متن شعر عجب صبری خدا دارد اگر من جای او بودم+دکلمه شاعر
در این مطلب متن شعر عجب صبری خدا دارد اگر من جای او بودم… را که استاد رحیم معینی کرمانشاهی سروده شده است را با نام “شعر صبر خدا” را خدمت شما ارائه خواهیم داد. امید است روزی فرا برسد که دیگر انسانها به هم نوعان خود ظلم نکنن و بساط بی عدالتی و کشت وکشتار برچیده شود.
دکلمه شعر عجب صبری خدا دارد با صدای استاد محینی کرمانشاهی
این شعر زیبا و ماندگار توسط افراد زیادی دکلمه شده است و خوانندگان بسیاری این شعر را تبدیل به آهنگ کرده اند و خوانده اند ولی شنیدن این شعر بسیار تاثیر گذار از زبان خود شاعر لطفی دیگر دارد. شما را دعوت میکنم تا شعر عجب صبری خدا دارد را از زبان شاعر آن استاد معینی کرمانشاهی بشنوید.
متن شعر عجب صبری خدا دارد
عجب صبری خدا دارد! اگر من جای او بودم، همان یک لحظه ی اول
که اول ظلم را میدیدم از مخلوق بی وجدان، جهانرا با همه زیبایی و زشتی، برروی یکدگر ، ویرانه میکردم .
عجب صبری خدا دارد! اگر من جای او بودم…
که در همسایه صدها گرسنه، چند بزمی گرم عیش و نوش میدیدم، نخستین نعره مستانه را خاموش آندم، بر لب پیمانه میکردم .
عجب صبری خدا دارد! اگر من جای او بودم…
که میدیدم یکی عریان و لرزان و دیگری پوشیده از صد جامه رنگین زمین و آسمان را، واژگون مستانه میکردم .
عجب صبری خدا دارد! اگر من جای او بودم…
نه طاعت می پذیرفتم،نه گوش از بهر استغفار این بیدادگرها تیز کرده،پاره پاره در کف زاهد نمایان، سبحه صد دانه میکردم .
عجب صبری خدا دارد! اگر من جای او بودم…
برای خاطر تنها یکی مجنون صحرا گرد بی سامان، هزاران لیلی ناز آفرین را کو به کو، آواره و دیوانه میکردم .
عجب صبری خدا دارد! اگر من جای او بودم…
بگرد شمع سوزان دل عشاق سرگردان، سراپای وجود بی وفا معشوق را، پروانه میکردم .
عجب صبری خدا دارد! اگر من جای او بودم…
به عرش کبریایی، با همه صبر خدایی، تا که میدیدم عزیز نابجایی، ناز بر یک ناروا گردیده خواری می‌فروشد، گردش این چرخ را وارونه، بی صبرانه میکردم .
عجب صبری خدا دارد! اگر من جای او بودم…
که میدیدم مشوش عارف و عامی، ز برق فتنه این علم عالم سوز مردم کش، بجز اندیشه عشق و وفا، معدوم هر فکری، در این دنیای پر افسانه میکردم .
عجب صبری خدا دارد! چرا من جای او باشم…
همین بهتر که او خود جای خود بنشسته و تاب تماشای تمام زشتکاری‌های این مخلوق را دارد
وگرنه من بجای او چو بودم
یکنفس کی عادلانه سازشی، با جاهل و فرزانه میکردم…
عجب صبری خدا دارد!
عجب صبری خدا دارد…