Take a fresh look at your lifestyle.

معنی شعر دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم و دیگران بخورند + داستان

شعر دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم و دیگران بخورند را زیاد شنیده ایم. در این مقاله می خواهیم معنی شعر دیگران کاشتند و ما خوردیم ما بکاریم دیگران بخورند را بخوانیم. همچنین با داستان آن نیز می توانید آشنا شوید.

معنی شعر دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم و دیگران بخورند

شعر و ضرب المثل دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم تا دیگران بخورند به این معنی است که آدمیزاد باید همیشه خیرش به دیگران برسد. همان طور که خیلی از وقت ها ما به دلیل خوبی دیگران به آسایش و آرامش میرسیم ما نیز باید برای کاری برای دیگران انجام بدهیم. در واقع از هر دستی بدهی از همان دست میگیری.

داستان دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم و دیگران بخورند

در روزگاران قدیم و در زمان پادشاهی انوشیروان همه مردم مشغول کشاورزی بودند. پادشاه تصمیم گرفت سری به مردم بزند. وقتی مشغول قدم زدن بود توجهش به سمت پیرمردی جذب شد که مشغول کاشتن نهال بود.

انوشیروان از پیرمرد پرسید: پیرمرد داری چکار می کنی؟ پیرمرد گفت مشغول کاشتن نهال گردو هستم. انوشیروان خندید گفت چرا باید تو نهال گردو بکاری. پیرمرد گفت مرد هشتاد سال سن دارم و از زمانی که یادم می آید شغلم کشاورزی بوده.

انوشیروان گفت مگر تو نمی دانی درخت گردو 6 تا 7 سال طول می کشد تا بزرگ شود و ثمر بدهد. پیرمرد گفت مگر ما بچه بودیم درخت گردو نداشتیم و گردو نخوردیم، دیگران کاشتند و ما خوردیم حال ما بکاریم تا دیگران بخورند.

انوشیروان از این کار او بسیار خوشش آمد و کیسه ای از جیبش بیرون آورد و به او داد. پیرمرد گفت یادت هست به گفتی تو شاید وقتی درخت گردویت محصول ندهد زنده نباشی؟ انوشیروان گفت: آری. پیرمرد گفت: ولی نهالی که من امروز کاشتم بدون اینکه مجبور باشم آب و کود مناسب به آن دهم و از آن مراقبت کنم به مدد طلوع آفتاب و حضور جناب عالی همین امروز سکه‌های طلا بار داد.

شعر کامل دیگران کاشتند ما خوردیم ما بکاریم و دیگران بخورند

 شاه انوشیروان به موسم دی

رفت بیرون ز شهر بهر شکار

در سر راه دید مزرعه‌ای

که در آن بود مردم بسیار

اندر آن دشت پیرمردی دید

که گذشته است عمر او ز نود

دانهٔ جوز در زمین می‌کاشت

که به فصل بهار سبز شود

گفت کسری به پیرمرد حریص

که: «چرا حرص می‌زنی چندین؟

پایهای تو بر لب گور است

تو کنون جوز می‌کنی به زمین

جوز ده سال عمر می‌خواهد

که قوی گردد و به بار آید

تو که بعد از دو روز خواهی مرد

گردکان کشتنت چه کار آید؟»

مرد دهقان به شاه کسری گفت:

« مردم از کاشتن زیان نبرند

دگران کاشتند و ما خوردیم

ما بکاریم و دیگران بخورند»

ملک‌الشعرای بهار 

مگ تک

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.