ضرب المثل سالی که نکوست از بهارش پیداست را زیاد شنیده اید. این ضرب المثل در دسته ضرب المثل های پر کابرد در زبان فارسی می باشد. اما شاید از معنی و داستان آن چیزی ندانید برای آشنایی با معنی و داستان ضرب المثل سالی که نکوست از بهارش پیداست ادامه مطلب را بخوانید.
معنی ضرب المثل سالی که نکوست از بهارش پیداست
ضرب المثل سالی که نکوست از بهارش پیداست یعنی زمانی که کاری را شروع می کنیم تا حدودی نتیجه آن در پایان کار از همان بتدای آن مشخص می باشد. چیزی که در ابتدا کار مشخص است نشانی از پایان آن نیز می باشد.
در جایی که کاری از زمان شروع آن تا پایان آن بر وفق مراد باشد می گویند سالی که نکوست از بهارش پیداست.
داستان ضرب المثل سالی که نکوست از بهارش پیداست
در روزگاران قدیم دختری به همراه مادر بزرگ پیرش در روستای کوچکی زندگی می کردند. آخرای سال و پایان فصل زمستان نزدیک بود. سالی که آنها پیش رو گذاشته بودند سال پر برکتی برای آنها نبود و آن دو نفر نتوانستند چیز زیادی را برداشت کنند.
با شروع سال جدید و فضل بهار باران های زیادی شروع به باریدن کرد و مزارع و درخت های آنها پر شده بود از محصول و کارهای آنها روی روال پیش می رفت.
دخترک رو به مادربزرگش کرد و گفت سالی که نکوست از بهارش پیداست. مادر بزرگ گفت دقیقا همین طور است خداروشکر امسال مانند پارسال نیست و سالی خوبی برای ما و بقیه اهالی روستا است. زیرا چیزی که بد باشد از همان ابتدا مشخص خواهد شد.
شعر ضرب المثل سالی که نکوست از بهارش پیداست
تا منزل آدمی سرای دنیاست
کارش همه جرم و کار حق، لطف و عطاست
خوش باش که آن سرا چنین خواهد بود
سالی که نکوست، از بهارش پیداست
شیخ بهایی
