با فردی که قصد خودکشی دارد باید چه رفتاری داشته باشیم و چگونه با او صحبت کنیم

(( با فردی که قصد خودکشی دارد باید چگونه رفتار کنیم ))

در این مقاله علمی و روانشناسی خواهیم گفت با فردی که قصد خودکشی دارد باید چه رفتاری کنیم و یا حتی با کسی که یکبار اقدام به خودکشی نموده و نجات پیدا کرده و یا احساس می کنید در سر فکر خودکشی می پروراند چگونه صحبت کنیم که از تصمیم خود بازگردد. در این پست به شما 5 مرحله را برای انجام این هدف به شما معرفی می نماییم.

مراحل صحبت با فردی که قصد خودشی دارد

چگونه این 5 مرحله نحوه صحبت با فردی که قصد خودکشی دارد می توانند کمک کنند. از 5 مرحله ی برقراری ارتباط با کسی که قصد خودکشی دارد، با دلیل و مدرک در زمینه ی جلوگیری از خودکشی پشتیانی می شود.

گام اول : نحوه پرسیدن ” آیا شما به فکر خودکشی هستید؟ “

چگونه مطرح کردن این پرسش که ” آیا شما به فکر خودکشی هستید؟ “ بدان معنی است که شما می توانید در مورد خودکشی بدون قضاوت دیگران و به روش حمایتی صحبت کنید. مطرح کردن این پرسش به صورت مستقیم و بدون غرض می تواند راه را برای یک گفتگوی موثر در مورد درد عاطفی آن فرد هموار سازد و به تمام افراد درگیر این امکان را می دهد تا ببینند که چه مراحل بعدی باید در نظر گرفته شوند.

دیگر پرسش هایی که می توانید مطرح نمایید شامل “چگونه به شما آسیب وارد شد؟” و “چگونه می توانم به شما کمک کنم؟” است. هیچ گاه قول ندهید که افکار آن ها در مورد خودکشی را مخفی نگه دارید. طرف دیگر مرحله ی “سوال کردن”، “گوش دادن” است. مطمئن شوید که به پاسخ آن ها با جدیت گوش می کنید و آن ها را نادیده نمی گیرید، به خصوص اگر آن ها نشان دهند که افکار خودکشی در سر دارند.

گوش دادن به دلایل آن ها برای بودن در چنین درد عاطفی و همچنین گوش دادن به هر دلیل و منطقی که آن ها برای ادامه ی زندگی دارند، هر دو هنگام بازگو کردن ماجرا از اهمیت بسیاری برخوردار می باشند. به آن ها کمک کنید تا بر دلایلشان برای زندگی تمرکز کنند و از اعمال دلایل خود برای اینکه آن ها برای زنده ماندن و ادامه ی زندگی، پرهیز نمایید.

مطالعات نشان می دهند که سوال کردن از افراد در معرض خطر که افکار خودکشی در سر دارند، موجب افزایش افکار خودکشی نمی گردد. در واقع، مطالعات عکس این موضوع را ثابت کردند. یافته ها بیان می کنند که تصدیق و صحبت کردن در مورد خودکشی نه تنها موجب افزایش ایده ی خودکشی نمی شود بلکه آن را کاهش می دهد.

گام دوم : به فردی که در فکر خودکشی است احساس امنیت بدهید

پس از مرحله ی “سوال پرسیدن” و رسیدن به این موضوع که باید در مورد خودکشی صحبت کرد، لازم است تا چندین کار برای برقراری فوری ایمنی انجام دهیم. آیا آن ها پیش از صحبت با شما دست به خودکشی زده اند؟ آیا فرد با داشتن افکار خودکشی می داند که چگونه خود را بکشد؟ آیا آن ها نقشه ی خاص و دقیقی دارند؟ زمانبندی نقشه ی آن ها چگونه است؟ چه نوع دسترسی به روش برنامه ریزی شده خود دارند؟

دانستن پاسخ هر یک از سوالات بالا به ما اطلاعاتی در مورد زمان وقوع و شدت خطری که فرد درگیر آن است، می دهد. برای مثال، هر چه تعداد مراحل یک نقشه بیشتر باشند، شدت خطر و توانایی آن ها برای به اجرا درآوردن آن خطر بالاتر خواهد بود. یا اگر دسترسی فوری به سلاح گرم دارند و در مورد خودکشی بسیار مصمم هستند، پس مراحل اضافی (مانند مطلع کردن مقامات یا بردن آن ها به بخش اورژانس) ممکن است نیاز باشد.

بخش سلامت عمومی مدرسه ی T.H چان هاروارد بیان می کند که کاهش دسترسی فردی با افکار خودکشی به وسایل به شدت مرگ آور و کشنده (یا روش انتخابی برای خودکشی)، بخش مهمی از جلوگیری از خودکشی به شمار می رود.

برخی از تحقیقات نشان می دهند زمانی که وسایل کشنده و مرگ آور کمتر در دسترس باشند، نرخ خودکشی توسط آن وسیله، کاهش می یابد و غالباً نرخ کلی خودکشی کم می شود. پژوهش ها همچنین نشان می دهند که “تعویض روش” یا انتخاب روشی دیگر زمانی که روش اصلی محدود می شود، اغلب اتفاق نمی افتد.

مرجعی بیان می کند که ” اگر فردی واقعاً قصد کشتن خود را دارد، راهی برای این کار پیدا خواهد کرد ” اغلب صحیح نیست اگر اقدام ایمنی مناسب در آن محل صورت گیرند. مرحله ی “آن ها را در امان نگه دارید” در واقع درباره ی حمایت از فرد از طریق فاصله انداختن میان فرد و روش انتخابی او برای خودکشی طی دورانی است که آن فرد افکار خودکشی در سر دارد، به خصوص روش هایی که به شدت مرگ آور و کشنده هستند (مانند سلاح های گرم و داروها).

گام سوم : سعی کنید در کنار آن فرد باشید

“سعی کنید در کنار آن فرد باشید” این به معنی، حضور فیزیکی در کنار فرد، صحبت کردن از طریق تماس تلفنی با فرد در هر زمانی که می توانید یا هر روش دیگری که نشان دهنده ی حمایت شما از فرد در معرض خطر است، می باشد. یک جنبه ی مهم از این مرحله این است که شما مطمئن شوید که روش هایی را که قول انجام آن ها برای حمایت از فرد را داده اید، دنبال نمایید-قول چیزی که قادر به انجام آن نیستید یا تمایلی به انجام آن ندارید را ندهید.

اگر شما نمی توانید حضور فیزیکی در کنار فردی با افکار خودکشی داشته باشید، با آن ها صحبت کنید تا افراد دیگری که ممکن است بتوانند کمک کنند را بیابید (دوباره، تنها کسانی که خواهان انجام این کار هستند، قادر به انجام این کار هستند و برای این کار مناسب می باشند). گوش دادن باز هم در این مرحبه مهم است کشف کنید که از نظر آن ها چه چیزی و چه کسانی می توانند موثرترین مراجع کمک باشند.

بودن در کنار افرادی که افکار خودکشی دارند می تواند نجات بخش باشد. افزایش ارتباط فرد با دیگران و محدود کردن انزوای فرد (هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت) به عنوان یک فاکتور حفاظت کننده در برابر خودکشی مشخص شده است. نظریه ی میان فردی و روان شناختی خودکشی توماس جوینر، ارتباط را به عنوان یکی از مولفه های اصلی این نظریه، به ویژه، حس تعلق پایین، برجسته می کند.

هنگامی که فرد این حالت را تجربه می کند و با طاقت فرسایی دریافت شده (گره خورده با “ارتباط” از طریق جدا کردن رفتارها و فقدان هدفمند بودن) و قابلیت به دست آمده (ترس کم شده از مرگ و تجربه هایی از خشونت) یکی می شود، خطر خودکشی آن ها به شدت بالا می رود.

در نظریه ی سه مرحله ای (یا شناخته شده با نام چارچوب ایده پردازی تا عمل)، دیوید کلونسکی و الکسی می  نیز بیان می کنند که “ارتباط” یک فاکتور کلیدی حفاظت کننده است نه تنها در برابر خودکشی بلکه از نظر تشدید افکار خودکشی تا عملی کردن آن ها. پژوهش آن ها همچنین نشان می دهد که ارتباط به عنوان حائلی در برابر ناامیدی و درد روانی عمل می کند. از طریق “با بودن در کنار فردی که قصد خودکشی دارد “، ما فرصت کاش یا از بین بردن برخی از این فاکتورهای قابل توجه را خواهیم داشت.

گام چهارم : به شخصی که قصد خودکشی دارد در برقراری ارتباط کمک کنید

کمک کردن به فردی با افکار خودکشی در برقراری ارتباط با سازمان های حمایتی موجود (اورژانس و مددکار اجتماعی) می تواند به آن ها در ایجاد شبکه ای امن هنگام مواجه با بحران کمک کند. مولفه های دیگر یک شبکه ی امن می تواند مربوط کردن آن ها به حامیان و مراجعی در انجمنشان باشد.

برخی از این حمایت های ممکن را کشف کنید که آیا آن ها در حال حاضر تحت نظر متخصص سلامت روان هستند؟ آیا در گذشته تحت نظر بوده اند؟ آیا این در حال حاضر برای آن ها گزینه به حساب می آید؟ آیا مراجع سلامت روانی دیگری در انجمن برای کمک موثرتر وجود دارد؟

یک روش برای کمک کردن می تواند برقراری ارتباط دوستانه و کار کردن با آن ها و برقراری یک رابطه امن و دوستانه می باشد. این می تواند شامل روش هایی باشد که آن ها هجوم افکار جدی قابل توجه در مورد خودکشی را همراه با کارهایی که می توانند در آن لحظات بحرانی انجام دهند، تجربه می کنند.

گام پنجم : پیگیری

پس از تماس اولیه با فردی که افکار خودکشی در سر دارد و پس از مرتبط کردن وی با سیستم های حمایت و پشتیبانی فوری مورد نیاز، وضعیت آن فرد را پیگیری نمایید. پیام بگذارید، پیامک ارسال نمایید، یا تماس بگیرید. مرحله ی پیگیری، زمان عالی برای بررسی وضعیت آن هاست و اینکه آیا شما می توانید کمک دیگری به آن ها بکنید یا کارهایی را که قول انجام آن ها را داده اید ولی هنوز فرصت انجامشان را پیدا نکرده اید را عملی سازید.

این نوع از تماس می تواند موجب افزایش احساس ارتباط و اتصال آن ها و به اشتراک گذاری حمایت و پشتیبانی مداوم شما شود. شواهدی وجود دارد که حتی یک شکل ساده از برقراری ارتباط مانند ارسال یک کارت پستال صمیمی می تواند منجر به کاهش بالقوه ی خطر خودکشی شود.

مطالعات نشان دادند که با پیگیری وضعیت افراد متعلق به جمعیت پرخطر پس از مرخص شدن آن ها از خدمات مراقبتی حاد، تعداد مرگ و میر ناشی از خودکشی این افراد کاهش می یابد. این مطالعات همچنین نشان داده اند که مداخله ی مختصر و کم هزینه و تماس مداوم و حمایتی می تواند بخش مهمی از جلوگیری از خودکشی باشد. لطفاً به صفحه ی موارد و اهمیت پیگیری ما برای اطلاعات بیشتر رجوع کنید.