وَالسُّیَّاحِ وَالْعُبَّادِ وَالْمُخْلِصینَ وَالزُّهَّادِ
“خدایا درود فرستبر ابدال (دستهای از صلحاء) و اوتاد و سیاحان و پرستش کنندگان و مخلصان و پارسایان”
وَاَهْلِ الجِدِّ وَالْإِجْتِهادِ وَاخْصُصْ مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَیْتِهِ بِاَفْضَلَِلَواتِکَ
“و اهل جدیت و کوشش و مخصوص گردان محمّد و خاندانش را به بهترین درودهایت”
وَاَجْزَلِ کَراماتِکَ وَبَلِّغْ رُوحَهُ وَ جَسَدَهُ مِنّی تَحِیَّةً وَسَلاماً
“و فراوان ترین کرامت هایت و به روح و جسدش از جانب من تحیّت و سلامی برسان”
وَزِدْهُ فَضْلاً وَشَرَفاً وَکَرَماً حَتّی تُبَلِّغَهُ اَعْلی دَرَجاتِ اَهْلِ
“و فضل و شرافت و بزرگواریش را فزون کن به حدی که او را به اعلی درجه اهل”
الشَّرَفِ مِنَ النَّبِیّینَ وَالْمُرْسَلینَ وَالْأَفاضِلِ الْمُقَرَّبینَ
“شرافت از پیامبران و رسولان و فاضلان مقربت برسانی”
اَللّهُمَّ وَصَلِ عَلی مَنْ سَمَّیْتُ وَمَنْ لَمْ اُسَمِّ مِنْ مَلائِکَتِکَ وَاَنْبِیآئِکَ وَرُسُلِکَ
“خدایا درود فرست بر هرکس که من نام بردم و هر که از فرشتگان و پیامبران و رسولان”
وَاَهْلِ طاعَتِکَ وَاَوْصِلْ صَلَواتی اِلَیْهِمْ وَاِلی اَرْواحِهِمْ وَاجْعَلْهُمْ
“و فرمانبردارانت را که من نام نبردم و درودهای مرا بر ایشان و بر ارواحشان برسان و آنان را”
اِخْوانی فیکَ وَاَعْوانی عَلی دُعآئِکَ
“برادران من در دین و کمک کارانم در دعای به درگاهت قرار ده”
اَللّهُمَّ اِنّی اَسْتَشْفِعُ بِکَ اِلَیْکَ
“خدایا من شفیع گردانم تو را پیش خودت”
وَبِکَرَمِکَ اِلی کَرَمِکَ وَبِجُودِکَ اِلی جُودِکَ وَبِرَحْمَتِکَ اِلی رَحْمَتِکَ
“و کرمت را پیش کرمت و جودت را پیش جودت و رحمتت را پیش رحمتت”
وَبِاَهْلِ طاعَتِکَ اِلَیْکَ وَاَسئَلُکَ الّلهُمَّ بِکُلِّ ما سَئَلَکَ بِهِ اَحَدٌ مِنْهُمْ، مِنْ
“و اهل طاعتت را پیش درگاهت و از تو خواهم خدایا به هرچه یکی از آن ها بوسیله آن تو را”
مَسْئَلَةٍ شَریفَةٍ غَیْرِ مَرْدُودَةٍ وَبِما دَعَوْکَ بِهِ مِنْ دَعْوَةٍ مُجابَةٍ غَیْرِ مُخَیَّبَةٍ
“خواسته از سؤال های شریفی که برنگشته و به آن چه تو را خوانده اند از دعای پذیرفته شده ای که به نومیدی نکشیده”
یااَللَّهُ یارَحْمنُ یا رَحیمُ یا حَلیمُ یا کَریمُ یا عَظیمُ یا جَلیلُ یامُنیلُ
“ای خدا ای بخشاینده ای مهربان ای بردبار ای کریم ای بزرگ ای با جلالت ای بخشنده”
یا جَمیلُ یا کَفیلُ یا وَکیلُ یا مُقیلُ یا مُجیرُ یا خَبیرُ یا مُنیرُ یا مُبیرُ
“ای زیبا ای سرپرست ای وکیل ای نادیده گیر ای پناهده ای آگاه ای روشنی ده ای نابود کن ”
یا مَنیعُ یا مُدیلُ یا مُحیلُ یا کَبیرُ یا قَدیرُ یا بَصیرُ یا شَکُورُ یا بَرُّه
“ای والامقام ای چرخاننده ای جابجا کننده ای بزرگ ای توانا ای بینا ای شکرپذیر ای نیکوکار”
یا طُهْرُ، یا طاهِرُ یا قاهِرُ، یا ظاهِرُ یا باطِنُ، یا ساتِرُ یا مُحیطُ، یا مُقْتَدِرُ
“ای پاک ای پاکیزه ای قاهر ای پیدا ای پنهان ای پرده پوش ای احاطه دار ای با اقتدار”
یا حَفیظُ یا مُتَجَبِّرُ یا قَریبُ یا وَدُودُ یا حَمیدُ یا مَجیدُ یا مُبْدِئُ
“ای نگهبان ای دارای بزرگی ای نزدیک ای محبوب همه ای ستوده ای بزرگوار ای پدیدآرنده”
یا مُعیدُ یا شَهیدُ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا قابِضُ
“ای بازگرداننده ای گواه ای احسانبخش ای نیکوبخش ای نعمتبخش ای زیاده بخش ای گیرنده”
یا باسِطُ یا هادی یا مُرْسِلُ یا مُرْشِدُ یا مُسَدِّدُ یا مُعْطی یا مانِعُ
“ای گشایش ده ای راهنما ای فرستنده ای رهنمون ای محکم کننده ای دهنده ای منعکننده ”
یا دافِعُ یا رافِعُ یا باقی یا واقی یا خَلاَّقُ یا وَهَّابُ یا تَوَّابُ یا فَتَّاحُ
“ای جلوگیرنده ای بلند کننده ای باقی ای نگهدار ای آفریننده ای بخشش پیشه ای توبه پذیر ای گشاینده”
یا نَفَّاحُ یا مُرْتاحُ یا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتاحٍ یا نَفَّاعُ یا رَؤُفُ یا عَطُوفُ
“ای زیاده بخش ای رحمت بخش ای که بدست او است هر کلید ای سودرسان ای مهربان ای باعطوفت”
یا کافی یا شافی یا مُعافی یا مُکافی یا وَفِیُّ یا مُهَیْمِنُ یا عَزیزُ
“ای کفایت کننده ای درمان بخش ای بهبودی بخش ای پاداش دهنده ای باوفا ای نگهبان خلق ای با عزت”
یا جَبَّارُ یا مُتَکَبِّرُ یا سَلامُ یا مُؤْمِنُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ یا نُورُ یا مُدَبِّرُ
“ای جبار ای بزرگوار ای سلامت بخش ای ایمنی بخش ای یکتا ای بی نیاز ای نور ای مدبر کارها”
یا فَرْدُ یا وِتْرُ یا قُدُّوسُ یا ناصِرُ یا مُونِسُ یا باعِثُ یا وارِثُ یا عالِمُ
“ای یگانه ای تنها ای پاکیزه ای یاور ای همدم ای برانگیزنده ای ارث برنده ای دانا”
یا حاکِمُ یا بادی یا مُتَعالی یا مُصَوِّرُ یا مُسَلِّمُ یا مُتَحَبِّبُ یا قآئِمُ
“ای حکم کننده ای آغاز کننده ای برتر ای صورت بخش ای سلامت بخش ای دوستی ورز ای قائم به کار خلق”
یا دآئِمُ یا عَلیمُ یا حَکیمُ یا جَوادُ یا بارِیءُ یا بآرُّ یا سآرُّ یا عَدْلُ
“ای جاویدان ای دانا ای فرزانه ای بخشنده ای آفریننده ای نیکوکار ای شادی بخش ای دادگستر ”
یا فاصِلُ یا دَیَّانُ یا حَنَّانُ یا مَنَّانُ یا سَمیعُ یا بَدیعُ یا خَفیرُ یا مُعینُ
“ای جداکننده ای جزاده ای نعمت بخش ای عطابخش ای شنوا ا ی پدیدآرنده ای پناهده ای یاور”
یاناشِرُ یاغافِرُ یاقَدیمُ یامُسَهِّلُ یا مُیَسِّرُ یا مُمیتُ یا مُحْیی
“ای نشر دهنده ای آمرزنده ای قدیم ای آسان کننده ای هموارکننده ای میراننده ای زنده کننده”
یا نافِعُ یا رازِقُ یا مُقْتَدِرُ یا مُسَبِّبُ یا مُغیثُ یا مُغْنی یا مُقْنی
“ای سودده ای روزی ده ای با اقتدار ای سبب ساز ای فریادرس ای بی نیازکننده ای دارایی دهنده ”
یا خالِقُ یا راصِدُ یا واحِدُ یا حاضِرُ یا جابِرُ یا حافِظُ یا شَدیدُ
“ای آفریننده ای نگهبان ای یگانه ای حاضر ای جبران کننده ای نگه دار ای استوار”
یا غِیاثُ یا عآئِدُ یا قابِضُ یا مَنْ عَلا فَاسْتَعْلی فَکانَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلی
“ای فریادرس ای ثروت ده ای گیرنده ای که والایی و برتری و به دیدگاه اعلایی”
یا مَنْ قَرُبَ فَدَنا وَبَعُدَ فَنَای وَعَلِمَ السِّرَّ وَاَخْفی یا مَنْ اِلَیْهِ التَّدْبیرُوَلَهُ الْمَقادیرُ
“ای که نزدیکی و بسیار هم نزدیک و دور است و بسیار هم دور دانای سر و نهان ای که تدبیر امور با او است و اندازه ها از او است”
وَیا مَنِ الْعَسیرُ عَلَیْهِ سَهْلٌ یَسیرٌ یا مَنْ هُوَ عَلی مایَشآءُ قَدیرٌ
“و ای که دشوار برای او سهل و آسان است ای که بر هرچه بخواهد توانا است”
یا مُرْسِلَ الرِّیاحِ یا فالِقَ الْأِصْباحِ یا باعِثَ الْأَرْواحِ
“ای فرستنده بادها ای شکافنده سپیده صبح ای برانگیزاننده ارواح ”
یا ذَاالْجُودِ وَالسَّماحِ یا رآدَّ ما قَدْ فاتَ یا ناشِرَ الْأَمْواتِ یا جامِعَ الشَّتاتِ
“ای صاحب جود و سخاوت ای برگرداننده آنچه از دست رفته ای زندهکننده مردگان ای گردآورنده پراکندهها”
یا رازِقَ مَنْ یَشآءُ بِغَیْرِ حِسابٍ وَیا فاعِلَ ما یَشآءُ کَیْفَ یَشآءُ
“ای روزی ده بی حساب به هر که خواهی و ای انجام دهنده هر چه بخواهی به هرطور که خواهی”
وَ یا ذَاالْجَلالِ وَالْأِکْرامِ یا حَیُّ یا قَیُّومُ یا حَیّاً حینَ لا حَیَّ
“و ای صاحب جلالت و بزرگواری ای زنده ای پاینده ای زنده در آن هنگام که زنده ای نبود ”
یا حَیُّ یا مُحْیِیَ الْمَوْتی یا حَیُّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ بَدیعُ السَّمواتِ وَالْاَرْضِ
“ای زنده کن مردگان ای زنده که معبودی جز تو نیست پدید آرنده آسمانها و و زمین”
یا اِلهی وَسَیِّدی صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ
“ای معبود من و آقای من درود فرست بر محمّد و آل محمّد و رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد”
وَ بارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ
“و برکت ده بر محمّد و آل محمّد چنانچه درود فرستادی”
وَبارَکْتَ وَرَحِمْتَ عَلی اِبْرهیمَ وَآلِ اِبْرهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ
“و برکت دادی و رحمت فرستادی بر ابراهیم و آل ابراهیم که به راستی تویی ستوده و بزرگوار”
وَارْحَمْ ذُلیّ وَ فاقَتی وَفَقْری وَانْفِرادی وَوَحْدَتی وَخُضُوعی بَیْنَ یَدَیْکَ
“و رحم کن به خواری من و بیچارگیم و نداریم و تک و تنهاییم و فروتنیم در برابرت”
وَاعْتِمادی عَلَیْکَ وَتَضَرُّعی اِلَیْکَ اَدْعُوکَ دُعآءَ الْخاضِعِ الذَّلیلِ
“و اعتمادی که بر تو دارم و زاریم به درگاهت تو را خوانم خواندن شخص فروتن خوار”
الْخاشِع ِالْخآئِفِ الْمُشْفِقِ الْبآئِسِ الْمَهینِ الْحَقیرِ الْجائِعِ
“خاشع ترسان هراسان پریشان بی مقدار کوچک گرسنه”
الْفَقیرِالْعآئِذِ الْمُسْتَجیرِ الْمُقِرِّ بِذَنْبِهِ الْمُسْتَغْفِرِ مِنْهُ الْمُسْتَکینِ لِرَبِّهِ
“فقیر پناهنده پناه خواه معترف به گناه آمرزش خواه از گناه درمانده و زاری کننده به درگاه پروردگار”
دُعآءَ مَنْ اَسْلَمَتْهُ ثِقَتُهُ وَرَفَضَتْهُ اَحِبَتُّهُ
“و خواندن شخصی که یاران مورد اعتمادش او را واگذار ده و دوستانش او را رها کرده”
وَعَظُمَتْ فَجیعَتُهُ دُعآءَ حَرِقٍ حَزینٍ ضَعیفٍ مَهینٍ بآئِسٍ مُسْتَکینٍ بِکَ مُسْتَجیرٍ
“و درد جانسوزش بزرگ گشته خواندن شخص دلسوخته غمگین ناتوان بی مقدار پریشان درمانده ای که به تو پناه آورده”
َ
اللّهُمَّ وَاَسئَلُکَ بِاَنَّکَ مَلیکٌ وَاَنَّکَ ما تَشآءُ مِنْ اَمْرٍ یَکُونُ وَاَنَّکَ عَلی ما تَشآءُ قَدیرٌ
“خدایا از تو خواهم چون تویی فرمانروا و تو چنانی که هرکاری را بخواهی می شود و تویی که بر هرچه بخواهی توانایی”
وَاَسئَلُکَ بِحُرْمَةِ هذَا الشَّهْرِ الْحَرامِ وَالْبَیْتِ الْحَرامِ وَالْبَلَدِ الْحَرامِ
“و از تو خواهم به حرمت این ماه محترم و خانه محترم (کعبه) و شهر محترم (مکه)”
وَالرُّکْنِ وَالْمَقامِ وَالْمَشاعِرِالْعِظامِ وَبِحَقِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍعَلَیْهِ وَ الِهِ السَّلامُ
“و رکن و مقام و مشعرهای بزرگ (جاهای مناسک حج) و به حق پیامبرت محمّد علیه و آله السلام”
یا مَنْ وَهَبَ لِادَمَ شَیْثاً وَ لِإِبْراهیمَ اِسْماعیلَ وَ اِسْحاقَ
“ای که شیث را به آدم بخشیدی و اسماعیل و اسحاق را به ابراهیم دادی”
وَ یا مَنْ رَدَّ یُوسُفَ عَلی یَعْقوُبَ وَیا مَنْ کَشَفَ بَعْدَ الْبَلاءِ ضُرَّ اَیُّوبَ
“و ای که یوسف را به یعقوب برگرداندی و ای که پس از مبتلا شدن ایوب ناراحتیش را برطرف کردی”
یا رآدَّ مُوسی عَلی اُمِّهِ وَ زآئِدَ الْخِضْرِ فی عِلْمِهِ وَیا مَنْ وَهَبَ لِداوُدَ
“ای که موسی را به مادرش برگرداندی و دانش خضر را افزون کردی ای که دادی به داود”
سُلَیْمانَ وَلِزَکَرِیَّا یَحْیی وَلِمَرْیَمَ عیسی یا حافِظَ بِنْتِ شُعَیْبٍ
“سلیمان را و به زکریا یحیی را و به مریم عیسی را ای نگهدار دختر شعیب”
وَیا کافِلَ وَلَدِ اُمِّ مُوسی اَسئَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
“ای کفالت کننده فرزند مادر موسی از تو خواهم که درود فرستی بر محمّد و آل محمّد”
وَاَنْ تَغْفِرَ لِی ذُنُوبی کُلَّها وَتُجیرَنی مِنْ عَذابِکَ وَتُوجِبَ لی رِضْوانَکَ
“و گناهانم را بیامرزی و از عذاب خود مرا در پناه گیری و مرا مستوجب خوشنودی”
وَاَمانَکَ وَاِحْسانَکَ وَغُفْرانَکَ وَجِنانَکَ وَاَسئَلُکَ اَنْ تَفُکَّ عَنّی کُلَ
“و ایمنی و احسان و آمرزش و بهشتت قرار دهی و از تو خواهم که باز کنی برایم هر”
حَلْقَةٍ بَیْنی وَبَیْنَ مَنْ یُؤْذینی وَتَفْتَحَ لی کُلَّ بابٍ وَتُلَیِّنَ لی کُلَ صَعْبٍ
“حلقه ای که میان من و میان آزار کننده من است و بگشایی به رویم هر دری را و نرم کنی برایم هر دشواری را”
وَتُسَهِّلَ لی کُلَّ عَسَیرٍ وَتُخْرِسَ عَنّی کُلَّ ناطِقٍ بِشَرٍّ
“و آسان کنی برایم هر مشکلی را و لال کنی از من زبان هر بدگو را”
وَتَکُفَ عَنّی کُلَّ باغٍ وَتَکْبِتَ عَنّی کُلَّ عَدُوٍّ لی وَحاسِدٍ وَتَمْنَعَ مِنّی کُلَ ظالِمٍ
“و بازداری از من هر زورگو را و خوار کنی دشمنان و حسودان مرا و بازداری از من هر ستمگری را”
وَتَکْفِیَنی کُلَّ عآئِقٍ یَحُولُ بَیْنی وَبَیْنَ حاجَتی، وَیُحاوِلُ اَنْ
“و کفایت کنی از من هر مانعی را که میان من و حاجتم حائل شود و بخواهد که”
یُفَرِّقَ بَیْنی وَبَیْنَ طاعَتِکَ وَیُثَبِّطَنی عَنْ عِبادَتِکَ یا مَنْ اَلْجَمَ الْجِنَ الْمُتَمَرِّدینَ
“میان من و اطاعت تو را جدایی اندازد و از پرستش تو بازم دارد ای که مهار کردی جنیان نافرمان را ”
وَقَهَرَ عُتاةَ الشَّیاطینِ وَاَذَلَّ رِقابَ الْمُتَجَبِّرینَ وَرَدَّ کَیْدَ
“و مقهور ساختی شیاطین سرکش را و گردنِ گردنکشان را به خواری کشاندی و نقشه های شوم”
الْمُتَسَلِّطین عَنِ الْمُسْتَضْعَفینَ اَسئَلُکَ بِقُدْرَتِکَ عَلی ما تَشآءُ
“مسلط شدگان را از ناتوانها بازگرداندی از تو خواهم به حق تواناییت بر هرچه خواهی”
وَتَسْهیلِکَ لِما تَشآءُ کَیْفَ تَشآءُ اَنْ تَجْعَلَ قَضآءَ حاجَتی فیما تَشآءُ
“و آسان کردنت هرچه را به هر نحو که خواهی که قرار دهی برآوردن حاجتم را در هرچه خواهی”
سپس سجده کن بر زمین و بر خاک بگذار دو طرف روی خود را و بگو:
اَللّهُمَّ لَکَ سَجَدْتُ وَبِکَ امَنْتُ
“خدایا برای تو سجده می کنم و به تو ایمان دارم”
فَارْحَمْ ذُلّی وَفاقَتی وَاجْتِهادی وَتَضَرُّعی وَمَسْکَنَتی وَفَقْری اِلَیْکَ یا رَبِّ
“پس رحم کن به خواری من و نداریم و سعی و کوششم و زاری و بیچارگی ام و نیازم به درگاهت ای پروردگار”
و کوشش کن که اشک بریزد چشم های تو اگر چه بقدر سر سوزنی باشد؛ به درستی که این علامت استجابت است ان‌شاءالله.