انسان چند روز می تواند بدون آب زنده بماند؟ (اطلاعات جالب و مفید)

اجماع عمومی این است که افراد برای زنده ماندن بدون آب تنها 3 روز وقت دارند و تخمین ها از دو روز تا یک هفته را بیان می کند. در پاسخ به این سوال که انسان چند روز بدون آب و غذا می تواند زنده بماند اغلب به قانون 3 اشاره می شود که طبق این قانون یک انسان تنها 3 دقیقه بدون اکسیژن ، 3 روز بدون آب و 3 هفته بدون غذا زنده می ماند.

Nutrition Reviews، یک مجله بین المللی معتبر که بر ادبیات موضوعی با تمرکز بر موضوعات مرتبط با تغذیه می پردازد، در سال 2010 دو مقاله منتشر کرد که بیان می کنند انسان تا چند روز بدون آب زنده می ماند. نویسندگان یکی از این مقالات بیان کردند که تنها چند روز، در حالی که مقاله بعدی 2 الی 4 روز را عنوان کرد.

بدون آب، انسان بعد از 3 روز ممکن است زنده نماند و معمولا هیچ کس بیشتر از 5-6 روز دوام نمی آورد. دکتر کلود پیانتادوسی از دانشگاه دوک کارولینای شمالی می گوید 100 ساعت در حد مجاز است.

رکورد جهانی برای طولانی ترین بقا بدون آب و غذا 18 روز است که توسط یک مرد 18 ساله در اتریش بدست آمد که به طور تصادفی در یک مرکز دولتی در سال 1979 حبس شد. وقتی او را پیدا کردند در وضعیت نزدیک به مرگ بود.

این اعداد تنها به عنوان راهنما عمل می کنند. فاکتورهای متعددی بر زمان زنده ماندن افراد بدون آب موثر هستند، از جمله محیط، سطح فعالیت، سن، وضعیت سلامت و سایر ویژگی های منحصر به فرد.

اگرچه غذا حاوی آب است، اما مقدار آن به نوع غذا بستگی دارد. زنده ماندن بدون آب به طور کلی به ننوشیدن آب و سایر نوشیدنی ها اشاره دارد.

چرا مدت زمان زنده ماندن انسان بدون آب متغیر است؟

مدت زمانی که یک فرد بدون آب زنده می ماند متغیر است زیرا فاکتورهای محیطی مانند سطح فعالیت، سن، وضعیت سلامت، وزن، جنسیت و مصرف غذا بر آن تاثیرگذار هستند. این فاکتورهای اصلی به صورت زیر تقسیم بندی می شوند.

محیط

فاکتورهای محیطی می توانند بر مدت زمانی که یک انسان بدون نوشیدن آب زنده می ماند، تاثیرگذار باشد.

• دما: به گفته دکتر پیانتادوسی، «بسته به دمایی که در معرض آن قرار دارید، می توانید تا 100 ساعت بدون نوشیدن آب در دمای متوسط بیرون زنده بمانید. اگر سردتر باشد، این امکان وجود دارد که کمی بیشتر دوام بیاورید. اگر در معرض نور مستقیم خورشید باشید، این زمان کمتر می شود. در هوای گرم، همه افراد در معرض کم آبی قرار می گیرند.
• رطوبت: در آب و هوای مرطوب، بدن نمی تواند به سرعت تعریق کند و همین امر موجب می شود بدن نتواند به طور موثر گرما را کاهش دهد. این منجر به افزایش دمای بدن خواهد شد که خود به گرمازدگی منجر می شود. طبق گفته کلینیک مایو، گرمازدگی می تواند منجر به از دست دادن هوشیاری، تشنج و حتی مرگ شود.

سطح فعالیت

بدن در زمان استراحت آب کمتری مصرف می کند و در زمان فعالیت و ورزش این مقدار بیشتر می شود. افزایش در شدت ورزش یا مدت زمان آن منجر به افزایش تولید گرمای بدن و سرعت تعریق می شود که هر دو به کم آبی کمک می کنند.

سن

افراد مسن آب کمتری در بدنشان دارند، بنابراین نسبت به از دست دادن آب در اثر بیماری یا عوارض جانبی مصرف دارو حساس تر هستند. علاوه بر این، طبق کتابی که توسط مؤسسه پزشکی در سال 1993 با عنوان «نیاز به آب در طول ورزش در گرما» منتشر شد، افراد مسن به دلیل کاهش ظرفیت تعریق یا تناسب اندام هوازی یا هر دو نسبت به گرما تحمل کمتری دارند. با این وجود، کودکان و نیز افراد مسن نسبت به سایر گروه های سنی بیشتر در معرض خطر در اثر کم آبی قرار دارند.

وضعیت سلامت

طبق کلینیک مایو، کم آبی در کودکان کم سن و سال بیشتر به دلیل اسهال و استفراغ رخ می دهد. اسهال و استفراغ می تواند منجر به کم آبی سریع تر در افراد در تمام گروه های سنی شود. افرادی که تب یا تکرر ادرار را تجربه می کنند، به عنوان مثال به دلیل دیابت درمان نشده، نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

وزن

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها (CDC)، افراد دارای اضافه وزن در میان افرادی هستند که بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با گرما قرار دارند. افزایش سطح گرما در بدن به دلیل کمبود آب رخ می دهد. علاوه بر این، به گفته کلنیک کلیولند، افرادی که دارای اضافه وزن هستند معمولا به آب بیشتری نیاز دارند.

جنسیت

طبق آکادمی ملی علوم، مهندسی و پزشکی ایالات متحده، زنان باید در روز 7/2 لیتر و مردان 7/3 لیتر مایعات بنوشند. (این اعداد بر اساس سایر فاکتورهای ذکر شده در این فهرست متغیر خواهد بود). با این وجود، زنان در دوران بارداری و شیردهی به آب بیشتری نیاز دارند.

مصرف غذا

غذا به مصرف کلی آب کمک می کند. در واقع، کلینیک مایو و کلیولند هر دو بیان می کنند که تقریبا 20% از مایعات مصرفی در روز از غذا سرچشمه می گیرد. خوردن غذاهایی حاوی مقادیر زیاد آب مانند خیار، کرفس، کاهو، هندوانه و توت فرنگی بر وضعیت هیدراتاسیون فرد تاثیرگذار است و بنابراین مدت زمانی را که یک فرد بدون آب زنده می ماند، تحت تاثیر قرار می دهد.

چه چیزی باعث افزایش شانس زنده ماندن بدون آب می شود؟

شانس زنده ماندن شما بدون آب با کاهش سطح فعالیت، تنظیم دما، انتخاب زمان سفر ایده آل، خوردن غذاهای خاص، اجتناب از مصرف داروهای خاص و تقویت سیستم ایمنی بدن افزایش می یابد:

• سطح فعالیت خود را کاهش دهید. از صرف انرژی بیشتر از لزوم و تعریق بیش از حد اجتناب کنید. هر دو این موارد به کاهش آب کمک می کنند.
• تنظیم دمای بدن. در محیطی با دمای مناسب بمانید. وقتی هوا سرد است بدن را گرم و وقتی هوا گرم است بدن خود را خنک و در سایه نگه دارید. این شامل پوشیدن لباس مناسب با آب و هوا است.
• هوشمندانه سفر کنید. حرکت بعدی خود را پیش بینی کنید. اگر می دانید که روز بعد سفر خواهید کرد، صبح زود که هوا خنک تر است سفر خود را آغاز کنید.
• مواد غذایی با مقدار زیاد آب بخورید. در صورت امکان، مواد غذایی بخورید که هضم شان راحت است و مقدار زیادی آب دارند تا میزان آب بدنتان افزایش یابد.
• از مصرف داروهای خاص اجتناب کنید. داروهای ادرارآور که با نام قرص های آب نیز شناخته می شوند، باید در صورت امکان اجتناب شوند زیرا میزان ادرار را افزایش می دهند. سایر داروهایی که می توانند ادرار را افزایش دهند عبارتند از برخی قرص های خواب آور، داروهای ضد افسردگی و داروهایی که فشار خون بالا را درمان می کنند.
• سیستم ایمنی خود را تقویت کنید. اگر در تلاش هستید شانس زنده ماندن خود بدون آب را افزایش دهید، تقویت سیستم ایمنی باعث می شود احتمال بیماری کاهش یابد. اسهال و استفراغ ناشی از یک بیماری به سرعت آب بدن را کاهش داده و شما را در وضعیت خطرناک قرار می دهد. در زیر روش هایی که شما می توانید سیستم ایمنی خود را تقویت کنید آورده شده است:

ویتامین c، خوردن غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان، برنامه خواب منظم، هیدراته نگه داشتن بدن، به حداقل رساندن استرس، ورزش روزانه

چه چیزی شانس زنده ماندن بدون آب را کم می کند؟

شانس زنده ماندن بدون آب با نوشیدن آب، صرف انرژی زیاد، خوردن غذای زیاد، خوردن برف، نوشیدن آب دریا و ماندن در ارتفاعات بالا کاهش می یابد.

• نوشیدن الکل. الکل باعث افزایش ادرار می شود که منجر به کم آبی می شود.
• صرف انرژی بیش از حد. هرچه انرژی بیشتری صرف کنید، برای جبران آب مصرف شده باید آب بیشتری بنوشید.
• خوردن بیش از حد غذا. جان وایزمن، کارشناس بقا و عضو سرویس هوایی ویژه بریتانیا (SAS)، در کتاب خود تحت عنوان «SAS Survival Handbook» بیان می کند که اگر آب در دسترس نباشد، فرد نباید تا حد امکان غذا بخورد. این به این دلیل است که بدن از آب برای هضم غذا استفاده می کند و این می تواند کم آبی بدن را بدتر کند.
• خوردن برف. کتاب موسسه پزشکی تحت عنوان «نیازهای تغذیه ای در محیط های سرد و مرتفع» که در سال 1996 منتشر شد، بیان می کن که تبدیل برف به آب برای نوشیدن، استفاده غیرکاربردی از زمان و انرژی برای عملیات نظامی است. علاوه بر این، راهنمای بقا بیان می کند که خوردن برف می تواند با کاهش دمای بدن و استفاده از انرژی برای تبدیل آن به آب خود کم آبی را تشدید کند.
• نوشیدن آب دریا. به گفته سرویس ملی اقیانوسی ایالات متحده، آب دریا دارای مقدار زیادی نمک است که انسان قادر به پردازش آن نیست. خود این نمک منجر به تشنگی و کم آبی می شود.
• ماندن در ارتفاعات بالا. همانطور که کلینیک مایو و انجمن پزشکی Wilderness اشاره کرده اند، کم آبی در ارتفاعات بالا بیشتر رخ می دهد. ارتفاع بالا به دلیل آب و هوای خشک تر با افزایش ادرار، افزایش ضربان قلب و سرعت تعریق همراه است. به همین دلیل بدن مایعات بیشتری را از دست می دهد.

چه زمانی فرد بعد از مدتی ننوشیدن آب برای اولین بار احساس تشنگی می کند؟

فرد برای اولین بار بعد از ننوشیدن آب برای یک مدت طولانی احساس تشنگی می کند که غلظت الکترولیت ها در خون به 2-3 درصد افزایش یابد. این اندازه گیری غلظت الکترولیت در خون، اسمولالیته پلاسما نام دارد و گیرنده هایی که تغییرات آن را حس می کنند در بخشی از مغز به نام یپوتالاموس قدامی شکمی قرار دارند.

فرهنگ لغا مریام-وبستر تشنگی را به صورت «میل یا نیاز به نوشیدن» و نیز «وضعیت بدن (کم آبی) که این احساس را القا می کند»، تعریف می کند. این پاسخ ساده تری به این سوال است که انسان چه زمانی احساس تشنگی می کند: وقتی بدن آب کافی نداشته باشد، ما احساس تشنگی می کنیم.

شرایطی که می تواند منجر به کمبود آب در بدن شود تقریباً بی پایان هستند، اما بدن در انتقال این سیگنال به ما از طریق تشنگی بسیار خوب است. همانطور که توسط یونیسف به آن اشاره شده است، تشنگی یکی از اولین علائم کم آبی است. دکتر ایروین سولاپاس، پزشک مراقبت های اولیه و استاد کالج پزشکی بیلور در تگزاس، بیان می کند که «قانون کلی این است که اگر تشنه هستید، از قبل کم آب شده اید».

هنگام محدود شدن نوشیدن آب آیا آب موجود در غذا کمک می کند؟

بله، خوردن غذا و مواد غذایی با مقدار زیاد آب که هضم راحتی دارند، می تواند به مصرف کلی مایعات وقتی نوشیدن آب محدود شده است کمک کند. به گفته وایزمن، هضم چربی سخت ترین کار است و به آب زیادی نیاز دارد. آژانس مدیریت اضطراری فدرال (FEMA) توصیه می کند از خوردن غذاهای شور خودداری کنید زیرا می توانند تشنگی را افزایش دهند.

غذاهای سرشار از آب عبارتند از خیار (95 درصد آب)، کرفس (95 درصد)، کاهو (95 درصد)، گوجه فرنگی (95 درصد)، کدو سبز (تقریباً 95 درصد)، اسفناج (93 درصد)، گل کلم (92 درصد)، هندوانه (91%)، خربزه (91%)، توت فرنگی (91%) و طالبی (90%).

کدام عملکردهای بدن بیشتر تحت تاثیر کم آبی قرار می گیرند؟

عملکردهای بدن که بیشتر تحت تأثیر ننوشیدن آب قرار می گیرند شامل فرآیندهای زیر است:

• عملکرد شناختی. کم آبی می تواند منجر به گیجی، سرگیجه و کاهش تمرکز و توانایی فکر کردن شود.
• خلق و خو. کم آبی منجر به بی قراری، پریشانی، خستگی و احتمالات تغییرات در خلق و خو به دلیل تغییر در سطح دوپامین (یکی از هورمون های موثر در خلق و خو) می شود.
• عملکرد فیزیکی. کم آبی می تواند منجر به ضعف و کاهش توانایی فیزیکی شود.
• دفع مواد زائد. کم آبی می تواند منجر به تیره شده رنگ ادرار، کاهش حجم ادرار و حتی یبوست شود.
• عملکرد قلب و ریه. کم آبی می تواند منجر به افزایش ضربان قلب، کاهش فشار خون و تنفس سریع شود.
• تنظیم دما. کم آبی منجر به تب می شود.
• هضم. کم آبی توانایی بدن در تشکیل بزاق را کاهش می دهد.
• مفاصل. کم آبی توانایی بدن در روانکاری مفاصل را تضعیف می کند.
• عملکرد سلولی. کم آبی سیستم های بدن را برای رشد، تولید مثل و بقا ضعیف می کند.

برای خواندن علائم کم آبی کلیک کنید.

خطرات محدودیت مصرف آب (کم آبی) چیست؟

خطرات مرتبط با محدودیت مصرف آب (کم آبی) شامل اختلال شناختی و کاهش بهره وری است.

• اختلال در توانایی شناختی. مطالعه ای که توسط گوپیناتان و همکارانش انجام شد، نشان داد که عملکرد ذهنی به طرز قابل توجهی با کاهش 2% یا بیشتر وزن بدن به دلیل کم آبی، کاهش می یابد. به عبارت دیگر، در عملکردهایی مانند حافظه کوتاه مدت، ردیابی بصری، توجه و توانایی حساب اختلال وارد می شود.
• کاهش بهره وری کاری. یک مقاله مروری با عنوان «هیدراتاسیون در محل کار» نوشته دکتر رابرت کنفیک و مایکل ساوکا از موسسه تحقیقاتی ارتش ایالات متحده در پزشکی محیطی در ماساچوست اشاره کرد که کم آبی می تواند تاثیر منفی بر بهره وری کار داشته باشد. نمودار زیر از این مطالعه آورده شده است و نشان می دهد که زمان واکنش افراد با کم آبی افزایش می یابد. مطالعه دیگری که توسط واسترلند و چیسلینگ تحت عنوان «تاثیر مصرف مایعات بر استراتژی عملکرد کارگان جنگل» انجام شد، تاثیر کاهش مصرف آب بر بهره وری کارگران جنگل را مورد مطالعه قرار داد و به کاهش 12% دست یافت.

کم آبی به صورت از دست دادن مایعات بیشتر از مقدار مایعات دریافتی بدون احتساب کاهش سطح سدیم و پتاسیم تعریف می شود. مطالعات نشان داده اند که کم آبی منجر به کاهش در توانایی ذهنی و بهره وری کاری می شود.

چگونه درصد آب در بدن بر طول عمر تاثیر می گذارد؟

درصد آب در بدن اگر خیلی کم شود می تواند بر طول عمر فرد تاثیر قابل توجهی داشته باشد؛ با کاهش 8% یا بیشتر موجب مرگ و میر می شود. چند درصد از بدن انسان را آب تشکیل می دهد؟ سن افراد میزان آب بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. آب حدود 75 درصد از وزن بدن نوزادان، 70% از وزن بدن افراد بزرگسال عادی و تنها 50 درصد از وزن بدن افراد مسن را تشکیل می دهد. این بدان معنی است که افراد مسن بیشتر تحت تاثیر تغییر میزان آب در بدن هستند.

افرادی که بافت چربی کمتری دارند نسبت به افرادی که بافت چربی بیشتری دارند، درصد آب بدنشان بیشتر است. مردان معمولا درصد آب بدن بیشتری نسبت به زنان دارند زیرا درصد چربی بدن زنان بیشتر است.

به گفته انجمن BioMed Central (BMC) Public Health، از دست دادن 1-2 درصد از وزن بدن به دلیل آب با کاهش شناخت مرتبط است؛ 4% از دست دادن با کاهش عملکرد، سردرد، خستگی و تحریک پذیری همراه است و 8% یا بیشتر می تواند کشنده باشد.

چه اقدامات احتیاطی برای شخصی که دسترسی او به آب در طبیعت محدود است مفید است؟ اقدامات احتیاطی برای افرادی که در طبیعت به آب دسترسی ندارند عبارتند از اجتناب از جستجو در مکان هایی که به طور طبیعی آب در آن ها جمع نمی شود، اجتناب از پریدن در استخرهای آبی که هیچ گونه پوشش گیاهی ندارند و اجتناب از ذخیره کردن آب برای مدت زمان طولانی.

همچنین بخوانید: چند لیوان آب در روز باید بخوریم

منابع آب در طبیعت

وقتی به دنبال منابع آب در طبیعت هستید، متخصص بقا، جان وایزمن توصیه می کند که ابتدا دره ها را جستجو کنید زیرا آب به طور طبیعی در آن ها جمع می شود. حتی اگر هیچ منبع آبی به راحتی شناسایی نشود، می توانید کندن مناطقی با پوشش گیاهی سبز یا منطلق خشکی که قبلا از آن ها جویبار عبور می کرده است را امتحان کنید.

آب ممکن است در شکاف کوه ها، زیر تپه های ماسه ای کنار ساحل یا نزدیک پوشش گیاهی روی صخره ها وجود داشته باشد. در صورتی که هیچ یک از این گزینه ها را پیدا نکردید، جاناتان استریکلند از کانال یوتیوبی BrainStuff، روش های جایگزینی را برای رسیدن به آب در بیابان توضیح می دهد.

جان وایزمن همچنین نکته مفیدی را در اختیار ما قرار می دهد. مراقب استخرهای آب بدون پوشش گیاهی باشید (ممکن است حاوی مواد شیمیایی سمی باشند) و در استخرهای بدون خروجی آب، قبل از نوشیدن آب آن را تقطیر کنید. وایزمن تاکید می کند که آب گرفته شده از استخرها همواره باید قبل از نوشیدن جوشانده شود.

FEMA توصیه می کند که در صورت محدودیت نوشیدن آب، به جای جیره بندی آن برای مدت زمان طولانی تر، مقدار مورد نیاز روزانه خود را بنوشید. بعد از نوشیدن آب باقیمانده، هدف باید پیدا کردن آب بیشتر باشد. طبق مجله پزشکی بریتانیا (BMJ) میزان متوسط مصرف مایعات باید نزدیک به 1/5 لیتر در روز باشد. BMJ همچنین توصیه می کند که آب را با 1/5 گرم کلرید سدیم در روز یا حدود نصف قاشق چایخوری نمک خوراکی مصرف کنید. کلرید سدیم بیش از حد می تواند باعث کاهش سطح پتاسیم شود.

مسمومیت آب (نوشیدن بیش از حد آب) چه تاثیری بر طول عمر دارد؟

مسمومیت آب وقتی رخ می دهد که آب بیش از حد مصرف شود که منجر به کاهش غلظت سدیم در بدن می شود (هیپوناترمی). سطح عادی سدیم در بدن حدود 135-145 میلی اکی والان در لیتر یا mEq/L است. در هیپوناترمی، سطح سدیم به پایین تر از این مقدار کاهش می یابد.

برخلاف محدودیت آب، آب بیش از حد منجر به مجموعه ای از مشکلات مختلف می شود. علائم هیپوناترمی می توانند از خفیف تا شدید باشند. وقتی سطح سدیم به سرعت کاهش می یابد، می تواند باعث تورم مغز شود که می تواند کشنده باشد یا منجر به کما شود. هیپوناترمی همچنین می تواند باعث تشنج، ضعف و گرفتگی عضلات، گیجی و خستگی شود.

نه مصرف کم آب و نه مصرف بیش از حد آب برای بدن خوب نیست. بهتر است از هر دو این شرایط اجتناب کنید.