Take a fresh look at your lifestyle.

شعر برای شروع سخنرانی کوتاه

برای اینکه تاثیر کلام و سخنرانی شما در ذهن مخاطب بیشتر باشد می توانید از شعرهای زیبا برای شروع سخنرانی خود استفاده کنید. در این مطلب ما چند شعر برای شروع سخنرانی کوتاه را برای شما آورده ایم تا برای شروع سخنرانی از آنها استفاده کنید. شعر برای شروع سخنرانی کوتاه، شعر برای شروع سخنرانی از مولانا و شعر برای شروع سخنرانی مذهبی.

شعر برای شروع سخنرانی کوتاه

به نام خداوند دل های پاک                                 که نامش بود در دلت تابناک

به نام کسی که تو را آفرید                                سرآغاز عشق است و نور و امید

ای همه هستی ز تو پیدا شده                  خاک ضعیف از تو توانا شده

آنچه تغیر نپذیر تویی                           وآنچه نمردست و نمیرد تویی     

با هرچه عشقنام تو را می توان نوشت                          با هر چه رودراه تو را می توان سرود

بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را                       با دست های روشن تو می توان گشود

آغاز سخن یاد خدا باید کرد                           خود را به امید او رها باید کرد

ای با تو شروع کارها زیباتر                         آغاز سخن تورا صدا باید کرد

  خدایا شروع سخن نامِ توست                                     وجودم به هر لحظه آرامِ توست

  دل از نام و یادت بگیرد قرار                                     خوشم چونکه باشی مرا در کنار

شکر درگاهت خدایا زان که جانم داده ای                                 نعمت افزون که بی حد است آنم داده ای

بهره مندم کردی یارب از تمام نعمتت                                    باز بنمودی برایم درب های رحمت

خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد              ساحت کون و مکان در عرصه ی میدان توباد

نه به تنها حیوانات و نباتات و جماد                       هرچه در عالم امر است به فرمان توباد

نخواهم این جهان و آن جهان را                              مرا این بس که دانم رمز جان را

سجودی ده که از سوز و سرورش                       به وجد آرم زمین و آسمان را

به نام خدایی که جان آفرید                                 زمین و زمان و مکان آفرید

خداوند دانا ، خداوند هوش                                  خداوند روزی ده عیب پوش

    ما کار خویش را به خدا وا گذاشتیم                                  در دل به غیر بذر توکل نکاشتیم

   چشم امید ماست به لطف خدا و بس                                  وز غیر او، امید و تمنا نداشتیم

خداوندا تویی پروردگام                                  همه از توست یارب هرچه دارم

خداوندا پناه بندگانی                                      نباشد چون تو یار مهربانی

  خدایا شروع سخن نامِ توست                                 وجودم به هر لحظه آرامِ توست

  دل از نام و یادت بگیرد قرار                                خوشم چونکه باشی مرا در کنار

شعر برای شروع سخنرانی از مولانا

بسم الله الرحمن الرحیم

هست کلید در گنج حکیم

فاتحۀ فکرت و ختم سخن

نام خدای است بر او ختم کن

پیش وجود همه آیندگان

بیش بقای همه پایندگان

سابقه سالار جهان قِدم

مُرسله پیوند گلوی قلم

ای رونق جانم ز تو چون چرخ گردانم ز تو

گندم فرست ای جان که تا خیره نگردد آسیا

دیگر نخواهم زد نفس این بیت را می‌گوی و بس

بگداخت جانم زین هوس ارفق بنا یا ربنا

ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما

پا وامکش از کار ما بستان گرو دستار ما

در گل بمانده پای دل جان می‌دهم چه جای دل

وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما

ای جانِ جانِ جانِ جان، ما نامدیم از بهر نان

برجَه گدارویی مکن، در بزم سلطان ساقیا

اول بگیر آن جامِ مِه، بر کفهٔ آن پیر نِه

چون مست گردد پیر ده، رو سوی مستان ساقیا

تو عیب ما را کیستی تو مار یا ماهیستی

خود را بگو تو چیستی چیزی بده درویش را

جان را درافکن در عدم زیرا نشاید ای صنم

تو محتشم او محتشم چیزی بده درویش را

چندان بنالم ناله‌ها چندان برآرم رنگ‌ها

تا برکنم از آینه هر منکری من زنگ‌ها

بر مرکب عشق تو دل می‌راند و این مرکبش

در هر قدم می‌بگذرد زان سوی جان فرسنگ‌ها

چون نالد این مسکین که تا رحم آید آن دلدار را

خون بارد این چشمان که تا بینم من آن گلزار را

خورشید چون افروزدم تا هجر کمتر سوزدم

دل حیلتی آموزدم کز سر بگیرم کار را

شعر برای شروع سخنرانی مذهبی

بهترین واژه در شروع کلام

نام حق باشدت به ذکر سلام

آن سلامی که اسم پاک خداست

پر انرژی ؛ دری به فضل و عطاست

به نام آن خدای ذوالجلالی

که در وصفش نمی یابی مثالی

نه تنها درک ذاتش در توان نیست

که حتی فهم ما تا کهکشان نیست

هر خوبی و احسان و عطا می بینیم

از لطف و عنایت خدا می بینیم

هر شر و بدی ولی به هر جا باشد

از جهل بشر روی خطا می بینیم

به نام آن خدای مهربانی

که بر انسان عطا فرموده جانی

عجب جانی که جنس اش کبریائی است

وجود و فطرت و ذاتش خدائی است

هر کس که رسد به علم و ایمان و کمال

یا حسن و جمال و قدرت و مال و منال

اول سبب و دلیل آن لطف خداست

دوم کرم خدای ذو الفضل و جلال

خدایا شروع سخن نامِ توست

وجودم به هر لحظه آرامِ توست

دل از نام و یادت بگیرد قرار

خوشم چونکه باشی مرا در کنار

آغاز سخن به نام یزدان

با نام خدای عشق و ایمان

آن خالق کائنات و آفاق

آن قادر مهرَبان و رزاق

نام خدا مطلع هر گفتگوست ؛

باعث روشن شدن یاد اوست

یاد خدایی که یقین ناظر است

در همه حال و همه جا حاضر است

با نام خدا مدح علی می گویم

در باغ جهان به عشق او می رویم

دستان خدا علی بود در هر کار

پس حاجت خود فقط از او می جویم

مگ تک

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.