ترکیب موجود در زردچوبه می تواند حافظه شما را تقویت کند و خلق و خوی تان را بهتر کند
زردچوبه برای حافظه و موود شما خوب است
آیا طرفدار غذای هندی نیستید؟ تحقیقی که به تازگی انجام شده است ممکن است نظرتان را عوض کند. محققان دریافته اند که ترکیبی که در زردچوبه وجود دارد- ادویه ای که رنگ طلایی به ادویه کاری میدهد- میتواند به تقویت حافظه، و تقویت روحیه ی بزرگسالان سن بالاتر، کمک کند.
نام زردچوبه، همیشه در کنار فواید مربوط به سلامت بسیاری ذکر شده است. برای مثال، سال گذشته، وب سایت “Medical news today”، گزارشی را ارائه داد مبنی بر این که زردچوبه میتواند به درمان سرطان پانکراس کمک کند، در حالی که گزارشات دیگری ادعا میکنند که این ادویه محبوب، میتواند به درمان سکته مغزی، و همچنین بیماری آلزایمر کمک کند.
چیزی که زردچوبه را آنقدر منحصر به فرد میکند، ترکیبی به نام کورکومین است که به فراوانی در آن یافت میشود. تحقیقات حاکی بر آن بوده اند که کورکومین در حقیقت آنتی اکسیدان است. به این معنی که میتواند سلول های ما را در برابر آسیبی که از رادیکال های آزاد ممکن است وارد شود، حفظ کند. این ماده همچنین خواص ضد التهابی قوی دارد.
تحقیق جدیدی که اخیراً در ” مجله آمریکایی روانپزشکی سالمندان ” انتشار یافته است، مدارک بیشتری در مورد این که کورکومین میتواند از مغز نیز محافظت کند، ارائه داده است.
در تحقیق اول، دکتر گری اسمال(Grey Small) از مرکز لانگویتی دانشگاه کالیفرنیا-لوس آنجلس- و همکاران او این ترکیب را بر 40 بزرکسال بین سنین 51 تا 84 سال امتحان کردند. همگی آنها تا حدی مشکلات حافظه داشتند.
به مدت 18 ماه، شرکت کنندگان به طور تصادفی در دو گروه تقسیم بندی شدند. یک گروه از آنها دو بار در روز مقدار 90 میلی گرم زردچوبه دریافت میکرد، در حالی که گروه دیگر، داروی بی اثری مصرف میکردند. .
کورکومینی که در این تحقیق استفاده شده بود، نسخه ای فراهم زیستی به نام تراکورمین بود، که محققان ان را به عنوان ” حالتی از کورکومین با قابلیتی افزایش زیافته برای نفوذپذیری اندوتلیوم روده “، توصیف می کردند.
کورکومین ممکن است فواید شناختی داشته باشد
در شروع این تحقیق، تمام شرکت کنندگان آزمایش های شناختی را گذراندند، و در طول تحقیق نیز هر شش ماه یک بار این آزمایش ها تکرار میشدند.. همینطور در پایان تحقیق نیز این آزمایش ها انجام شدند.
علاوه بر آن، در شروع و پایان تحقیق، از مغز 30 نفر از آن افراد- که 15 نفر آنها از دسته ای بودند که کورکومین دریافت میکردند- اسکن های توموگرافی گسیل پوزیترون گرفته شد.
این اسکن ها به منظور ارزیابی سطح بتا آمیلوئید و تاو انجام شدند. آمیلوئید و تاو پروتئین هایی هستند که مشخصه بارز بیماری آلزایمر محسوب می شوند. تحقیقات نشان می دهد كه افزایشی در مقدار بتا آمیلوئید و تاو، ممکن است تا 15 سال قبل از بروز علائم آلزایمر رخ دهد. به این معنی كه این پروتئین ها می توانند یك شاخص اولیه بیماری باشند.
نتایج نشان داد که افرادی که دو بار در روز کورکومین مصرف کرده بودند، در طول تحقیق، 28 درصد در تست های حافظه بهبود نشان دادند، در حالی که افرادی که دارونما(داروی بی اثر) مصرف می کردند، هیچ بهبودی قابل توجهی در حافظه نشان ندادند.
افرادی که کورکومین دریافت کرده بودند، برخلاف افرادی که دارونما مصرف می کردند پیشرفت های جزئی در خلق و خوی نیز داشتند.
از این گذشته ، شرکت کننده هایی که کورکومین مصرف کردند، در مناطق هیپوتالاموس و آمیگدال مغز نیز، سطح بتا آمیلوئید و تاو کمتری داشتند. این مناطق، نقشی اساسی در حافظه و احساسات دارند.
” این نتایج حاکی از آن است که استفاده از این فرم نسبتاً بی خطر از کورکومین می تواند مزایای شناختی معنی داری را در طی سالها فراهم آورد. “
دکتر گری کوچک ، نویسنده اول
تیم تحقیقات گزارش می دهد که عوارض جانبی کورکومین خفیف بوده است. چهار نفر درد شکم و سایر علائم دستگاه گوارش را تجربه کردند، اما دو نفر از افراد تحت درمان با دارونما نیز چنین حالت هایی را تجربه کردند. یکی از افراد تحت درمان با کورکومین “احساس موقتی از گرما و فشار در سینه” را تجربه کرد..
به گفته دکتر کوچک و همکاران ، تحقیق دیگری برای پیگیری این آزمایش، در حال انجام است. این تحقیق افراد بیشتری را شامل خواهد شد از جمله افرادی که افسردگی خفیف دارند، و افرادی که ریسک ابتلا به بیماری آلزایمر در ژنتیکشان وجود دارد.
هدف از این تحقیق این است که مشخص شود آیا برخی عوامل – از جمله سن، شدت مشکلات شناختی و وجود ژنهای مرتبط با آلزایمر- ممکن است اثر کورکومین بر روحیه و حافظه را تحت تأثیر قرار دهد، یا خیر..