عوارض نگهداری مرغ عشق در منزل

مرغ عشق (budgerigar) پرنده‌ای اهلی از نژاد کاکاتیل است که محل پیدایش آنها در قاره استرالیا می باشد. مرغ عشق اهلی به ۲ گروه انگلیسی و معمولی تقسیم می شود و نژاد انگلیسی دو برابر بزرگتر از نژاد معمولی آن می باشد. عمر مرغ عشق اهلی بین ۵ تا ۱۰ سال است و در مواردی تا ۱۷ سال و بیشتر هم وجود داشته است.

بسیاری از افراد به نگهداری پرندگان به ویژه مرغ عشق که نسبت به سایر پرندگان آرامتر هستند علاقه دارند و در منزل خود از آنها نگهداری می کنند. نگهداری از مرغ عشق در منزل ممکن است با عوارضی همراه باشد و مشکلاتی را برای افراد خانه و یا حتی این پرنده به همراه داشته باشد.

عوارض نگهداری مرغ عشق در منزل

بیماری پسیتاکوز

یکی از شایع ترین عوارض نگهداری مرغ عشق در منزل برای انسان بیماری پسیتاکوز است که قابل انتقال از مرغ عشق (و سایر طوطی‌ ها) به انسان می باشد، برای‌ پیشگیری از این خطر، مرغ عشق را از جاهای مطمئن خریداری کنید و اگر علائمی مثل لاغری، کسالت، آبریزش بینی و اسهال سبز را مشاهده نمودید، ضمن قطع تماس با پرنده فورا به دامپزشک مراجعه کنید.

کثیفی و زحمت

پرنده ها به تغذیه نیاز دارند و پس از آن که تغذیه می شوند و بسیاری از آنها نحوه خوردن شان هم ایجاد کثیفی می کند. برخی دانه خود را، حتی اگر ارزن باشد، پوست می کنند و این پوست ها را دور قفس می ریزند و محیط اطراف خود را کثیف می کنند.

سر و صدا

با وجود اینکه مرغ عشق به صدای خوش مشهور است اما در صورت نگهداری مرغ عشق درمنزل در خیلی از مواقع از شنیدن صدای آن کلافه خواهید شد و موجب بهم ریختن آسایش شما خواهد شد.

نگهداری از پرندگان به ویژه مرغ عشق نیازمند حس مسدولیت پذیری و آشنایی با رفتارها و بیماری های این پرندگان است. قبل از تهیه مرغ عشق تحقیقات لازم را درباره حساسیت ها و سختی های نگهداری از این پرنده انجام دهید تا آسیبی به آن و یا خودتان وارد نشود.

به دلیل گسترده بودن تجارت فروش مرغ عشق و تولید مثل زیاد آنها، امکان دارد که مستعد سرطان یا تومورهای خاصی باشند. این پرندگان ممکن است در اثر انواع مختلف مشکلات پزشکی از جمله آسیب‌ اندام‌ های حرکتی یا شکستگی براثر درگیری با سایر پرندگان، چاقی، مشکلات کبدی، انگل‌ های معده و روده و سایر عفونت‌ ها آسیب ببینند که نیازمند بررسی‌ های منظم و متخصص دامپزشکی می باشد.

به دلیل اینکه پرنده‌ ها علائم بیماری را تا جای ممکن می پوشانند، بررسی‌ های دامپزشکی سالانه برای کمک به شناسایی مشکلات و مشخص کردن مبنای حالت طبیعی پرنده مهم است و توصیه می‌ شود که مرغ عشق هر شش ماه یک‌ بار توسط دامپزشک متخصص، برای کمک به شناسایی و درمان هرگونه ناهنجاری در حال رشد معاینه شود.

 

نگهداری مرغ عشق 

این پرندگان آرام، به نوازش‌ های محبت‌ آمیز به‌خوبی پاسخ می دهند و بسیار عاطفی هستند و کلمات و صداهای شگفت‌انگیزی ایجاد می کنند. مرغ عشق‌ ها قادر به یادگیری هزاران کلمه به زبان‌ های مختلف می باشند.

این پرندگان مانند هر حیوان خانگی دیگر نیازمند تعهد زیادی مانند توجه به زندگی اجتماعی آن‌ ها، پوشش و تغذیه مناسب هستند.

مرغ عشق‌ پرنده ای کوچک و کمی ترسو است و در صورت وجود دیگر حیوانات خانگی درنده مثل گربه یا سگ ممکن است بعنوان طعمه در نظر گرفته شود.

مراقبت های پیشگیرانه برای نگهداری مرغ عشق در منزل

هر 6 تا 12 ماه یکبار معاینات کامل پزشکی را انجام دهید و در صورت احساس نگرانی در مورد سلامت پرنده خود، با یک متخصص دامپزشکی با تجربه در مورد پرندگان مشورت داشته باشید.

به ناخن ها و بال های مرغ عشق توجه و رسیدگی کنید و در صورت نیاز آنها را پیرایش کنید

هرساله معاینه مدفوع برای  شناسایی انگل ها، مخمر ها و باکتری ها را انجام دهید.

حداقل سالی یکبار برای انجام آزمایش خون مرغ عشق خود اقدام کنید.

از عوارض نگهداری مرغ عشق در منزل بیماری های مشترک بین پرندگان و انسان می باشد.

پرندگان خانگی به دلیل مواجه نبودن با طبیعت آزاد و سایر پرندگان احتمال ابتلا به بیماری کمتری دارند اما برخی بیماری ها که بین انسان و پرندگان مشترک است شامل:

انواع بیماری های مشترک بین انسان و پرندگان که شامل گروه باکتری ها، ‌ویروس‌ ها، ‌انگل‌ ها و قارچ‌ ها می شود.

بیماری کلامیدیا پسیتا که یک باکتری داخل سلولی است و به آن تب باروت نیز گفته می شود.

بیماری آلوئولیت آلرژیک که با نام های پنومونی افزایش حساسیت، پنوموکونیوزیس و بیماری ریوی در کبوتران نیز شناخته می شود و این بیماری به مدت 10 تا 20 سال در بدن باقی می ماند و نشانه های آن بعد از دو سال خود را نشان خواهد داد.

بیماری سل پرندگان که با نشانه هایی مانند درگیری موضعی گره‌ های لنفاوی یا زخم عفونی موضعی خود را نشان می دهد.

آنفلوآنزای پرندگان یک بیماری ویروسی و ‌واگیردار می باشد و از طریق ارتباط با مدفوع پرندگان انتقال پیدا می کند و جزء بیماری هایی است که به محض اطلاع از آن باید اقدامات لازم جهت کنترل آن صورت بگیرد.

ممکن است برخی افراد نسبت به پرندگان آلرژی یا حساسیت داشته باشند که به صورت خارش یا سوزش و قرمزی خود را نشان می دهد.