همه ما دوست داریم انشایی که مینویسم تاثیر خوبی بر روی دیگران داشته باشد و یکی از دلایل تاثیر این موضوع داشتن یک شروع زیبا می باشد. اگر می خواهید انشا خود را با یک شعر کوتاه و خاص شروع کنید، شعرهایی را که در ادامه نوشته شده است را بخوانید تا از بین شهر کوتاه برای اول انشا یکی را انتخاب کنید.
شعر کوتاه و زیبا برای اول انشا
آغاز سخن یاد خدا باید کرد
خود را به امید او رها باید کرد
ای با تو شروع کارها زیبا تر
آغاز سخن تو را صدا باید کرد
به نام خداوند شعر و غزل
کلامش نشیند به دل تا ازل
به نام آنکه خنده آفریده
به بد خلقی خط بطلان کشیده
به نام خدای سمیع و بصیر
خطا پوش بخشنده بی نظیر
به نام خداوند احساس پاک
خداوند شمس و مه تابناک
به نام آن خدایی که نام او راحت روح است و پیغام او مفتاح فتوح است.
و سلام او در وقت صباح مؤمنان را صبوح است و ذکر او مرهم دل مجروح است.
درود بر خدای هنرآفرین
نگارنده هر گل آتشین
به نام خداوند شعرو غزل
خداوند روزی ده بی مثل
شعر کوتاه و خاص برای شروع انشا
ز بسم الله چیزی نیست بهتر
نهادم تاج بسم الله بر سر
عجب تاجی است این تاج الهی
ببند بر سر برو هر جا که خواهی
به قصد قرب برلب قلم می آورم تو را خدای من
خدا خود آفریده در سرم تو را خدای من
به نام خداوند زیبا سخن
خداوند آلاله ها در چمن
به نام خداوند شمشیر و تیغ
که باران آتش درآرد زمیغ
به نام خداوند خوب بهار
به نام شقایق گل بی قرار
به نام توانا ترین وا‍‍‍‍‍‍‍‍ژه ها
به رسم محبت به نام خدا
به نام خدایت بخوان کافرید
ز نطفه بیاورد انسان پدید
همیشه بخوان این کتاب مبین
خدایست خود اکرم الاکرمین
خدائی که چون آفرید از عدم
ترا دانش آموخت خود با قلم
ستایش بود ویژه کردگار
که بر عالمین است پروردگار
که بخشنده و مهربان است نیز
بود صاحب عرصه ی رستخیز
شعر کوتاه برای شروع کردن انشا
نام تو را خواندم و شعری سپید
در غزلستان خیالم دمید
در پی نام تو غزل مستِ مست
آمد و در خلوت شعرم نشست
به نام خداوند آیینه ها
فروزنده عشق در سینه ها
به نام خدای چاره اندیش
آرامش مردمان درویش
به نام آن خدایی که نام او راحت روح است و پیغام او مفتاح فتوح است.
و سلام او در وقت صباح مؤمنان را صبوح است و ذکر او مرهم دل مجروح است.
به نام خداوند بخشنده مهربان
کزو ماندگار ،این زمین وزمان
که با نام او راست گشت آسمان
که با عشق او شد جهان ،بی کران
به نام جهان بخش پاک آفرین
به راهش بود ،مردم راستین
نام تو را خواندم و گویی بهار
با دل من داشته صدها قرار
به قصد قرب برلب قلم می آورم تو را خدای من
خدا خود آفریده در سرم تو را خدای من
آنکس که کند یاد خدا را
به جلالش
من پیر پیامش
سیر از می نابش
این دیده به خوابش
آن خانه به نامش
طعمی نه به کامش
هم می نه به جامشآنکس که نشد نام خدا
ورد کلامش
به نام آن که خلاق جهان است
امید بی پناه وبی کسان است
به نام آن که یادآوردن او
تسلی بخش ،قلب عاشقان است
به نام خداوند دلهای پاک
که نامش بود در دلت تابناک
به نام کسی که تورا آفرید
سرآغاز عشقست ونور امید
به نام آنکه در هجران و غربت
به دلها میدهد درس محبت
