شعر شوق یکی از شعرهای زیبایی است که در وصف امام مهدی (عج) سروده شده است. شعر شوق یکی از شعرهای فارسی کلاس هشتم می باشد که در ادامه این مطلب می خواهیم معنی و این شعر را با هم بخوانیم. همچنین با آرایه های شعر شوق نیز آشنا خواهید شد.
معنی شعر شوق مهدی فارسی هشتم
گفتم که روی خوبت، از من چرا نهان است؟ گفتا: تو خود حجابی، ورنه رخم عیان است!
گفتم یا امام زمان چرا روی خوبت را از من پنهان کرده ای. کفت تو به دنیا وابسته شده ای و خودت مانعی برای دیدن ایجاده کرده ای وگرنه چهره من کاملا مشخص و آشکار است.
گفتم که از که پرسم، جانا نشان کویت؟ گفتا: نشان چه پرسی؟ آن کوی، بی‌نشان است!
گفتم ای عزیزتر از جانم، از چه کسی باید نشانی تو را بپرسم؟ گفت: بیهوده به دنبال نشانی هستی، زیرا آن مکان آدرس و نشانی ندارد.
گفتم: مرا غم تو، خوش‌تر ز شادمانی گفتا که در ره ما، غم نیز شادمان است!
گفتم: برای من، غم عشقت از شاد بودن دوست داشتنی تر است. گفت: در راه پیروی از ائمه، غم نیز مانند شادی می باشد.
گفتم که سوخت جانم، از آتش نهانم گفت: آن که سوخت، او را، کی ناله، یا فغان است؟
گفتم جان من از آتش اشتیاق دیدار تو سوخت. گفت: کسی که دلباخته باشد و واقعا در آتش عشق بسوزد، ناله و اندوهی ندارد.
گفتم: ز «فیض» بپذیر، این نیم‌جان که دارد گفتا: نگاه دارش، غم‌خانه تو جان است!
گفتم: این جان ناقابل و بی‌ارزش را از فیض (تخلص شاعر) قبول کن. گفت: جان خود را نگه دار زیرا که جان تو خانه عشق امام است.
آرایه های شعر شوق فارسی هشتم
بیت اول:
(است و است: ردیف) (نهان و عیان: قافیه) (نهان و عیان تضاد) (واج آرایی حروف ت و ن)
بیت دوم:
نشان چه پرسی؟ پرسش انکاری
نشان و بی نشان: تضاد
جانا: منادا
که: ضمیر پرسشی
بیت سوم:
غم شادمان است: تشخیص
غم و شادی: تضاد
واج آرایی: حروف ت و ن
شادمان: مسند
بیت چهارم:
مصراع دوم: استفهام انکاری
فغان (ناله) مسند
بیت پنجم:
بیت آخر تخلص دارد زیرا شاعر نام خودش را بیان کرده است.
غم خانه: ترکیب وصفی
