بیوتین یک ویتامین B است که با نام‌های ویتامین H و B-7 نیز شناخته می‌شود. این ویتامین به بدن کمک می‌کند تا کربوهیدرات را به گلوکز تبدیل کند که بدن برای تامین انرژی به آن نیاز دارد. بیوتین همچنین به سوخت‌وساز چربی و آمینواسیدها کمک می‌کند که بدن از آن‌ها برای ساخت پروتئین استفاده می‌کند. پروتئین برای ترمیم و حفظ سلول‌ها مورد نیاز است. یک فرد سالم با رژیم غذایی متعادل به ندرت با مشکل کمبود بیوتین مواجه می‌شود.
حقایق جالب در مورد کمبود بیوتین:
· بیوتین که به عنوان ویتامین H یا B-7 نیز شناخته می‌شود، یکی از ویتامین‌های گروه B است.
· بیوتین در رشد جنین نقش دارد، بنابراین در دوران بارداری حیاتی است.
· کمبود بیوتین با مکمل‌های خوراکی بیوتین درمان می‌شود.
کمبود بیوتین
بیوتین چیست؟
ویتامین‌های گروه B کربوهیدرات‌ها را به گلوکز تبدیل می‌کنند که بدن برای تامین انرژی مورد نیاز خود به آن نیاز دارد. ویتامین‌های گروه B همچنین به بدن در پردازش چربی‌ها و پروتئین‌ها و عملکرد بهینه سیستم عصبی کمک می‌کنند. ویتامین‌های گروه B که گاهی اوقات با نام ویتامین‌های ب کمپلکس نیز شناخته می‌شوند، برای سلامت پوست، مو، چشم و عملکرد کبد حیاتی هستند.
بیوتین به مقدار کم در برخی از مواد غذایی وجود دارد. علاوه بر این، میکروبیوم، که جمعیت باکتریایی ساکن در روده است، بیوتین می‌سازد. همانند تمام ویتامین‌های گروه B، بیوتین نیز محلول در آب است. این بدان معنی است که در آب موجود در بدن حل می‌شود و ذخیره نمی‌گردد. پیشنهاد می کنیم مطلب خواص بیوتین را بخوانید.
چه افرادی در خطر کمبود بیوتین هستند؟
افرادی که بیماری‌هایی دارند که بر نحوه جذب مواد مغذی توسط بدن تاثیر می‌گذارد یا داروهای خصای مصرف می‌کنند در معرض کمبود بیوتین قرار دارند.
کمبود بیوتینیداز (BTD) شایع‌ترین نوع کمبود بیوتین است. کمبود بیوتینیداز یک اختلال نادر ارثی است که در آن بدن نمی‌تواند بیوتین جذب کند و در نتیجه منجر به کمبود بیوتین می‌شود. این بیماری در اثر جهش در یک ژن BTD به وجود می‌آید. این ژن به بدن دستور می‌دهد که چگونه آنزیم بیوتینیداز را که بدن برای استخراج بیوتین از غذا به آن نیاز دارد، تولید کند.
BTD تقریباً یک نوزاد از هر 60000 نوزاد تازه متولد شده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
نوزادان مبتلا به BTD علائم این بیماری را در هفته‌ها یا ماه‌های اول زندگی نشان می‌دهند. شایع‌ترین علائم عبارتند از:
· هیپوتونی یا عضلات ضعیف
· تشنج
· آلوپسی یا ریزش مو
· اگزما
· تاخیر در رشد
بین 25 تا 50 درصد از نوزادان متولد شده با BTD یک یا چند مورد از موارد زیر را نشان می‌دهند:
· آتاکسی یا ناهماهنگی عضلات
· ورم ملتحمه یا قرمزی چشم
· از دست دادن شنوایی
· بی حالی و خواب آلودگی
بین 10 تا 25 درصد از نوزادان مبتلا به BTD یکی از موارد زیر را تجربه می‌کنند:
· دوره‌های بی هوشی
· استفراغ
· اسهال
· عفونت‌های قارچی
در کمتر از 10 درصد موارد، کودکان مبتلا به BTD از موارد زیر رنج می‌برند:
· هپاتومگالی یا بزرگ شدن کبد
· بزرگ شدن طحال
· مشکلات گفتاری
بدون درمان، BTD می‌تواند به کما یا حتی مرگ منجر شود.
همه نوزادان در ایالات متحده برای BTD غربالگری می‌شوند. پزشک معمولاً با بررسی سابقه خانوادگی و آزمایش خون BTD را تشخیص می‌دهد. آزمایش قبل از تولد مایع نمونه از رحم برای فعالیت بیوتینیداز نیز در دسترس است.
اگرچه علائم کمبود بیوتین معمولاً در چند ماه اول زندگی ظاهر می‌شود، اما ممکن است بعداً در دوران کودکی نیز ظاهر شود.
مواردی که خطر ابتلا به کمبود بیوتین را افزایش می دهد
عوامل دیگری که افراد را در معرض خطر ابتلا به کمبود بیوتین قرار می‌دهد عبارتند از:
· تغذیه تزریقی، به معنای تغذیه وریدی برای دوره‌های طولانی.
· مصرف داروهای ضد تشنج در مدت طولانی که می‌تواند سطح بیوتین بدن را کاهش دهد.
· مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک‌ها، زیرا این آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند باکتری‌های تولیدکننده بیوتین را در روده از بین ببرند.
· داشتن شرایطی مانند بیماری کرون که جذب مواد مغذی را برای روده سخت می‌کند.
· قرار گرفتن بیش از حد در معرض الکل، که جذب بیوتین را دشوار می‌کند.
علائم کمبود بیوتین چه هستند؟
علائم کمبود بیوتین به تدریج شروع می‌شوند و با گذشت زمان ممکن است تشدید شوند.
این نشانه‌ها می‌تواند شامل نازک شدن مو، ریزش مو در مناطقی از بدن، راش‌های پوستی قرمز رنگ در اطراف منافذ بدن ازجمله چشم‌ها، بینی، دهان و مقعد. ورم ملتحمه نیز می‌تواند ایجاد شود.
افراد بزرگسال مبتلا به کمبود بیوتین ممکن است علائم زیر را داشته باشند:
· تشنج
· عفونت‌های پوستی
· ناخن‌های شکننده
· مشکلات عصبی، مانند افسردگی، بی حالی، توهم و پارستزی یا خواب‌رفتگی در اندام‌ها
کمبود بیوتین چگونه درمان می‌شود؟
اگرچه ممکن است علائم BTD با کمک پزشکی از بین بروند، اما ممکن است نیاز باشد فرد تا آخر عمر بیوتین مصرف کند. مولتی ویتامین‌ها و مکمل‌های بیوتین به صورت بدون نسخه و حتی آنلاین در دسترس هستند. با این وجود، یک رژیم غذایی متعادل بهترین منبع برای تامین بیوتین مورد نیاز بدن است.
مصرف روزانه توصیه شده برای افراد بزرگسال 30 میکروگرم (mcg) است، در حالی که مصرف توصیه شده برای یک کودک 5 میکروگرم در روز است. زنان باردار باید 35 میکروگرم در روز را هدف قرار دهند.
افراد باید قبل از مصرف مکمل بیوتین با پزشک مشورت کنند. بیوتین ممکن است در سایر مکمل‌ها یا مکمل‌های دوران بارداری وجود داشته باشد و مصرف بیش از حد آن خطراتی را ایجاد می‌کند.
منابع بیوتین طبیعی
اگر فردی احساس می‌کند که کمبود بیوتین دارد، توصیه می‌شود به پزشک مراجعه کند. منابع خوب بیوتین عبارتند از:
· مخمر آبجو
· تخم مرغ پخته شده مخصوصا زرده
· ساردین
· آجیل، به ویژه بادام، بادام زمینی و گردو
· کره‌های ساخته شده از مغزیات
· حبوبات از جمله سویا، لوبیا، نخود سیاه
· غلات کامل
· گل كلم
· موز
· قارچ
بسیار مهم است که به یاد داشته باشید که برخی از تکنیک‌های فرآوری مواد غذایی موجب از بین رفتن بیوتین می‌شوند. همچنین شایان ذکر است که سفیده تخم مرغ خام حاوی پروتئینی به نام آویدین است که در نحوه جذب بیوتین توسط بدن اختلال ایجاد می‌کند.
بیوتین آرایشی
مکمل‌های بیوتین اغلب برای سلامت مو، پوست و ناخن تبلیغ می‌شوند، اما شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد مؤثر هستند.
کلام آخر
برای داشتن بدنی سالم لازم است که با علائم کمبود ویتامین در بدن آشنا باشیم. بیوتین یا ب 7 یکی از ویتامین های ضروری بدن است که کمبود آن در بدن با علائم و عوارضی همراه است که به برخی از مهمترین علایم کمبود بیوتین در بدن در این مقاله اشاره شد.
کمبود بیوتین قابل جبران است. به افراد مبتلا به کمبود بیوتین مکمل‌های بیوتین تجویز می‌شود تا علائم آن‌ها از بین بروند، اما این افراد باید برای طولانی مدت مکمل‌ها را مصرف کنند. سازمان غذا و داروی آمریکا مکمل‌ها را به دقت نظارت بر غذا و داروها انجام نمی‌دهد، بنابراین فرد باید از یک منبع معتبر انتخاب کند.
علاوه بر این، فرد باید قبل از مصرف گیاهان دارویی، مکمل‌ها، ویتامین‌ها و داروها با پزشک خود صحبت کند. طیف وسیعی از مکمل‌های بیوتین بدون نسخه در دسترس هستند.
بسیاری از علل دیگر کمبود بیوتین را می‌توان با تغییرات رژیم غذایی درمان کرد، اگرچه ممکن است در زمان تشخیص، مصرف یک دوره کوتاه مکمل توصیه شود.
هر فردی که مشکوک به کمبود بیوتین است باید با یک پزشک در مورد اقدامات بعدی صحبت کند.
