متن کامل شعر آدمی را آدمیت لازم است سعدی + عکس
در زندگی همیشه به چیزهایی که خودتان بدست آوریده اید و برای رسیدن به آن ها تلاش و کوشش کرده اید، افتخار کنید. اگر برای چهره زیبا، قد بلند، نژاد و قومیت، ثروت خانوادگی و …. افتخار کنید، افتخاری بیهوده و بی ارزش می باشد زیرا برای بدست آوردن آن ها شما هیچ تلاشی نکرده اید. بنابراین همیشه برای داشتن مواردی که خودتان بدست آورده اید مانند، مهربانی، از خودگذشتگی، صداقت، وفاداری و …. احساس غرور و افتخار کنید. شعری درباره انسانیت به شما ارائه می شود، در این پست متن کامل شعر آدمی را آدمیت لازم است آورده شده است، با ما همراه باشید.
متن شعر “آدمی را آدمیت لازم است”
تن آدمی شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی
چه میان نقش دیوار و میان آدمیت
خور و خواب و خشم و شهوت شغبست و جهل و ظلمت
حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت
به حقیقت آدمی باش وگرنه مرغ باشد
که همین سخن بگوید به زبان آدمیت
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
اگر این درنده‌خویی ز طبیعتت بمیرد
همه عمر زنده باشی به روان آدمیت
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت
طیران مرغ دیدی تو ز پای‌بند شهوت
به در آی تا ببینی طیران آدمیت
نه بیان فضل کردم که نصیحت تو گفتم
هم از آدمی شنیدیم بیان آدمیت
معنی شعر آدمی را آدمیت لازم است
آدمي را آدميت لازم است
عود را گر بو نباشد هيزم است
شعر زیبای سعدی به این حقیقت اشاره دارد که تنها چیزی که انسان را از سایر جاندارن متمایز می کند انسانیت و جوانمردی است وگرنه خوردن و خوابیدن و شهوت ویژگی مشترک همه جانداران است. این شعر با وجود معنای ساده ای که دارد تلنگر عمیقی به انسان می زند. “که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت”، انسان ها می توانند به مقامی برسند که فرشته ها به آن راه ندارند.
عکس نوشته شعر آدمی را آدمیت لازم است
