خس خس نوزاد در خواب (دلیل خس خس نوزادان چیست؟)

خس خس سینه یا صدای شدید که در هنگام تنفس از قفسه سینه ایجاد می شود، در نوزادان و کودکان شایع است. بین 25-30 درصد از کودکان حداقل یک دوره را تجربه می کنند. حدود 40 درصد آن را تا سن 3 سالگی و تقریباً 50 درصد آن را تا سن 6 سالگی تجربه می کنند. شایع ترین دلایل آن آسم، آلرژی، عفونت و بیماری ریفلاکس معده (مری) است. خس خس نوزاد در خواب (دلیل خس خس نوزادان چیست؟) این مطلب را بخوانید تا با دلایل خس خس نوزاد آشنا شوید.

دلایل و حقایق خس خس نوزاد در خواب

بسیاری از والدین با شنیدن صدای خس خس کودک خود می ترسند، اما این موضوعی بسیار رایج است. نوزادان و کودکان نسبت به بزرگسالان بیشتر دچار عطسه می شوند. از عوامل موثر در این امر می توان به مقاومت بیشتر در راه های هوایی در ریه های کودکان و برونش های کوچکتر یا مجاری تنفسی کوچک آنها اشاره کرد. برخی از نوزادان با شرایط ارثی و مادرزادی متولد می شوند که ممکن است باعث خس خس شود.

چرا خس خس در کودکان شایع است؟

ریه های کودکان کوچکتر هستند، مقاومت مجاری هوایی کمتری دارند و کشش الاستیک کمتری دارند و راه های هوایی کمتری هم دارند، بنابراین به راحتی نسبت به بزرگسالان انسداد می یابند

انواع مختلف خس خس نوزاد یعنی چه؟

• اگر خس خس فصلی باشد یا وقتی کودک در معرض یک محیط خاص مانند گرد و غبار یا آلودگی هوا قرار می گیرد، بیشترین علت خس خس سینه یا آلرژی است.
• اگر خس خس سینه به طور ناگهانی شروع شود، احتمالاً نتیجه عفونت تنفسی یا جسم خارجی استنشاق شده است.
• خس خس سینه از بدو تولد نشان می دهد ممکن است نوزادی با ناهنجاری آناتومیک مادرزادی متولد شده باشد.
• کودکانی که به طور مداوم خس خس می کنند و دچار بیماری های مکرر تنفسی می شوند، باید از نظر فیبروز کیستیک، آگاماگلوبولینمیا و دیسکینزیای مژگانی اولیه مورد آزمایش قرار گیرند.

برای کاهش درد واکسن نوزاد چه باید کرد؟

دلایل رایج خس خس در کودکان و نوزادان

1. آلرژی:

اگر کودک شما به ماده ای مانند گرده گل یا گرد و غبار حساسیت دارد، بدن او آن ماده را به عنوان جسم خارجی می بیند و سیستم ایمنی بدن او واکنش نشان می دهد. بخشی از این فرآیند باعث باریک شدن مجاری تنفسی می شود، به این معنی که هوا از فضای کوچکتر وارد می شود. این باریک شدن باعث ایجاد صدای سوت می شود.

2. آسم:

کودکان مبتلا به آسم مجاری تنفسی حساسی دارند که در صورت قرار گرفتن در معرض عوامل تحریک کننده ، مانند دود سیگار یا آلودگی هوا، ملتهب می شوند. این موضوع منجر به خس خس سینه، سرفه، تنگی نفس و گرفتگی قفسه سینه می شود. علائم در شب بدتر می شوند.

3. بیماری ریفلاکس معده (GERD):

این بیماری با نام GERD شناخته می شود و در آن اسید معده به درون مری یا لوله غذایی نشت می کند. مقادیر کمی از این مایع می تواند به داخل ریه ها کشیده شود و باعث تحریک و تورم مجاری تنفسی کوچک شود، که خود باعث ایجاد خس خس می شود. آروغ زدن منظم هنگام تغذیه و نشستن کودک در حالت ایستاده حداقل 30 دقیقه پس از تغذیه می تواند خطر ابتلا به ریفلاکس را کاهش دهد.

4.عفونت ها 

برخی از عفونت های قفسه سینه می توانند منجر به احساس خس خس نوزاد شوند. این موارد شامل عفونت های تنفسی تحتانی، مانند برونشیولیت و ذات الریه است.

عفونت های دستگاه تنفس فوقانی، که به آن سرماخوردگی نیز گفته می شود، می تواند باعث تنفس پر سر و صدا شود اما باعث خس خس نمی شود مگر اینکه مجاری هوایی تحتانی تحت تأثیر قرار گیرد.

در بیشتر نوزادان، این عفونت ها با درمان در خانه، استراحت و مایعات فراوان به خودی خود بهبود می یابند. تعداد کمی از نوزادان مبتلا به برونشیولیت، با اینکه سالم به نظر می رسند، پس از گذشت 4 هفته هنوز علائمی از جمله خس خس سینه، سرفه خشک و استفراغ خواهند داشت.

اگر كودك كمتر از 12 هفته است، مشكل پزشكي اساسي دارد، در حال نفس كشيدن است، تغذيه نامناسب دارد، بيش از 12 ساعت پوشك مرطوب نداشته است يا دماي او 100.4 درجه فارنهايت است، والدين بايد به پزشك مراجعه كنند. .

اگر کودک رنگ پریده یا عرق کرده، زبان یا لب هایش آبی است یا مکث طولانی در تنفس آنها وجود دارد، والدین باید فوراً به مراقبت های پزشکی مراجعه کنند.

درمان زردی نوزاد با انار آیا واقعا مؤثر است؟

عفونت ها

علائم ذات الریه ممکن است به طور ناگهانی، بیش از 24-48 ساعت ایجاد شود یا ممکن است در طی چند روز به آرامی ظاهر شود. علائم ذات الریه شامل موارد زیر است:

• سرفه
• مشکلات تنفسی
• ضربان قلب سریع
• تب
• تعریق
• لرزیدن
• از دست دادن اشتها

نوزادان و كودكان بسیار كوچك خطر ابتلا به ذات الریه را افزایش می دهند، اما بیشتر موارد در كودكان در سن پیش دبستانی ویروسی است، به این معنی كه تنها درمان حمایتی مانند استراحت و مایعات کمک می کند.

اگر نوزادی گرفتگی قفسه سینه، سرفه، آبریزش بینی، تب 104 درجه فارنهایت یا بیشتر دارد و قادر به نگه داشتن مایعات نیست، والدین یا مراقبان باید با پزشک صحبت کنند.