متن کامل سوره روم بدون ترجمه و با ترجمه + pdf با فونت درشت

سورم روم 30امین سوره قرآن و دارای 60 آیه می باشد که در مکه نازل شده و در جزء 30 قرآن قرار دارد. همانطور که از اسم سوره روم مشخص است این سوره در مورد روم شرقی یا بیزانس صحبت می کند که در زمان پیامبر (ص) قدرت زیادی داشت. سوره روم همچنین از سوره هایی است که به خواندن آن در شب های قدر سفارش شده است. در این مطلب متن کامل سوره روم بدون ترجمه و با ترجمه + pdf با فونت درشت را در اختیار شما قرار داده ایم.

متن سوره روم کامل

سوره روم هشتاد و چهارمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده و در سوره روم خداوند وعده داده که دین اسلام را یاری می دهد، همچنین از یک اتفاق مهم در آینده خبر می دهد و آن شکست ایران از روم در سال های بعدی می باشد که به عنوان معجزه سوره روم شناخته می شود.

کلمه روم در آیات ابتدایی این سوره بعد از حروف مقطعه به کار رفته است.

معروف ترین آیه در سوره روم، آیه فطرت است که خداوند به فطرت انسان و گرایش ذاتی انسان به خدا و دین اشاره کرده است.

در ادامه با متن سوره روم با ترجمه و بدون معنی همراه مینویسم باشید.

نام سوره	روم
محل نزول	مکه
شماره سوره	30
تعداد آیات	60
جزء	21
تعداد حروف	3472
تعداد کلمات	820

متن سوره روم بدون ترجمه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

الم ﴿١﴾
 غُلِبَتِ الرُّومُ ﴿٢﴾
 فِی أَدْنَى الأرْضِ وَهُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ ﴿٣﴾
 فِی بِضْعِ سِنِینَ لِلَّهِ الأمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُ وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ ﴿٤﴾
 بِنَصْرِ اللَّهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ﴿٥﴾
 وَعْدَ اللَّهِ لا یُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ ﴿٦﴾
 یَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِنَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ عَنِ الآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ ﴿٧﴾ 
أَوَلَمْ یَتَفَکَّرُوا فِی أَنْفُسِهِمْ مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُسَمًّى وَإِنَّ کَثِیرًا مِنَ النَّاسِ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ لَکَافِرُونَ ﴿٨﴾ 
أَوَلَمْ یَسِیرُوا فِی الأرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَأَثَارُوا الأرْضَ وَعَمَرُوهَا أَکْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا کَانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَکِنْ کَانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿٩﴾ 
ثُمَّ کَانَ عَاقِبَةَ الَّذِینَ أَسَاءُوا السُّوءَى أَنْ کَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَکَانُوا بِهَا یَسْتَهْزِئُونَ ﴿١٠﴾

 اللَّهُ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿١١﴾
 وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ ﴿١٢﴾ 
وَلَمْ یَکُنْ لَهُمْ مِنْ شُرَکَائِهِمْ شُفَعَاءُ وَکَانُوا بِشُرَکَائِهِمْ کَافِرِینَ ﴿١٣﴾
 وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یَوْمَئِذٍ یَتَفَرَّقُونَ ﴿١٤﴾
 فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِی رَوْضَةٍ یُحْبَرُونَ ﴿١٥﴾
 وَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا وَلِقَاءِ الآخِرَةِ فَأُولَئِکَ فِی الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ ﴿١٦﴾
 فَسُبْحَانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ وَحِینَ تُصْبِحُونَ ﴿١٧﴾
 وَلَهُ الْحَمْدُ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَعَشِیًّا وَحِینَ تُظْهِرُونَ ﴿١٨﴾
 یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَیُحْیِی الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَکَذَلِکَ تُخْرَجُونَ ﴿١٩﴾ 
وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ إِذَا أَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُونَ ﴿٢٠﴾

 وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ ﴿٢١﴾
 وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَاخْتِلافُ أَلْسِنَتِکُمْ وَأَلْوَانِکُمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لِلْعَالِمِینَ ﴿٢٢﴾
 وَمِنْ آیَاتِهِ مَنَامُکُمْ بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَابْتِغَاؤُکُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَسْمَعُونَ ﴿٢٣﴾
 وَمِنْ آیَاتِهِ یُرِیکُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَیُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَیُحْیِی بِهِ الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ ﴿٢٤﴾ وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ تَقُومَ السَّمَاءُ وَالأرْضُ بِأَمْرِهِ ثُمَّ إِذَا دَعَاکُمْ دَعْوَةً مِنَ الأرْضِ إِذَا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ ﴿٢٥﴾
 وَلَهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ کُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ ﴿٢٦﴾ 
وَهُوَ الَّذِی یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَیْهِ وَلَهُ الْمَثَلُ الأعْلَى فِی السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿٢٧﴾ 
ضَرَبَ لَکُمْ مَثَلا مِنْ أَنْفُسِکُمْ هَلْ لَکُمْ مِنْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ مِنْ شُرَکَاءَ فِی مَا رَزَقْنَاکُمْ فَأَنْتُمْ فِیهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ کَخِیفَتِکُمْ أَنْفُسَکُمْ کَذَلِکَ نُفَصِّلُ الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ ﴿٢٨﴾ 
بَلِ اتَّبَعَ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَهْوَاءَهُمْ بِغَیْرِ عِلْمٍ فَمَنْ یَهْدِی مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِینَ ﴿٢٩﴾ 
فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾

 مُنِیبِینَ إِلَیْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِیمُوا الصَّلاةَ وَلا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکِینَ ﴿٣١﴾
 مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَکَانُوا شِیَعًا کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ ﴿٣٢﴾ 
وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُمْ مُنِیبِینَ إِلَیْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُمْ مِنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِیقٌ مِنْهُمْ بِرَبِّهِمْ یُشْرِکُونَ ﴿٣٣﴾ 
لِیَکْفُرُوا بِمَا آتَیْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣٤﴾
 أَمْ أَنْزَلْنَا عَلَیْهِمْ سُلْطَانًا فَهُوَ یَتَکَلَّمُ بِمَا کَانُوا بِهِ یُشْرِکُونَ ﴿٣٥﴾
 وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهَا وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ إِذَا هُمْ یَقْنَطُونَ ﴿٣٦﴾
 أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشَاءُ وَیَقْدِرُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ ﴿٣٧﴾
 فَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ ذَلِکَ خَیْرٌ لِلَّذِینَ یُرِیدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٣٨﴾
 وَمَا آتَیْتُمْ مِنْ رِبًا لِیَرْبُوَ فِی أَمْوَالِ النَّاسِ فَلا یَرْبُو عِنْدَ اللَّهِ وَمَا آتَیْتُمْ مِنْ زَکَاةٍ تُرِیدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُولَئِکَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ ﴿٣٩﴾
 اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکُمْ ثُمَّ رَزَقَکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ هَلْ مِنْ شُرَکَائِکُمْ مَنْ یَفْعَلُ مِنْ ذَلِکُمْ مِنْ شَیْءٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿٤٠﴾ 

ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ ﴿٤١﴾ 
قُلْ سِیرُوا فِی الأرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلُ کَانَ أَکْثَرُهُمْ مُشْرِکِینَ ﴿٤٢﴾
 فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ الْقَیِّمِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ یَوْمَئِذٍ یَصَّدَّعُونَ ﴿٤٣﴾ 
مَنْ کَفَرَ فَعَلَیْهِ کُفْرُهُ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلأنْفُسِهِمْ یَمْهَدُونَ ﴿٤٤﴾ 
لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْکَافِرِینَ ﴿٤٥﴾ 
وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ یُرْسِلَ الرِّیَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِیُذِیقَکُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَلِتَجْرِیَ الْفُلْکُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿٤٦﴾
 وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِکَ رُسُلا إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَانْتَقَمْنَا مِنَ الَّذِینَ أَجْرَمُوا وَکَانَ حَقًّا عَلَیْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٤٧﴾
 اللَّهُ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَیَبْسُطُهُ فِی السَّمَاءِ کَیْفَ یَشَاءُ وَیَجْعَلُهُ کِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٨﴾
 وَإِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ یُنَزَّلَ عَلَیْهِمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمُبْلِسِینَ ﴿٤٩﴾
 فَانْظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَةِ اللَّهِ کَیْفَ یُحْیِی الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِکَ لَمُحْیِی الْمَوْتَى وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿٥٠﴾

 وَلَئِنْ أَرْسَلْنَا رِیحًا فَرَأَوْهُ مُصْفَرًّا لَظَلُّوا مِنْ بَعْدِهِ یَکْفُرُونَ ﴿٥١﴾
 فَإِنَّکَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتَى وَلا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاءَ إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِینَ ﴿٥٢﴾
 وَمَا أَنْتَ بِهَادِ الْعُمْیِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلا مَنْ یُؤْمِنُ بِآیَاتِنَا فَهُمْ مُسْلِمُونَ ﴿٥٣﴾
 اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَشَیْبَةً یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ وَهُوَ الْعَلِیمُ الْقَدِیرُ ﴿٥٤﴾ وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَیْرَ سَاعَةٍ کَذَلِکَ کَانُوا یُؤْفَکُونَ ﴿٥٥﴾ 
وَقَالَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالإیمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِی کِتَابِ اللَّهِ إِلَى یَوْمِ الْبَعْثِ فَهَذَا یَوْمُ الْبَعْثِ وَلَکِنَّکُمْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ ﴿٥٦﴾ 
فَیَوْمَئِذٍ لا یَنْفَعُ الَّذِینَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ ﴿٥٧﴾ 
وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هَذَا الْقُرْآنِ مِنْ کُلِّ مَثَلٍ وَلَئِنْ جِئْتَهُمْ بِآیَةٍ لَیَقُولَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلا مُبْطِلُونَ ﴿٥٨﴾ 
کَذَلِکَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ ﴿٥٩﴾
فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلا یَسْتَخِفَّنَّکَ الَّذِینَ لا یُوقِنُونَ ﴿٦٠﴾

متن سوره روم با معنی

در این بخش می توانید از متن کامل سوره روم با ترجمه آن استفاده کنید.

بِسْمِ ﭐللَّهِ ﭐلرَّحْمَـٰنِ ﭐلرَّحِیمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان

الم ﴿1﴾
 الم

غُلِبَتِ ﭐلرُّومُ ﴿2﴾
روم شکست خورد.

فِی أَدْنَى ﭐلْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ ﴿3﴾
در نزدیکترین زمین به سرزمین عرب ، و هم ایشان بعد از شکست خوردن به زودی غلبه خواهند کرد.

فِی بِضْعِ سِنِینَ لِلَّهِ ﭐلْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ ﭐلْمُؤْمِنُونَ ﴿4﴾
در چند سال بعد ، آری زمام امور چه قبل از شکست خوردن روم و چه بعد از غلبه ایشان به دست خدا است ، و آن وقت که رومیان غلبه کنند مؤمنین خوشحال شوند.

بِنَصْرِ ﭐللَّهِ یَنصُرُ مَن یَشَاءُ وَهُوَ ﭐلْعَزِیزُ ﭐلرَّحِیمُ ﴿5﴾
خوشحال می‏شوند به اینکه خدا به وعده خود در باره رومیان وفا کرد ، آری او هر که را بخواهد نصرت می‏دهد و او عزیز و رحیم است.

‏وَعْدَ ﭐللَّهِ لَا یُخْلِفُ ﭐللَّهُ وَعْدَهُ وَلَـٰکِنَّ أَکْثَرَ ﭐلنَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ ﴿6﴾
باید به وعده خدا دل بست چون خدا هرگز خلف وعده نمی‏کند و لیکن بیشتر مردم نمی‏دانند.

یَعْلَمُونَ ظَاهِراً مِّنَ ﭐلْحَیَاهِ ﭐلدُّنْیَا وَهُمْ عَنِ ﭐلْئَاخِرَهِ هُمْ غَافِلُونَ ﴿7﴾
آنها تنها ظاهری از زندگی دنیا می‏دانند و از آخرت غافلند.

أَوَلَمْ یَتَفَکَّرُواْ فِی أَنفُسِهِمْ مَا خَلَقَ ﭐللَّهُ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِـﭑلْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى وَإِنَّ کَثِیراً مِّنَ ﭐلنَّاسِ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ لَکَافِرُونَ ﴿8﴾
آیا در نفس خود نمی‏اندیشند که خدا آسمانها و زمین و آنچه بین آن دو است جز به حق نیافریده و جز برای مدتی معین خلق نکرده ؟ ولی بسیاری از مردم به مساله معاد و دیدار پروردگار خود کافرند.

أَوَلَمْ یَسِیرُواْ فِی ﭐلْأَرْضِ فَیَنظُرُواْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَهُ ﭐلَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ کَانُواْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّهً وَأَثَارُواْ ﭐلْأَرْضَ وَعَمَرُوهَا أَکْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِـﭑلْبَیِّنَاتِ فَمَا کَانَ ﭐللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَـٰکِن کَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿9﴾
آیا در زمین سیر نمی‏کنند ببینند عاقبت کفاری که قبل از ایشان بودند چه شد با اینکه آنها از اینها نیرومندتر بودند و زمین را زیر و رو کردند و آباد نمودند بیشتر از آن آبادیها که اینان کردند ، اما همین که رسولان خدا با معجزه‏ها به سویشان آمدند کفر ورزیدند و خدا نابودشان کرد و خدا به ایشان ظلم نکرد بلکه خودشان به خود ظلم کردند.

ثُمَّ کَانَ عَاقِبَهَ ﭐلَّذِینَ أَسَاءُواْ ﭐلسُّوأَىٰ أَن کَذَّبُواْ بِئَایَاتِ ﭐللَّهِ وَکَانُواْ بِهَا یَسْتَهْزِئُونَ ﴿10﴾
و سرانجام کسانی که بدیها را به بدترین وجه مرتکب می‏شدند این شد که آیات خدا را تکذیب نموده و به آن استهزاء کنند .

ﭐللَّهُ یَبْدَأُ ﭐلْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿11﴾
خدا است که خلق را برای نخستین بار آفرید و سپس برای بار دوم نیز برمی‏گرداند و شما هم به سویش برمی‏گردید.

وَیَوْمَ تَقُومُ ﭐلسَّاعَهُ یُبْلِسُ ﭐلْمُجْرِمُونَ ﴿12﴾
و روزی که قیامت به پا شود مجرمین مایوس می‏گردند.

وَلَمْ یَکُن لَّهُم مِّن شُرَکَائِهِمْ شُفَعَاءُ وَکَانُواْ بِشُرَکَائِهِمْ کَافِرِینَ ﴿13﴾
و از شرکاء که درست کرده بودند هیچ یک شفیع آنان نگشته و خودشان به شرکایشان کفر می‏ورزند.

وَیَوْمَ تَقُومُ ﭐلسَّاعَهُ یَوْمَئِذٍ یَتَفَرَّقُونَ ﴿14﴾
و روزی که قیامت به پا شود آن روز فرقه‏ها از یکدیگر جدا می‏شوند.

فَأَمَّا ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِی رَوْضَهٍ یُحْبَرُونَ ﴿15﴾‏
اما آنان که ایمان آوردند و عمل صالح کردند در باغی و بهشتی شاد و خرمند.

وَأَمَّا ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ وَکَذَّبُواْ بِئَایَاتِنا وَلِقَاءِ ﭐلْئَاخِرَهِ فَأُوْلَـٰئِکَ فِی ﭐلْعَذَابِ مُحْضَرُونَ ﴿16﴾
و اما آنهایی که کفر ورزیده و آیات ما و روز دیدار آخرت را تکذیب کردند ایشان در عذاب احضار خواهند شد.

فَسُبْحَانَ ﭐللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ وَحِینَ تُصْبِحُونَ ﴿17﴾
پس منزه است خدا ، هم در آخر روز و هم در حینی که صبح می‏کنید.

وَلَهُ ﭐلْحَمْدُ فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ وَعَشِیّاً وَحِینَ تُظْهِرُونَ ﴿18﴾
و تنها او سزاوار ستایش در آسمانها و زمین است ، هم در آخر شب و هم در حینی که ظهر می‏کنید.

یُخْرِجُ ﭐلْحَیَّ مِنَ ﭐلْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ ﭐلْمَیِّتَ مِنَ ﭐلْحَیِّ وَیُحْیِی ﭐلْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَکَذَالِکَ تُخْرَجُونَ ﴿19﴾
زنده را از مرده بیرون می‏کند و مرده را از زنده درمی‏آورد و زمین را بعد از مردنش زنده می‏کند و به همین نحو شما بیرون می‏شوید.

وَمِنْ ءَایَاتِهِ أَنْ خَلَقَکُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ إِذَا أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ ﴿20﴾
و یکی از آیاتش این است که : شما را از خاک آفرید و سپس ناگهان بشری هستید که منتشر می‏شوید.

وَمِنْ ءَایَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْکُنُواْ إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّهً وَرَحْمَهً إِنَّ فِی ذَالِکَ لَئَایَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ ﴿21﴾
و یکی از آیات او این است که برای شما از خود شما همسرانی خلق کرد تا به سوی آنان میل کنید و آرامش گیرید و بین شما مودت و رحمت قرار داد و در همین آیتها هست برای مردمی که تفکر کنند.

وَمِنْ ءَایَاتِهِ خَلْقُ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ وَﭐخْتِلَافُ أَلْسِنَتِکُمْ وَأَلْوَانِکُمْ إِنَّ فِی ذَالِکَ لَئَایَاتٍ لِّلْعَالِمِینَ ﴿22﴾
و یکی از آیات او خلقت آسمانها و زمین و اختلاف زبانهای شما و رنگهایتان است که در اینها آیاتی است برای دانایان.

وَمِنْ ءَایَاتِهِ مَنَامُکُم بِـﭑللَّیْلِ وَﭐلنَّهَارِ وَﭐبْتِغَاؤُکُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّ فِی ذَالِکَ لَئَایَاتٍ لِّقَوْمٍ یَسْمَعُونَ ﴿23﴾
و یکی از آیاتش خوابیدنتان در شب و طلب روزیتان در روز است که در این ، آیت‏ها هست برای مردمی که بشنوند.

وَمِنْ ءَایَاتِهِ یُرِیکُمُ ﭐلْبَرْقَ خَوْفاً وَطَمَعاً وَیُنَزِّلُ مِنَ ﭐلسَّمَاءِ مَاءً فَیُحْیِی بِهِ ﭐلْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِی ذَالِکَ لَئَایَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ ﴿24﴾
و یکی از آیات او این است که برق را به شما نشان می‏دهد که شما به خوف و طمع درآیید و از بالا آبی نازل می‏کند پس با آن آب زمین را بعد از مردنش زنده می‏کند ، در این نیز آیت‏ها هست برای مردمی که تعقل کنند.

‏وَمِنْ ءَایَاتِهِ أَن تَقُومَ ﭐلسَّمَاءُ وَﭐلْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ثُمَّ إِذَا دَعَاکُمْ دَعْوَهً مِّنَ ﭐلْأَرْضِ إِذَا أَنتُمْ تَخْرُجُونَ ﴿25﴾
(روم25)-و از جمله آیات او این است که آسمان و زمین را با امر خود سر پا نگه داشته پس چون شما را با یک دعوت می‏خواند همه از زمین خارج می‏شوید.

وَلَهُ مَن فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ کُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ ﴿26﴾
(روم26)-از آن اوست آن کس که در آسمانها و زمین است و همه او را عبادت می‏کنند.

وَهُوَ ﭐلَّذِی یَبْدَأُ ﭐلْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَیْهِ وَلَهُ ﭐلْمَثَلُ ﭐلْأَعْلَىٰ فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ وَهُوَ ﭐلْعَزِیزُ ﭐلْحَکِیمُ ﴿27﴾
(روم27)-و او کسی است که خلقت را آغاز کرد و اعاده‏اش می‏کند ، و اعاده برایش آسان‏تر است ، و برای او در آسمانها و زمین از هر مثل فرد اعلایش هست و او مقتدر حکیم است.

ضَرَبَ لَکُم مَّثَلًا مِنْ أَنفُسِکُمْ هَل لَّکُم مِّن مَّا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُم مِّن شُرَکَاءَ فِی مَا رَزَقْنَاکُمْ فَأَنتُمْ فِیهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ کَخِیفَتِکُمْ أَنفُسَکُمْ کَذَالِکَ نُفَصِّلُ ﭐلْئَایَاتِ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ ﴿28﴾
(روم28)-برای شما از خود شما مثلی زده ، آیا بردگان شما در آنچه که از اموال به شما روزی کرده‏ایم هیچ فردی شریک شما هست بطوری که آن برده و شما با هم برابر باشید و احیانا شما از آن بردگان بترسید که مبادا در شرکت تجاوز کنند آن طور که از یک شریک آزاد می‏ترسید ؟ قطعا نه ، پس چطور مخلوقات خدا را شریک او می‏گیرید ، ما این طور آیات را برای مردمی که تعقل کنند توضیح می‏دهیم .

بَلِ ﭐتَّبَعَ ﭐلَّذِینَ ظَلَمُواْ أَهْوَاءَهُم بِغَیْرِ عِلْمٍ فَمَن یَهْدِی مَنْ أَضَلَّ ﭐللَّهُ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ ﴿29﴾
بلکه آنها که ستم کردند هواهای خود را بدون علم پیروی کردند ، و وقتی خدا کسی را گمراه کند کیست که او را هدایت نماید ؟ و هیچ ناصری برایشان نیست.

فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَهَ ﭐللَّهِ ﭐلَّتِی فَطَرَ ﭐلنَّاسَ عَلَیْهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ ﭐللَّهِ ذَالِکَ ﭐلدِّینُ ﭐلْقَیِّمُ وَلَـٰکِنَّ أَکْثَرَ ﭐلنَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ ﴿30﴾
پس روی خود به سوی دین حنیف کن که مطابق فطرت خدا است فطرتی که خدا بشر را بر آن فطرت آفریده و در آفرینش خدا دگرگونگی نیست ، این است دین مستقیم ولی بیشتر مردم نمی‏دانند.

مُنِیبِینَ إِلَیْهِ وَﭐتَّقُوهُ وَأَقِیمُواْ ﭐلصَّلَوٰهَ وَلَا تَکُونُواْ مِنَ ﭐلْمُشْرِکِینَ ﴿31﴾
رو به سوی دین خدا کنید و بپرهیزید از او و نماز بپا دارید و از مشرکین مباشید.

مِنَ ﭐلَّذِینَ فَرَّقُواْ دِینَهُمْ وَکَانُواْ شِیَعاً کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ ﴿32﴾
از آنهایی که دین خود را تکه تکه کرده و خود دسته دسته شدند و هر دسته‏ای به دین خود خوشحالی کردند.

‏وَإِذَا مَسَّ ﭐلنَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْاْ رَبَّهُم مُّنِیبِینَ إِلَیْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَهً إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ یُشْرِکُونَ ﴿33﴾
و چون ضرری به مردم برسد به سوی خدا برگشته او را همی خوانند ، ولی همین که رحمتی از خود به ایشان می‏چشاند باز دسته‏ای از آنان شرک می‏ورزند.

لِیَکْفُرُواْ بِمَا ءَاتَیْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُواْ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿34﴾
تا نعمت‏ها که ما به ایشان داده‏ایم کفران کنند ، پس بهره بگیرید که به زودی خواهید فهمید.

أَمْ أَنزَلْنَا عَلَیْهِمْ سُلْطَاناً فَهُوَ یَتَکَلَّمُ بِمَا کَانُواْ بِهِ یُشْرِکُونَ ﴿35﴾
و یا دلیلی برایشان نازل کرده ‏ایم ، و آن دلیل و رهنما شرک ورزیدن را به ایشان درس داده ؟!

وَإِذَا أَذَقْنَا ﭐلنَّاسَ رَحْمَهً فَرِحُواْ بِهَا وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَهٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ إِذَا هُمْ یَقْنَطُونَ ﴿36﴾
و چون به انسان رحمتی می‏چشانیم شادی می‏کند . و اگر مصیبتی به ایشان برسد با اینکه اثر کارهای خودش است ناگهان نومید می‏شود.

أَوَلَمْ یَرَوْاْ أَنَّ ﭐللَّهَ یَبْسُطُ ﭐلرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ وَیَقْدِرُ إِنَّ فِی ذَالِکَ لَئَایَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ ﴿37﴾
آیا ندیدند که خدا روزی را به هر که بخواهد زیاد و به هر که بخواهد اندک می‏دهد در این خود آیتی است برای مردمی که ایمان آورند.

فَئَاتِ ذَا ﭐلْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَﭐلْمِسْکِینَ وَﭐبْنَ ﭐلسَّبِیلِ ذَالِکَ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یُرِیدُونَ وَجْهَ ﭐللَّهِ وَأُوْلَـٰئِکَ هُمُ ﭐلْمُفْلِحُونَ ﴿38﴾
پس حق ذی القربی و مسکین و ابن سبیل را بده این برای کسانی که رضای خدا را می‏طلبند بهتر است و هم ایشان رستگارند.

وَمَا ءَاتَیْتُم مِّن رِّباً لِّیَرْبُوَاْ فِی أَمْوَالِ ﭐلنَّاسِ فَلَا یَرْبُواْ عِندَ ﭐللَّهِ وَمَا ءَاتَیْتُم مِّن زَکَوٰهٍ تُرِیدُونَ وَجْهَ ﭐللَّهِ فَأُوْلَـٰئِکَ هُمُ ﭐلْمُضْعِفُونَ ﴿39﴾
و آنچه از ربا می‏دهید تا مال مردم زیاد شود نزد خدا زیاد نمی‏شود و آنچه از زکات که برای رضای خدا می‏دهید زیاد می‏شود و زکات دهندگان مال خود را زیاد می‏کنند.

ﭐللَّهُ ﭐلَّذِی خَلَقَکُمْ ثُمَّ رَزَقَکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ هَلْ مِن شُرَکَائِکُم مَّن یَفْعَلُ مِن ذَالِکُم مِّن شَیْءٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿40﴾
خدا است آن کسی که شما را خلق کرد و سپس روزی داد آنگاه همو است که شما را می‏میراند و سپس زنده می‏کند آیا کسی از خدایان شما هست که چنین کارها کند ، منزه و متعالی است خدا از شرکی که به وی می‏ورزند.

ظَهَرَ ﭐلْفَسَادُ فِی ﭐلْبَرِّ وَﭐلْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی ﭐلنَّاسِ لِیُذِیقَهُم بَعْضَ ﭐلَّذِی عَمِلُواْ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ ﴿41﴾
در دریا و خشکی فساد ظاهر گشت به خاطر کارهای بد مردم ، ظاهر گشت تا خدا به این وسیله بعضی از آثار کار بد را به ایشان بچشاند.

‏قُلْ سِیرُواْ فِی ﭐلْأَرْضِ فَـﭑنظُرُواْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَهُ ﭐلَّذِینَ مِن قَبْلُ کَانَ أَکْثَرُهُم مُّشْرِکِینَ ﴿42﴾
بگو در زمین سیر کنید و ببینید عاقبت کسانی که قبل از شما بودند چه شد و چگونه شد ، بیشتر آنان مشرک بودند.

فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ ﭐلْقَیِّمِ مِن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ ﭐللَّهِ یَوْمَئِذٍ یَصَّدَّعُونَ ﴿43﴾
پس رو به سوی دین مستقیم کن قبل از آنکه روزی برسد که دیگر خدا اجازه برگشت ندهد در آن روز مردم از هم جدا شوند .

مَن کَفَرَ فَعَلَیْهِ کُفْرُهُ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحاً فَلِأَنفُسِهِمْ یَمْهَدُونَ ﴿44﴾
آنهایی که کافر شدند کفرشان به ضرر خودشان است و آنها که عمل صالح کردند برای خود ذخیره نمودند.

لِیَجْزِیَ ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ مِن فَضْلِهِ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ ﭐلْکَافِرِینَ ﴿45﴾
تا خدا کسانی را که ایمان آورده و عمل صالح کردند از فضل خود پاداش دهد که او کافران را دوست نمی‏دارد.

وَمِنْ ءَایَاتِهِ أَن یُرْسِلَ ﭐلرِّیَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِیُذِیقَکُم مِّن رَّحْمَتِهِ وَلِتَجْرِیَ ﭐلْفُلْکُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿46﴾
و یکی از آیات او این است که بادها را می‏فرستد تا مژده باران دهند و تا شما را از رحمت خود بچشاند و تا کشتی‏ها به امر او به حرکت در آیند و تا شما به طلب فضل او برخیزید و تا شاید شکر او بگزارید.

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ رُسُلًا إِلَىٰ قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُم بِـﭑلْبَیِّنَاتِ فَـﭑنتَقَمْنَا مِنَ ﭐلَّذِینَ أَجْرَمُواْ وَکَانَ حَقّاً عَلَیْنَا نَصْرُ ﭐلْمُؤْمِنِینَ ﴿47﴾
و به تحقیق قبل از تو رسولانی به سوی قومشان فرستادیم معجزه‏های روشن برای آنها آوردند و ما از کسانی که جرم کردند انتقام گرفتیم ، و از ازل یاری مؤمنین حقی بود بر ما.

ﭐللَّهُ ﭐلَّذِی یُرْسِلُ ﭐلرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَاباً فَیَبْسُطُهُ فِی ﭐلسَّمَاءِ کَیْفَ یَشَاءُ وَیَجْعَلُهُ کِسَفاً فَتَرَى ﭐلْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ ﴿48﴾
خدا آن کسی است که بادها را می‏فرستد تا ابرها را برانگیزد ، و هر طور بخواهد آن را در آسمان بگستراند ، و آن را قطعه‏هایی روی هم و متراکم کرده ، قطره‏های باران را می‏بینی که از لابلای آن ابر بیرون می‏شود ، و چون آن را به هر کس از بندگان خود برساند شادمانی کنند.

وَإِن کَانُواْ مِن قَبْلِ أَن یُنَزَّلَ عَلَیْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِینَ ﴿49﴾
و اگر چه پیش از آنکه باران به ایشان نازل شود نومید بودند.

فَـﭑنظُرْ إِلَىٰ ءَاثَارِ رَحْمَتِ ﭐللَّهِ کَیْفَ یُحْیِی ﭐلْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَالِکَ لَمُحْیِی ﭐلْمَوْتَىٰ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿50﴾
پس نشانه‏ های رحمت خدا را ببین، که چگونه زمین را از پس موات شدنش زنده می‏کند ، این همان خدا است که زنده کننده مردگان است ، و همو به همه چیز توانا است.

‏وَلَئِنْ أَرْسَلْنَا رِیحاً فَرَأَوْهُ مُصْفَرّاً لَّظَلُّواْ مِن بَعْدِهِ یَکْفُرُونَ ﴿51﴾
سوگند می‏خورم ، که اگر باد سردی بفرستیم که زراعتهایشان را زرد کند همین که آن را زرد ببینند، یک باره به نعمت‏های خدا کفر می‏ورزند.

فَإِنَّکَ لَا تُسْمِعُ ﭐلْمَوْتَىٰ وَلَا تُسْمِعُ ﭐلصُّمَّ ﭐلدُّعَاءَ إِذَا وَلَّوْاْ مُدْبِرِینَ ﴿52﴾
پس تو غم اینان مخور ، که هر دم بر یک مزاجند چون اینها مردگانند ، که وقتی رو می‏گردانند ، تو نمی‏توانی بشنوانی ( 52 ) .

وَمَا أَنتَ بِهَادِی ﭐلْعُمْیِ عَن ضَلَالَتِهِمْ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن یُؤْمِنُ بِئَایَاتِنا فَهُم مُّسْلِمُونَ ﴿53﴾
و نیز تو نمی‏توانی کوران گمراه را از گمراهی به هدایت بکشانی ، و به جز کسانی را که به آیات ما ایمان دارند ، و تسلیم ما هستند نمی‏شنوانی.

ﭐللَّهُ ﭐلَّذِی خَلَقَکُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّهً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّهٍ ضَعْفاً وَشَیْبَهً یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ وَهُوَ ﭐلْعَلِیمُ ﭐلْقَدِیرُ ﴿54﴾
خدا آن کسی است که شما را از ناتوانی آفرید ، و از پس ناتوانی نیرو داد ، و از پس نیرو دو باره ناتوانی و پیری آورد ، هر چه بخواهد خلق می‏کند ، و او دانای توانا است.

وَیَوْمَ تَقُومُ ﭐلسَّاعَهُ یُقْسِمُ ﭐلْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُواْ غَیْرَ سَاعَهٍ کَذَالِکَ کَانُواْ یُؤْفَکُونَ ﴿55﴾
روزی که رستاخیر بپا شود ، بزه‏کاران سوگند خورند که جز ساعتی درنگ نکرده‏اند ، روش آنان در دنیا هم همین طور بود که حق را باطل ، و آیات دارای دلالت را بی دلالت وانمود می‏کردند.

وَقَالَ ﭐلَّذِینَ أُوتُواْ ﭐلْعِلْمَ وَﭐلْإِیمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِی کِتَابِ ﭐللَّهِ إِلَىٰ یَوْمِ ﭐلْبَعْثِ فَهَـٰذَا یَوْمُ ﭐلْبَعْثِ وَلَـٰکِنَّکُمْ کُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿56﴾
و کسانی که علم و ایمان داده شدند ، گویند همان طور که خدا در کتابش خبر داده بود ، طول مدت بین دنیا و آخرت را خوابیده‏اید ، و این همان آخرت و روز رستاخیر است ، اما شما در دنیا به آن علم و ایمان نداشتید.

فَیَوْمَئِذٍ لَّا یَنفَعُ ﭐلَّذِینَ ظَلَمُواْ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ ﴿57﴾
در آن روز کسانی که ستم کردند عذرخواهیشان سودشان ندهد ، و ایشان را به دفاع از خود دعوت نکنند.

وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هَـٰذَا ﭐلْقُرْءَانِ مِن کُلِّ مَثَلٍ وَلَئِن جِئْتَهُم بِئَایَهٍ لَیَقُولَنَّ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ ﴿58﴾
برای مردم در این قرآن همه جور مثل زده‏ایم ، و چون آیه‏ای برای ایشان بیاوری ، کسانی که کافرند گویند شما ( از نظر ما ) جز مردمی بیهوده کار نیستید.

کَذَالِکَ یَطْبَعُ ﭐللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ ﭐلَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ ﴿59﴾
خدا این چنین بر دل کسانی که نمی‏دانند مهر می‏نهد.

فَـﭑصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ ﭐللَّهِ حَقٌّ وَلَا یَسْتَخِفَّنَّکَ ﭐلَّذِینَ لَا یُوقِنُونَ ﴿60﴾
پس تو صبر کن که وعده خدا درست است ، و آن کسان که یقین ندارند ، تو را به سبک سری وا ندارند.

متن سوره روم pdf

سوره روم صوتی

از جمله فضائل سوره روم می توان به خواص سوره روم برای ازدواج، خواص سوره روم در بارداری وخواص سوره روم برای دشمن و دفع آن اشاه کرد.

آیه قرآن درباره ازدواج از سوره روم را از دست ندهید.

آیاتی از سوره روم به عنوان دعای رفع سحر و جادو، دعا برای نابودی دشمن و آیاتی برای امیدواری بسیار مجرب هستند.