پرویز مشکاتیان ( متولد ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۴ در نیشابور و وفات در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۳۸۸ در تهران) یکی از برجسته ترین نوازندگان، آهنگساز، موسیقی‌دان، استاد دانشگاه، پژوهشگران موسیقی سنتی ایران بود.
پرویز مشکاتیان بصورت تخصصی یک نوازنده سنتور تمام عیار بود هرچند به سازهای دیگر از جمله سه تار نیز آشنایی داشت.
ایشان مقدمات هنر موسیقی را از در سنین کودکی و نوجوانی و در نزد پدرشان، حسن مشکاتیان، که از استاد سنتورنوازی بودند آموخت. ایشان در سال ۱۳۵۳ وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبا در دانشگاه تهران شد و به آموختن ردیف میرزا عبدالله نزد نور علی خان برومند و ردیف موسیقی سنتی نزد داریوش صفوت پرداخت.
در آن سال ها و هم‌زمان با آموزش ردیف، مبانی موسیقی ایرانی را نزد اساتیدی چون محمدتقی مسعودیه، مهدی برکشلی، عبدالله دوامی، سعید هرمزی و یوسف فروتن فرا گرفت.
پس از آموختن مبانی موسیقی و ردیف نوازی نوازندگی سنتور را به صورت بسیار جدی ادامه دادند و توانستند با تلاش فراوان در نوازندگی این ساز به مهارت ویژه و چشمگیری دست پیدا کنند.
استاد مشکاتیان در این سال‌ها، کنسرت‌های متعددی با خوانندگانی چون پریسا و هنگامه اخوان اجرا کرد و در سال ۱۳۵۶، گروه عارف را تشکیل داد.
همسر سابق پرویز مشکاتیان افسانه شجریان دختر استاد شجریان بوده و صاحب دو فرزند به نامهای آوا و آیین است.
استاد پرویز مشکاتیان در تاریخ ۳۰ شهریور سال ۱۳۸۸ در منزل شخصی خود در تهران و در سن ۵۴ سالگی بر اثر نارسایی قلبی درگذشت.
چاووش ۴، چاووش ۶، چاووش ۷، چاووش ۱۲، آذرستون، بیداد، آستان جانان، سر شق، لاله بهار، نوا، دستان، دود عود، افشاری مرکب، افق مهر، خلوت‌گزیده، مژده بهار،
صبح مشتاقان، جان عشاق، گنبد مینا، قاصدک، کنج صبوری، وطن من، موسم گل، کنسرت ۷۶ گروه عارف، کنسرت فستیوال مولانا در ایتالیا، لحظه دیدار، بیست سال با آثار پرویز مشکاتیان۱، بیست سال با آثار پرویز مشکاتیان ۲، کنسرت راست پنجگاه،
پس پرده، سرو آزاد، مقام صبر، بیست قطعه برای سنتور، تمنا، دو نوازی (همایون، سه گاه)، طریق عشق