آیا استفاده از مام زیربغل ضرر دارد

برخی از دانشمندان، نگرانی‌ هایی در مورد آلومینیوم و پارابن موجود در مام زیربغل که منجر به سرطان سینه می‌ شوند را مطرح کرده‌ اند. با این وجود، مطالعات دیگر در این زمینه به هیچ‌ گونه شواهد و مدارکی مبنی بر خطرناک بودن این محصولات دست نیافته‌ اند. افرادی که می‌خواهد خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهند، باید سبک زندگی مناسبی داشته باشند. که شامل ورزش منظم، عدم مصرف الکل و جلوگیری از چاقی است. با این وجود، برخی از فاکتورهای خطر از جمله سن و جنسیت تحت کنترل فرد نمی‌ باشند. اگر می خواهید بدانید آیا استفاده از مام زیربغل ضرر دارد یا خیر، این مطلب را از دست ندهید.

آیا مام زیر بغل ضرر دارد

برخی مطالعات نشان داده‌ که مواد شیمیایی حاصل از مام زیر بغل از جمله آلومینیوم، جذب پوست زیربغل بویژه بلافاصله بعد از صلاح می‌ شوند، از اینرو بسیاری از پژوهشگران نگران هستند که این مواد شیمیایی جذب شده، ممکن است باعث جهش‌ هایی شوند که منجر به سرطان سینه شوند.

مطالعه‌ دیگری نشان می‌ دهد که بین سرطان سینه و این محصولات ارتباط وجود دارد، زیرا اکثر تومورهای سرطان سینه در بخشی از سینه نزدیک به زیربغل شروع می‌ شوند. برخی از محققان معتقندند که آقایان کمتر به سرطان سینه مبتلا می‌شوند زیرا زیربغل خود را اصلاح نمی‌ کنند.

به گفته‌ انجمن سرطان آمریکا (ACS)، این ادعاها تا حدود زیادی نادرست است، چراکه شواهد اندکی برای اثبات آن‌ ها وجود دارد. با ما همراه باشید تا در مورد مطالعاتی که در زمینه‌ ارتباط احتمالی میان سرطان سینه و مواد شیمیایی موجود در مام زیربغل انجام شده، بیشتر بدانید.

ارتباط بین آلومینیوم موجود در مام زیر بغل و سرطان 

ترکیبات آلومینیوم جز فعال مام زیربغل هستند. این ترکیبات، مجرای تعریق زیر بغل را به صورت موقتی می‌ بندند و در نتیجه، از جریان یافتن عرق بر روی سطح پوست جلوگیری می‌ کنند. برخی از دانشمندان معتقدند که آلومینیوم ممکن است منجر به تغییراتی در سلول‌ های سینه شود به گونه‌ ای که خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.

یک مطالعه‌ قدیمی‌ انجام گرفته در سال 2005 نشان می‌ دهد که ترکیبات آلومینیوم موجود در مام زیربغل نگران‌ کننده هستند. این مطالعه بیان می‌ کند که چون مواد شیمیایی توسط پوست جذب می‌ شوند، این موضوع ممکن است در ابتلای فرد به سرطان سینه نقش داشته باشد. نویسندگان این مطالعه مدعی هستند که آلومینیوم برای ژن‌ ها سمی است چرا که موجب تغییر در DNA و سایر تغییرات ژنتیکی می‌ شود. آن‌ ها مطالعات دیگر پیرامون ارزیابی اثرات استفاده‌ بلندمدت از این محصولات را پیشنهاد می‌ دهند.

با این وجود، یک بررسی انجام گرفته در سال 2014 نشان می‌ دهد که این نگرانی ریشه‌ علمی ندارد. این مقاله، مطالعاتی را بررسی می‌ کند که خطر بالقوه‌ ترکیبات آلومینیوم در مام زیربغل را مطرح کرده‌ اند. نویسندگان چندین ارزیابی و آزمایش انجام داده‌اند و به این نتیجه رسیده‌ اند که هیچ ارتباطی میان استفاده از مام زیربغل آلومینیوم‌ دار و خطر ابتلا به سرطان سینه وجود ندارد.

ارتباط بین پارابن موجود در مام زیربغل و سرطان 

پارابن‌ ها، مواد نگهدارنده‌ ای هستند که در مواد غذایی و محصولات مراقبت شخصی از جمله مام زیربغل بکار می‌ روند. پوست می‌ تواند برخی از این مواد نگهدارنده را جذب کند.

یک مطالعه‌ ی قدیمی‌ تر متعلق به سال 2008 نشان می‌ دهد که پاربن‌ ها از فعالیت استروژنیک تقلید می‌ کنند. این موضوع نگران‌ کننده است زیرا استروژن موجب افزایش رشد سلول‌ های سینه از جمله سلول‌های سرطان‌ زا می‌ شود. با وجود این اثر مخرب، نتایج نشان داده که تراکم پارابن‌ ها در محصولاتی که مورد بررسی قرار دادند، به میزان خطرناکی نبوده است.

مطالعه‌ قدیمی‌ تری که در سال 2004 انجام گرفته ، نشان می‌ دهد که مقادیر کمی از پارابن‌ ها در نمونه های سرطان سینه وجود دارند. اما ACS بیان می‌کند که این نتایج به دلایل زیر نباید نگران‌کننده باشند:

در حالی که مطالعه حاکی از وجود پارابن‌هاست اما نشان نمی‌دهد که پارابن‌ها باعث به وجود آمدن تومور شده‌اند.
اگرچه پارابن‌ها دارای فعالیت استروژنیکی ضعیف هستند اما استروژن تولید شده در بدن صدها تا هزاران بار قوی‌تر هستند.
پارابن‌ها در بسیاری از محصولات وجود دارند و این مطالعه نتوانست منشاً اصلی پارابن‌های موجود در تومورهای سرطان سینه را پیدا کند. بدون دانستن منشأ اصلی، هیچ راهی برای تعیین این که حاصل از مام زیربغل هستند یا نه، وجود ندارد.
چرا باید قبل از ماموگرافی از مام زیربغل استفاده نکرد؟
انجمن غذا و دارو (FDA) به افراد توصیه می‌کند که به هیچ وجه در روز ماموگرافی از مام زیربغل، لوسیون یا عطر بر روی بازو یا سینه استفاده نکنند. به گفته‌ ACS انجمن سرطان آمریکا، بسیاری از این محصولات حاوی آلومینیوم هستند که می‌ تواند به صورت لکه‌ های ریز در نتیجه‌ ماموگرافی ظاهر شوند. این لکه‌ ها ممکن است شبیه به رسوبات کوچک کلسیم باشند که نشانه‌ای از سرطان هستند. استفاده نکردن از مام زیربغل در روز ماموگرافی، از به دست اوردن نتایج ماموگرافی نادرست جلوگیری می‌ کند.

ارتباط میان مام زیربغل و سرطان

دانشمندانی که یک ارتباط محتمل میان ضد تعریق‌ ها و سرطان را مطرح کرده‌ اند، معتقدند که مواد شیمیایی سرطان‌ زای موجود در این محصولات از طریق تیغ اصلاح، جذب زیربغل می‌ شوند. آن‌ها مدعی هستند که مواد شیمیایی وارد غدد لنفاوی زیربغل می‌ شوند که قادر به دفع آن‌ ها از طریق تعریق نمی‌ باشند. این منجر به تراکم بالای مواد سمی می‌ شود که جهش سلولی و در نهایت، سرطان را به دنبال خواهد داشت.

اما یک مطالعه‌ انجام گرفته در سال 2002 نشان داده که هیچ شواهد و مدارکی مبنی بر اثبات نظریه‌ بالا وجود ندارد. نویسندگان این مقاله، استفاده از مام زیربغل را در 812 فرد، مبتلا به سرطان سینه و 793 فرد بدون سرطان ارزیابی کردند. آن‌ ها به هیچ‌ گونه تفاوتی میان خطر ابتلا به سرطان در میان افرادی که با تیغ برقی و تیغ غیربرقی اصلاح می‌ کردند، دست نیافتند.

آن‌ ها همچنین هیچ ارتباطی میان استفاده از محصولات زیربغل و خطر ابتلا به سرطان سینه پیدا نکردند.

فاکتورهای خطرناک برای سرطان سینه

بر اساس مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ ها (CDC)، افزایش سن (50 سالگی یا بیشتر) و زن بودن، فاکتورهای اصلی ابتلا به سرطان سینه محسوب می‌ شوند. در ادامه، فاکتورهایی که CDC به عنوان موارد افزایش احتمال ابتلا به سرطان سینه در نظر گرفته است را مشاهده می‌ کنید.

فاکتورهای خطرناک که فرد هیچ کنترلی بر آن‌ها ندارد، عبارتند از:

• سن

خطر ابتلا به سرطان سینه با افزایش سن بیشتر می‌شود. اکثر موارد ابتلا به سرطان سینه شامل مواردی است که بیش از 50 سال سن دارند.

• سابقه‌ باروری

افرادی که چرخه‌ قاعدگی خود را قبل از 12 سالگی شروع کرده‌ اند یا بعد از 55 سالگی یائسه شده‌ اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند.

• جهش‌ های ژنتیکی

افرادی با سابقه‌ جهش ژنتیکی ارثی، بیشتر در معرض خطر هستند.

• تراکم سینه

در افرادی که سینه‌ های متراکم‌تری دارند، احتمال ابتلا به سرطان سینه بیشتر است.

• سابقه‌ شخصی

اگر فردی سرطان سینه داشته است، احتمالاً این که مجدداً درگیر شوند، زیاد است.

مطالعات همچنین ارتباطی میان بیماری‌ های غیرسرطانی سینه و بیماری‌ های خطرناک تر را ارائه داده‌اند:

• سابقه ی خانوادگی

فرد زمانی بیشتر در معرض خطر است که مادر، دختر یا خواهرش درگیر سرطان تخمدان یا سینه بوده‌اند. احتمال ابتلا همچنین زمانی بیشتر است که چندین عضو از خانواده در طرف مادر یا پدر مبتلا به سرطان سینه بوده‌اند.

• افرادی که داروی دی اتیل استیل بیشترول (DES) مصرف می‌ کنند

از سال 1940 تا 1971، پزشکان داروی DES را به منظور جلوگیری از سقط جنین غیرعمدی برای زنان تجویز می‌ کردند. افرادی که یا خود یا مادرانشان در دوران بارداری این دارو را مصرف کرده‌اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند.

• پرتودرمانی قبلی

فردی که پیش از 50 سالگی سابقه‌ پرتو درمانی بر روی سینه را داشته است، بیشتر از بقیه در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه قرار دارد.

و اما فاکتورهای خطرناک که فرد می‌ تواند برای جلوگیری از سرطان سینه تغییرشان دهد، عبارتند از:

عدم تحرک فیزیکی: ورزش نکردن موجب افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه می‌ شود.
مصرف هورمون: درمان جایگزین هورمون که شامل هم استروژن و هم پروژسترون پس از یائسگی است، می‌ تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را تا 5 برابر بیشتر کند.
مرض چاقی یا افزایش وزن پس از یائیسگی: افراد مسن‌ تر با چنین شرایطی، بیشتر از بقیه در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه قرار دارند.
مصرف الکل: مطالعات نشان می‌ دهند که خطر ابتلا به سرطان سینه با مصرف الکل افزایش می‌ یابد.
داشتن سابقه‌ باروری شرایط خاص: این شرایط عبارتند از شیر ندادن به فرزند، اولین بارداری پس از 30 سالگی و هرگز تجربه نکردن یک دوره‌ کامل بارداری.