متن کامل سوره عبس بدون ترجمه و با ترجمه + pdf با فونت درشت

سوره مبارکه عبس با 42 آیه هشتادمین سوره از قرآن کریم است، این سوره در مکه بر پیامبر اکرم نازل شده است و در جزء سی ام قرار گرفته است. عبس فعل ماضی است و به معنای چهره در هم کشید، میباشد، عبس به معنای بی اعتنایی کردن است. از دیگر نام های سوره عبس، سَفره، صاخه، اعمی، ابن ام مکتوم هستند. متن کامل سوره عبس بدون ترجمه، متن سوره عبس با معنی، متن سوره عبس پی دی اف pdf با فونت درشت و لینک دانلود سوره عبس صوتی را در این مطلب از مینویسم بخوانید.

علت نام گذاری سوره عبس به این دلیل است که سوره با همین نام شروع شده است، نام دیگر سوره عبس، سَفرة است که واژه سَفره به معنی سفیران در آیه پانزدهم این سوره آمده است. نام دیگر سوره عبس، صاخه است که واژه صاخه به معنی صدای هولناک در آیه ی 33 این سوره آمده است. نام دیگر این سوره همچنین اعمی و سوره ابن ام مکتوم است که به خاطر اینکه قصه ی مردی نابینا که دنبال هدایت شدن بود در این سوره ذکر شده است سوره عبس به این دو نام هم نام گذاری شده است.

از نظر ترتیب قرار گرفتن در قرآن کریم سوره عبس بعد از سوره نازعات و قبل از سوره تکریم قرار گرفته است.

نام سوره	عبس
محل نزول	مکه
شماره سوره	80
تعداد آیات	42
جزء	30
تعداد حروف	553
تعداد کلمات	133

محتوا و مضامین سوره عبس

محتوای سوره عبس را می توان به 5 قسمت تقسیم کرد.

1. ارزش و اهمیت قرآن مجید، هدایتگری و آموزندگی این کتاب
2. از بین بردن حس برتری جویی انسان، ناراحتی شديد خداوند نسبت به كسى كه در برابر مرد نابيناى حقيقت جو برخورد مناسبى نداشت.
3. سرزنش شدید متکبران و کفران و ناسپاسی انسان در برابر نعمت‌های خداوند
4. شرح برخی از نعمت‌های خداوند برای انسانها و تحریک حس شکرگذاری مخلوق
5. بیان رخداد قیامت و سرنوشت هولناک تمامی انسان ها در روز قیامت

آثار و برکات تلاوت سوره عبس

خواندن سوره عبس موجب در امان ماندن از خطرات خواهد شد، در توضیح این مورد امام صادق (ع) فرمودند هر کس سوره عبس را بر کاغذ یا پوست سفیدی بنویسد هر جا که می رود همراه خود داشته باشد در مسیرش خیر و خوبی قرار میگیرد و از خطرات به اذن خداوند در امان می ماند. از دیگر اثرات خواندن سوره عبس این است که به عنوان دعا برای پیدا شدن مال گمشده و بازگشت فرد غائب خوانده می شود.

آیات مشهور سوره عبس آیه 34 تا 37 این سوره است که واقعه محشر را توصیف کرده و می فرماید انسان‌ ها حتی از نزدیکانشان ( پدر، مادر، همسر و فرزند) فرار می‌ کنند.

متن سوره عبس بدون ترجمه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

عَبَسَ وَتَوَلَّى ﴿١﴾ أَنْ جَاءَهُ الأعْمَى ﴿٢﴾ وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّهُ یَزَّکَّى ﴿٣﴾ أَوْ یَذَّکَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّکْرَى ﴿٤﴾ أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى ﴿٥﴾ فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّى ﴿٦﴾ وَمَا عَلَیْکَ أَلا یَزَّکَّى ﴿٧﴾ وَأَمَّا مَنْ جَاءَکَ یَسْعَى ﴿٨﴾ وَهُوَ یَخْشَى ﴿٩﴾ فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّى ﴿١٠﴾ کَلا إِنَّهَا تَذْکِرَةٌ ﴿١١﴾ فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ ﴿١٢﴾ فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ ﴿١٣﴾ مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ ﴿١٤﴾ بِأَیْدِی سَفَرَةٍ ﴿١٥﴾ کِرَامٍ بَرَرَةٍ ﴿١٦﴾ قُتِلَ الإنْسَانُ مَا أَکْفَرَهُ ﴿١٧﴾ مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ ﴿١٨﴾ مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿١٩﴾ ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ ﴿٢٠﴾ ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿٢١﴾ ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ ﴿٢٢﴾ کَلا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿٢٣﴾ فَلْیَنْظُرِ الإنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ ﴿٢٤﴾ أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿٢٥﴾ ثُمَّ شَقَقْنَا الأرْضَ شَقًّا ﴿٢٦﴾ فَأَنْبَتْنَا فِیهَا حَبًّا ﴿٢٧﴾ وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿٢٨﴾ وَزَیْتُونًا وَنَخْلا ﴿٢٩﴾ وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿٣٠﴾ وَفَاکِهَةً وَأَبًّا ﴿٣١﴾ مَتَاعًا لَکُمْ وَلأنْعَامِکُمْ ﴿٣٢﴾ فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿٣٣﴾ یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ ﴿٣٤﴾ وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ ﴿٣٥﴾ وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ ﴿٣٦﴾ لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ ﴿٣٧﴾ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ﴿٣٨﴾ ضَاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ ﴿٣٩﴾ وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ﴿٤٠﴾ تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿٤١﴾ أُولَئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ﴿٤٢﴾

متن سوره عبس همراه با ترجمه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

عَبَسَ وَتَوَلَّى ﴿۱﴾
چهره درهم کشید و روی برتافت! (۱)

أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَى ﴿۲﴾
از اینکه نابینایی به سراغ او آمده بود. (۲)

وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّهُ یَزَّکَّى ﴿۳﴾
تو چه می‏دانی شاید او پاکی و تقوی پیشه کند؟ (۳)

أَوْ یَذَّکَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّکْرَى ﴿۴﴾
یا متذکر گردد و این تذکر به حال او مفید باشد. (۴)

أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى ﴿۵﴾
اما آن کس که مستغنی است (۵)

فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّى ﴿۶﴾
تو به او روی می‏آوری! (۶)

وَمَا عَلَیْکَ أَلَّا یَزَّکَّى ﴿۷﴾
در حالی که اگر او خود را پاک نسازد چیزی بر تو نیست. (۷)

وَأَمَّا مَنْ جَاءَکَ یَسْعَى ﴿۸﴾
اما کسی که به سراغ تو می‏آید و کوشش می‏کند، (۸)

وَهُوَ یَخْشَى ﴿۹﴾
و از خدا ترسان است، (۹)

فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّى ﴿۱۰﴾
تو از او غافل می‏شوی. (۱۰)

کَلَّا إِنَّهَا تَذْکِرَةٌ ﴿۱۱﴾
هرگز چنین مکن، این (قرآن) یک تذکر و یاد آوری است. (۱۱)

فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ ﴿۱۲﴾
و هر کس بخواهد از آن پند می‏گیرد. (۱۲)

فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ ﴿۱۳﴾
در الواح پرارزشی ثبت است. (۱۳)

مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ ﴿۱۴﴾
الواحی والاقدر و پاکیزه. (۱۴)

بِأَیْدِی سَفَرَةٍ ﴿۱۵﴾
به دست سفیرانی است، (۱۵)

کِرَامٍ بَرَرَةٍ ﴿۱۶﴾
والامقام و فرمانبردار و نیکوکار. (۱۶)

قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَکْفَرَهُ ﴿۱۷﴾
مرگ بر این انسان، چقدر کافر و ناسپاس است؟! (۱۷)

مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ ﴿۱۸﴾
(خداوند) او را از چه چیز آفرید؟ (۱۸)

مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿۱۹﴾
از نطفه ناچیزی او را آفرید، سپس اندازه گیری کرد و موزون ساخت. (۱۹)

ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ ﴿۲۰﴾
سپس راه را برای او آسان ساخت. (۲۰)

ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿۲۱﴾
بعد او را می‏راند و در قبر پنهان نمود. (۲۱)

ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ ﴿۲۲﴾
سپس هر زمان بخواهد او را زنده می‏کند. (۲۲)

کَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿۲۳﴾
چنین نیست که او می‏پندارد، او هنوز فرمان الهی را اطاعت نکرده است. (۲۳)

فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ ﴿۲۴﴾
انسان باید به غذای خویش بنگرد. (۲۴)

أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿۲۵﴾
ما آب فراوانی از آسمان فروریختیم! (۲۵)

ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ﴿۲۶﴾
سپس زمین را از هم شکافتیم. (۲۶)

فَأَنْبَتْنَا فِیهَا حَبًّا ﴿۲۷﴾
و در آن دانه‏ های فراوانی رویاندیم. (۲۷)

وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿۲۸﴾
و انگور و سبزی بسیار، (۲۸)

وَزَیْتُونًا وَنَخْلًا ﴿۲۹﴾
و زیتون و نخل فراوان، (۲۹)

وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿۳۰﴾
و باغهایی پر درخت، (۳۰)

وَفَاکِهَةً وَأَبًّا ﴿۳۱﴾
و میوه و چراگاه، (۳۱)

مَتَاعًا لَکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ ﴿۳۲﴾
تا وسیله‏ ای برای بهره گیری و چهارپایانتان باشد. (۳۲)

فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿۳۳﴾
هنگامی که آن صدای مهیب (صیحه رستاخیز) بیاید (کافران در اندوه عمیقی فرو می‏روند) (۳۳)

یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ ﴿۳۴﴾
در آن روز که انسان از برادر خود فرار می‏کند، (۳۴)

وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ ﴿۳۵﴾
و از مادر و پدرش، (۳۵)

وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ ﴿۳۶﴾
و زن و فرزندانش، (۳۶)

لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ ﴿۳۷﴾
در آن روز هر کدام از آنها وضعی دارد که او را کاملا به خود مشغول میسازد (۳۷)

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ﴿۳۸﴾
صورتهایی در آن روز گشاده و نورانی است، (۳۸)

ضَاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ ﴿۳۹﴾
خندان و مسرور است (۳۹)

وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ﴿۴۰﴾
و صورتهایی در آن روز غبارآلود است، (۴۰)

تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿۴۱﴾
و دود تاریکی آنها را پوشانده (۴۱)

أُولَئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ﴿۴۲﴾
آنها همان کافران فاجرند (۴۲)

متن کامل سوره عبس پی دی اف pdf

دانلود صوتی سوره عبس با صدای شهریار پرهیزکار