نحوه برخورد با کودکی که مادرش را از دست داده

وقتی عزیزی همچون مادر می میرد، بچه ها غم و اندوه خود را به شکل های مختلف احساس می کنند و نشان می دهند. اینکه بچه‌ها چگونه با این فقدان کنار می‌آیند به چیزهایی مانند سن آنها، میزان نزدیکی آنها به فردی که فوت کرده و حمایتی که دریافت می‌کنند بستگی دارد. در این مطلب به بیان طرز برخورد با کودکی که مادرش را از دست داده می پردازیم. پیشنهاد می شود که از مطالب مرتبط همچون رفتار صحیح با کودک لجباز و آموزش نظم به کودکان نیز بازدید نمایید.

طرز برخورد با کودکی که مادرش را از دست داده

در گام اول با کودکی که مادرش را از دست داده بهتر است از کلمات ساده برای صحبت در مورد مرگ استفاده کنید. وقتی به فرزندتان می گویید که کسی مرده آرام و مراقب باشید. از کلمات واضح و مستقیم استفاده کنید. به عنوان مثال بگویید : “خبر غم انگیزی دارم که باید به شما بگویم. مادرت امروز درگذشت.” مکث کنید تا به فرزندتان یک لحظه فرصت دهید تا کلمات شما را درک کند.

گوش کن و راحت باش هر کودکی وقتی می‌فهمد مادرش مرده، به شیوه‌ی خود واکنش نشان می‌دهد. بعضی از بچه ها گریه می کنند. برخی سوال می پرسند. به نظر می رسد دیگران اصلاً واکنشی نشان نمی دهند. اشکالی ندارد. برای در آغوش گرفتن یا آرامش در کنار فرزندتان بمانید. به سوالات فرزندتان پاسخ دهید. یا فقط چند دقیقه با هم باشیم. اگر فرزندتان غم یا اشک شما را ببیند اشکالی ندارد.

احساسات را در قالب کلمات بیان کنید. از بچه ها بخواهید آنچه را که فکر و احساس می کنند بگویند. به برخی از احساسات خود برچسب بزنید. این باعث می‌شود بچه‌ها احساسات خود را راحت‌تر به اشتراک بگذارند. جملاتی از این قبیل بگویید: “می دانم که تو خیلی غمگینی. من هم ناراحتم. ما هر دو مادر را خیلی دوست داشتیم و او هم ما را دوست داشت.”

وقایعی که اتفاق خواهد افتاد را توضیح دهید. به کودکان اجازه دهید در مراسمی مانند بازدید، تشییع جنازه یا مراسم یادبود شرکت کنند. از قبل به آنها بگویید چه اتفاقی خواهد افتاد.

به عنوان مثال، “بسیاری از افرادی که مادر را دوست داشتند، آنجا خواهند بود. ما آواز می خوانیم، دعا می کنیم و در مورد زندگی مادر صحبت می کنیم. مردم ممکن است گریه کنند و در آغوش بگیرند. ممکن است به ما بگویند: “برای از فوت ناگهانی مادرتان متاسفیم.” می‌توانیم بگوییم «متشکرم» یا «ممنون که آمدی». اگر می خواهی می توانی نزدیک من بمانی و دستم را بگیر.»

ممکن است لازم باشد به کودکان خود درباره نحوه دفن مادرش توضیح دهید. به عنوان مثال، “بعد از تشییع جنازه، دفن در یک گورستان انجام می شود. جسد فرد در یک تابوت (یا تابوت) است که با یک مراسم خاص در زمین دفن می شود. این می تواند مانند یک خداحافظی غم انگیز باشد و مردم ممکن است گریه کنند. ” باورهای خانواده خود را در مورد اتفاقاتی که پس از مرگ برای روح یا روح یک فرد می افتد به اشتراک بگذارید.”

همچنین توضیح دهید که بعد از مراسم تدفین چه اتفاقی می افتد. به عنوان مثال، “همه با هم می‌رویم غذا می‌خوریم. مردم می‌خندند، صحبت می‌کنند و بیشتر در آغوش می‌گیرند. صحبت کردن در مورد اوقات خوشی با مادر و با هم بودن به مردم کمک می‌کند تا احساس بهتری داشته باشند.”

برای آرامش کودکی که مادرش را از دست داده چه کنیم؟

• به فرزندتان مسئولیت بدهید

داشتن یک مسئولیت به بچه ها این امکان را می دهد که احساس کنند بخشی از چیزها هستند و به آنها کمک می کند تا با آن کنار بیایند. ممکن است از فرزندتان دعوت کنید شعری بخواند، آهنگی را برای پخش در مراسم سوگواری مادرش انتخاب کند، چند عکس برای مراسم انتخاب کند. اجازه دهید بچه ها تصمیم بگیرند که آیا می خواهند در مراسم سوگواری مادرشان شرکت کنند یا خیر!

• به فرزندتان کمک کنید تا مادرش را به خاطر بسپارد

یکی از بهترین روش های برخورد با کودکی که مادرش مرده، این است که به او کمک کنید که درک کند که مادرش در قلب او جاودانه خواهد بود. در روزها و هفته های پیش رو، فرزندتان را تشویق کنید که نقاشی بکشد یا داستان و خاطره خوشایند مادرش را بنویسد. از صحبت در مورد مادرش اجتناب نکنید. به اشتراک گذاشتن خاطرات شاد به التیام غم کمک می کند.

• به فرزندتان آرامش بدهید

توجه داشته باشید که آیا فرزندتان به طرق دیگر غمگین، نگران یا ناراحت به نظر می رسد. در مورد احساسات بپرسید و گوش دهید. به کودک خود اجازه دهید تا بداند که پس از مرگ یکی از عزیزان احساس بهتری به زمان نیاز دارد. برخی از بچه ها ممکن است مشکل خواب داشته باشند یا ترس یا نگرانی داشته باشند. بگذارید بچه ها بدانند که این چیزها بهتر خواهد شد. به آنها زمان و مراقبت بیشتری بدهید. گروه های حمایتی و مشاوره می توانند به کودکانی که با غم از دست دادن مادرشان کنار نمی آیند کمک کنند.

• به کودک خود کمک کنید تا احساس بهتری داشته باشد

آرامش مورد نیاز فرزندتان را فراهم کنید اما روی احساسات غم انگیز تمرکز نکنید. پس از چند دقیقه صحبت و گوش دادن، به فعالیت یا موضوعی بروید که به کودک شما کمک می کند کمی بهتر شود.

• کودک خود فرصت دهید تا با این غم کنار بی آید

غم و اندوه فرآیندی است که در طول زمان اتفاق می افتد. حتماً صحبت کنید و گوش دهید تا ببینید فرزندتان چه احساسی دارد و چگونه است. شفا دادن به این معنا نیست که عزیزتان را فراموش کنید. یعنی از شخص با عشق یاد کردن. خاطرات محبت آمیز احساسات خوبی را برمی انگیزند که از ما حمایت می کنند تا از زندگی لذت ببریم.

• از مشاوران کودک کمک بگیرید

اگر مرگ یکی از عزیزان ناگهانی، شدیداً استرس زا یا خشونت آمیز بود، ممکن است کودک برای کمک به بهبودی به درمان نیاز داشته باشد . اگر ناراحتی کودک شما بیش از چند هفته طول کشید، یا اگر فکر می کنید خانواده شما به کمک بیشتری نیاز دارد، با پزشک کودک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا درمانگر مناسب را برای کار با او پیدا کنید.