تاثیر رفتار والدین بر فرزندان و ایجاد افسردگی و گرایش به مصرف مواد مخدر در آنها

تاثیر رفتار والدین بر فرزندان و ایجاد افسردگی و گرایش به مصرف مواد مخدر در آنها امری غیر قابل انکار است و دانشمندان دریافته اند که بسیاری از افرادی که در بزرگسالی درچار بیماری های افسردگی و مصرف مواد مخدر شده اند کودکی سختی داشته اند و در واقع نحوه تربیت والدین آنها در کودکی درست صورت نگرفته است.

• از درگیر شدن بیش از حد گرفته تا استرس دائمی تا سواستفاده عاطفی– همگی می توانند تاثیرات ماندگاری از کودکی تا بزرگسالی داشته باشند.
• سواستفاده در دوران کودکی ممکن است به احتمال بیشتر ابتلا به بیماری های مرتبط با سن منجر شود.
• درگیر شدن بیش از حد نیز ممکن است منجر به احساس استحقاق و خودکارآمدی کمتر در بزرگسالی شود.

چه خوب چه بد، رفتار والدین شما تاثیر ماندگاری بر فردی که امروز هستید، داشته است و خواهد داشت.

روانشناسان بالینی و تحقیقاتی بررسی کرده اند که چگونه بزرگسالان برای دهه ها از رفتار والدین خود(فرزندپروری) رنج می برند. فرقی نمی کند که آیا پدر یا مادرتان بیش از حد خود را درگیر زندگی شما کرده اند یا نسبت به آن بی اعتنا بوده اند، پیامدهای منفی برای انواع خاصی از رفتارهای والدین وجود دارد.

بیشتر بخوانید: پیشنهاداتی برای کاهش اضطراب و استرس در کودکان

با این وجود، طبق گفته ی روانشناس و نویسنده ی “چه کسی فرزند من را از من گرفت؟ تربیت والدین در چهار مرحله از نوجوانی”، کارل پیکهارت، در حالی که بچه های کم سن و سال از والدین خود تقلید می کنند،ولی فرزندان نوجوانان و بزرگسال که رفتار منفی را از والدین تشخیص می دهند، می توانند تاثیرات آنها را بهتر مدیریت کنند.

همچنین در ادامه او می گوید: “والدین تاثیر بسیاری بر شخصیت و رفتار فرزندان خود دارند. با این وجود، آنچه در این میان قرار دارد، تصمیم خود کودک است که بخواهد آنها را به عنوان الگوی خود در زندگی دنبال کند یا نسبت به آن متفاوت عمل کند.”

تاثیر رفتار والدین بر فرزندان و بروز افسردگی و اعتیاد در آنها

در اینجا 6  مورد از تاثیر رفتار والدین بر فرزندان و ایجاد افسردگی و گرایش به مصرف مواد مخدر در آنها آورده شده است.با ما همراه باشید.

1- داشتن والدین سواستفاده گر می تواند منجر به استرس بیشتر و احتمال ابتلا به بیماری های مرتبط به سن مانند بیماری های قلبی و عروقی شود

بر اساس مطالعه ای در سال 2013 در دانشگاه کالیفرنیا-لس آنجلس، بزرگ شدن با سواستفاده فیزیکی والدین می تواند تاثیرات منفی طولانی مدتی بر سلامت جسمی شما باقی گذاشته باشد.

محققان پاسخ های نظرسنجی از 756 نفر را تحلیل کردند و دریافتند که آن هایی که سطح استرس بالایی در دوران کودکی دارند، در معرض احتمال بیشتری برای ابتلا به خطرات سلامتی چندسیستمیمانند کلسترول بالا، فشار خون بالا و دیابت قرار می گیرند.

این تحقیق بیان می کند که استرس زیاد در دوران کودکی منجر به مشکلاتی در کنترل استرس در بزرگسالی خواهد شد که به نوبه ی خود تاثیرات منفی بر سلامت فرد می گذارد.

ترسا سیمن، نویسنده این مطالعه و پروفسور  اپیدمیولوژی در یادداشتی بیان کرد:”یافته های ما میزانی را هایلایت می کنند که در آن این تجربه های اوایل کودکی با شواهدی از خطرات افزایش یافته ی بیولوژیکی در سراسر سیستم های نظارتی اصلی بدن در ارتباط می باشند.”

2- اگر والدین شما وابسته به مواد مخدر بودند، ممکن است نهایتاً مجبور به مراقبت از آن ها شده باشید که می تواند مشکلاتی در تفریحات به عنوان یک بزرگسال برای شما ایجاد کرده باشد

بزرگ شدن در کنار والدین معتاد به الکل یا مواد مخدر می تواند منجر شود فرزندان نقش مراقبتی را خیلی زود در زندگی بر عهده بگیرند، مارک بی بور، روانشناس بالینی مستقر در NYC و روانکاو این را به Business Insider گفت.

به گفته ی  مشاور سبک زندگی پورتلند، موضوع به اینجا حتم نمی شود و کودکانی که کودکی خود را با مراقبت از والدینشان سپری می کنند. با بزرگ تر شدن، دچار مشکلات روحی مانند: مشکل در لذت بردن از زندگی گردند.

3- والدین افسرده ممکن است فرزندان خود را به سمت رفتارهای خوشحال کننده سوق دهند.این می تواند به تردید در ابراز عواطف و احساسات در بزرگسالی منجر شود

به گفته ی بورگ، اگر فرزندان دریابند که والدینشان ناراحت و غمگین هستند، رفتارهایی را انجام می دهند تا پدر یا مادر خود را خوشحال کنند. فرزندان با عادت به مراقبت از والدین خود ازطریق انجام رفتارهایی بزرگ می شوند که موجب شادی و خوشحالی والدین می شود اما ممکن است این آنچه که از زندگی می خواهند، نباشد.

در بزرگسالی، این رفتار برای شاد کردن دیگران همچنان ادامه می یابد و به جای این که احساسات و عواطف خود را برای دیگران بازگو کنید آنها را در درون خود مدفون می کنند!!

4- فرزندپروری با دخالت بیش از حد “هلیکوپتری” در کودکی به مشکلات اضطرابی در بزرگسالی و حتی سواستفاده از مسکن ها منجر می شود

فرزندپروری “هلیکوپتری” توصیفی از بزرگسالانی است که دخالت بیش از حد در زندگی فرزندان خود دارند، از اجازه ندادن به آن ها برای بازی کردن بدون نظارت گرفته تا سپری کردن زمان بیش از حد با آن ها.

پس از بزرگ شدن، فرزندان والدین هلیکوپتری بیشتر در معرض احتمال ابتلا به افسردگی و اضطراب و نیز استفاده تفریحی از مسکن های تجویزی قرار می گیرند. این نتایج از مطالعه انجام شده در سال 2011 می آید که 317 دانش آموز کالج را در مورد تاثیر والدینشان بر سلامت ذهنی مورد بررسی قرار داد.

محققان همچنین دریافتند که بچه های بزرگسال والدین هلیکوپتری خجالتی تر و کمتر علاقمند به ایده های جدید می باشند.

5- فرزندپروری با دخالت بیش از حد همچنین ممکن ست منجر به احساس استحقاق و خودکارآمدی کمتر در بزرگسالی شود.

در مطالعه ای در سال 2012، 339 گروه از والدین و فرزندانشان مورد بررسی قرار گرفتند، محققان دلایل خودکارآمدی یا اعتماد به نفس برای انجام کارها و استحقاق را بررسی کردند.

محققان دریافتند که وقتی والدین تاکید زیادی بر کنترل بر فرزندان خود دارند، با بزرگ شدن آن ها سطح پایین تری از خودکارآمدی و در عوض احساس استحقاق بیشتری را با خود دارند.

در مواردی که والدین ارتباط باز و قوانین تنظیم شده ی مناسبی داشتند، بزرگسالان جوان سطوح بالاتری از رضایت از خانواده را نسبت به فرزندان با والدین کنترل گر احساس می کردند.

6- والدینی که استرس دارند یا از نظر عاطفی از فرزندان خود سواستفاده می کنند، منجر به تربیت فرزندانی با سطوح بالاتری از “دفاع” برای حفاظت از خود در برابر درد و رنج می شوند. این صفات در بزرگسالی نیز همراه آن ها خواهد بود و در نتیجه در تربیت فرزندان خود با مشکل روبرو خواهند شد

والدینی که استرس دارند موجب ترساندن فرزندان خود می شوند. به گفته لیزا فایرستون، روانشناس و نویسنده ی “غلبه بر صدای بحرانی درونی خود: یک برنامه انقلابی برای مقابله با افکار منفی و زندگی کردن به دور از محدودیت های ذهنی”، کودکان برای مقابله با این موضوع، “دفاعی” را در برابر احساسات قوی یا ترس یا ناراحتی از خود بروز می دهند تا با محیط سازگار شوند.

در حالی که این فاکتورها در جوانی به عنوان موانع عاطفی برای احساس درد عمل می کنند اما می توانند موجب مشکلاتی در ابراز احساسات و عواطف به دیگران شوند-ازجمله با فرزندان خود در بزرگسالی.

فایرستون در Psychology Today نوشت:”این سازگاری و تطبیق پذیری ممکن است در جوانی برای ما عملکرد خوبی داشته باشد اما در بزرگسالی خصوصاً به عنوان والدین لطمه وارد می کند.”