چگونه با یک کودک اوتیسمی رفتار کنیم؟

برای اینکه بدانید چگونه با یک کودک اوتیسمی رفتار کنید، در گام اول باید باور داشته باشید که کودک مبتلا به اوتیسم قبل از هر چیز یک کودک است. آنها فردی در حال رشد با اختلالات ناشناخته هستند. به کاری که کودک می تواند انجام دهد ایمان داشته باشید. کودک را با تشخیص تعریف نکنید. تعامل با یک کودک مبتلا به اختلال اوتیسم ممکن است چالش برانگیز باشد. تحقیقات نشان می دهد که مشارکت زودهنگام، مکرر و محبت آمیز اعضای خانواده یکی از بهترین راه ها برای کمک به کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم است.

اختلال اتیسم شامل طیف گسترده می باشد که به گروهی از اختلالات رشدی عصبی گفته می شود این افراد در تعاملات اجتماعی و ارتباطی دچار مشکلات عدیده ای هستند که ما در این پست به طور کامل توضیح خواهیم داد که چگونه با یک کودک اوتیسمی رفتار کنیم با ما تا انتهای پست همراه باشید. پیشنهاد می شود از مطالب آموزشی همچون نحوه برخورد با کودکی که فحش می دهد و درمان کودک بیش فعال نیز بازدید نمایید.

اوتیسم چیست؟

همانطور که پیشتر گفتیم اوتیسم در کودکان یک نوع اختلال رشدی عصبی می باشد که بر نحوه رفتار کودک اوتیسمی و تعامل کودک با دیگران و محیط اطراف تاثیر می گذارد. به این دلیل اختلال اوتیسم را طیف اوتیسم می نامند که این کودکان می توانند در هر نقطه ای از این طیف قرار بگیرند.

کودکان اوتیسم در سنین پایین مثل 2 سالگی علائم را نشان می دهند. علائم در دوران کودکی و بزرگسالی ادامه می یابد. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی نمی دانند چرا برخی از کودکان به اختلال اوتیسم مبتلا می شوند. ممکن است ترکیبی از ژن‌هایی باشد که با آن‌ها متولد شده‌اند و چیزی در محیط اطرافشان که این ژن‌ها را تحریک می‌کند.

کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در برقراری ارتباط با افراد دیگر مشکل دارند. آنها در برقراری تماس چشمی مشکل دارند. آنها اغلب درون گرا می باشند. ممکن است به نظر می رسد که علاقه ای به ارتباط با اعضای خانواده ندارند.

اما برخی از کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم ممکن است دوست داشته باشند که با اعضای خانواده، دوستان و حتی غریبه ها درباره موضوعی که به آن وسواس دارند صحبت کنند. مشکل این است که آنها ممکن است بیش از حد طولانی در مورد آن صحبت کنند. یا ممکن است فقط در مورد یک موضوع صحبت کنند.

اگر والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ یک کودک مبتلا به اختلال اوتیسم نمی تواند با کودک دارای اوتیسم ارتباط برقرار کند ممکن است این موضوع باعث بهم ریختگی کودک شود. اما یادگیری بیشتر در مورد این اختلالات و آنچه به دیگران کمک کرده است می تواند به شما و رابطه شما کمک کند.

شکستن موانع در اختلال اوتیسم 

متاسفانه اختلال اوتیسم-اتیسم هیچ درمانی ندارد! اما از طریق درمان امیدیی برای بهبود وجود دارد. بسیاری از کودکان می توانند ارتباط و تعامل را یاد بگیرند. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و کارشناسان بهداشت روان چیزهای زیادی در مورد چگونگی نفوذ به این کودکان آموخته اند.

• آنها ممکن است نتوانند ارتباطات غیرکلامی شما را درک کنند. آنها ممکن است به لبخند یا اخم شما واکنش نشان ندهند.
• آنها چیزها را به معنای واقعی کلمه می گیرند. شما باید مراقب باشید که دقیقاً منظور خود را بگویید. اگر با گفتن «پا روی آن» به کودکمی گویید باید دقیقا مشخص کنید که پا را به روی چه چیزی بگذارد، و در انجام دادن کارها نباید عجله کنید و باید به او فرصت دهید.
• آنها ممکن است تنها قادر به مدیریت یک فکر یا ایده در یک زمان باشند. مکالمات را متمرکز و ساده نگه دارید.
• آنها ممکن است بخواهند در یک زمان خاص فقط در مورد چیزی که واقعاً به آن علاقه دارند صحبت کنند و ممکن است بخواهند بارها و بارها در مورد آن صحبت کنند.
• آنها ممکن است چیزها را متفاوت از شما ببینند. حتی ممکن است متوجه صداها، مزه ها، لمس ها، بوها و مناظر معمولی نشوید. اما ممکن است از نظر جسمی برای کودک دردناک باشد.

چگونه با کودک اوتیسمی رفتار کنیم؟

هیچ قانون سخت و سریعی در مورد نحوه برقراری ارتباط با کودک مبتلا به اختلال اوتیسم وجود ندارد. اما با رعایت نکات زیر می توانید بهترین رفتار را با کودکان اوتیسم داشته باشید :

• صبور باشید!

  اغلب پردازش اطلاعات برای یک کودک مبتلا به اختلال اوتیسم بیشتر طول می کشد. ممکن است لازم باشد مکالمه خود را به سرعت آنها کاهش دهید. مکث های طولانی می تواند مفید باشد.

به کودک بیاموزید چگونه خشم خود را بدون پرخاشگری ابراز کند.  کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم باید بدانند که مجبور نیستند خشم و ناامیدی خود را درون خود نگه دارند.

• مقاوم باشید

اگر کودک آنطور که می خواهید به شما پاسخ نمی دهد، اجازه ندهید احساسات شما جریحه دار شود. کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم ممکن است هم در نشان دادن و هم در کنترل احساسات خود مشکل داشته باشند. آنها می توانند در پاسخ های خود صریح باشند. این را شخصی نگیرید.

• همیشه مثبت بمانید!

کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم بهترین پاسخ را به تقویت مثبت نشان می دهند. حتماً درباره رفتار خوب صحبت کنید یا به آنها پاداش دهید. برای رفتار خوب با تعریف و تمجید سخاوتمند باشید.

رفتار آزاردهنده جلب توجه را نادیده بگیرید.  یک کودک مبتلا به اختلال اوتیسم ممکن است گاهی اوقات بد عمل کند تا شما را وادار به تمرکز روی او کند. نادیده گرفتن این رفتار اغلب بهترین راه برای جلوگیری از آن است. همچنین اغلب در مورد رفتار خوب کودک صحبت کنید و به او پاداش دهید.

• از طریق فعالیت بدنی تعامل داشته باشید!

کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم معمولا دامنه توجه کوتاهی دارند. این به ویژه در مورد برقراری ارتباط صادق است. دویدن و بازی کردن در بیرون ممکن است راه بهتری برای به اشتراک گذاشتن زمان با هم باشد. همچنین به آنها اجازه می دهد تا آرام شوند و احساس آرامش بیشتری داشته باشند.

• مهربان و محترم باشید!

کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم اغلب مانند سایر کودکان نیاز به در آغوش گرفتن دارند. گاهی اوقات آنها خیلی بیشتر از سایر کودکان به این نیاز دارند. اما برخی از کودکان اصلاً دوست ندارند که آنها را لمس کنند، حتی تماس خفیف می تواند آنها را آزار دهد. به فضای شخصی آنها احترام بگذارید. هرگز محبت جسمانی را به کودک ناخواسته تحمیل نکنید.

• عشق و علاقه خود را نشان دهید!

کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم ممکن است در نشان دادن احساسات خود دچار مشکل شوند. اما آنها هنوز باید بدانند که شما آنها را دوست دارید. برای ابراز علاقه، مراقبت و حمایت خود از راه خود خارج شوید.

• از فرزندتان بیاموزید

نیازها و توانایی های خاص فرزندتان ممکن است راهی برای نگاه کردن به دنیایی که هرگز در نظر نگرفته اید به شما نشان دهد. هر چقدر هم که در بعضی روزها سخت باشد، استراحت کردن، خندیدن و لذت بردن از هدیه منحصر به فردی که فرزندتان است، می تواند برای شما و خانواده تان جوایز زیادی به همراه داشته باشد.

• مراقب خودت باش

اشکالی ندارد که استراحت کنید. به گروه های حمایتی والدین بپیوندید. یا از خانواده و دوستان فهیم بخواهید که از فرزند شما مراقبت کنند تا بتوانید استراحتی داشته باشید. روانشناسان و مشاوران مدرسه نیز می توانند گزینه خوبی برای نگهداری از فرزند شما برای چند ساعت در روز باشند.