بیماری اوتیسم نوعی ناتوانی در رشد و توسعه است که به طور معمول در اوایل کودکی ظاهر می شود و می تواند بر مهارت های اجتماعی، ارتباطات و تنظیم روابط تأثیر بگذارد. در حالی که در حال حاضر هیچ دلیل مشخصی برای اوتیسم شناخته نشده است، تشخیص زودرس بیماری به فرد کمک می کند تا خدمات مورد نیاز خود را که منجر به زندگی یا کیفیت برای وی می شود، دریافت کند. برای آشنایی با بیماری اوتیسم و علل و علائم آن با ما همراه باشید.
اختلال طیف اوتیسم چیست؟
اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک ناتوانی در رشد است که به آن در خود ماندگی نیز می گویند و می تواند باعث ایجاد چالش های مهم اجتماعی، ارتباطی و رفتاری شود. افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ممکن است با روشی متفاوت از اکثر افراد، با دیگران ارتباط برقرار کنند و یادگیری داشته باشند. برخی از افراد مبتلا به بیماری اوتیسم در زندگی روزمره به کمک زیادی نیاز دارند، در حای که بعضی دیگر، کمتر به کمک احتیاج دارند.
در حال حاضر تشخیص بیماری اوتیسم شامل تشخیص چندین بیماری است که قبلاً به طور جداگانه تشخیص داده می شدند: اختلال اوتیسم ، اختلال رشد فراگیر و سندرم آسپرگر. اکنون به همه این شرایط اختلال طیف اوتیسم گفته می شود.
همچنین بخوانید: نمودار قد و وزن کودکان دختر و پسر از بدو تولد تا 20 سالگی + جدول
بیماری اوتیسم چه علائم و نشانه هایی دارد؟
افراد مبتلا به بیماری اوتیسم اغلب با مهارت های اجتماعی، عاطفی و ارتباطی مشکل دارند. آنها ممکن است رفتارهای خاصی را تکرار کنند و ممکن است در فعالیت های روزانه خود تغییری ایجاد نکنند. علائم اختلاف طیف اوتیسم در اوایل کودکی شروع می شود و به طور معمول در طول زندگی یک فرد ادامه می یابد.
کودکان یا بزرگسالان مبتلا به اوتیسم ممکن است:
- وقتی شخص دیگری به چیزی اشاره کند به اشیاء نگاه نکنند.
- در ارتباط با دیگران مشکل داشته باشند یا اصلاً علاقه ای به ارتباط با افراد دیگر نداشته باشند.
- از برقراری تماس چشمی خودداری کنند و بخواهند که تنها باشند.
- در درک احساسات دیگران یا صحبت کردن در مورد احساسات خود مشکل داشته باشند.
- ترجیح می دهند درموقعیت نوازش قرار نگیرند.
- به نظر می رسد وقتی مردم با آنها صحبت می کنند ناآگاه هستند، اما به صداهای دیگر پاسخ می دهند.
- به افراد بسیار علاقه مند هستند، اما نمی دانند که چگونه با آنها صحبت کنند، بازی کنند یا با آنها ارتباط برقرار کنند.
- کلمات یا عبارات گفته شده را به صورت مداوم تکرار کنند.
- در بیان نیازهای خود با استفاده از کلمات یا حرکات معمولی مشکل دارند.
- بارها و بارها کاری را تکرار کنند.
- هنگام تغییر در سازگاری با شرایط جدید مشکل دارند.
- واکنش های غیرمعمول در مورد بویایی، طعم، نگاه، احساس یا صدا داشته باشند.
تشخیص بیماری اوتیسم در چه سنی صورت می گیرد؟
تشخیص بیماری اوتیسم می تواند دشوار باشد زیرا هیچ آزمایش پزشکی مانند آزمایش خون برای تشخیص این اختلالات وجود ندارد. پزشکان غالبا برای تشخیص بیماری اوتیسم به رفتار و پیشرفت کودک نگاه می کنند.
بیماری اوتیسم گاهی اوقات در 18 ماهگی یا زودتر تشخیص داده می شود. تا سن 2 سالگی، تشخیص توسط یک متخصص باتجربه می تواند بسیار قابل اعتماد تلقی شود. با این وجود، بسیاری از کودکان تا سن خیلی بیشتر تشخیص نهایی را دریافت نمی کنند. این تاخیر بدان معنی است که کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم ممکن است کمک اولیه را که لازم دارند دریافت نمی کنند.
همچنین بخوانید: افزایش ضریب هوشی در کودکان با این 5 روش ساده
علت بیماری اوتیسم چیست؟
اینکه دقیقاً چرا اوتیسم اتفاق می افتد مشخص نیست. بیماری اوتیسم می تواند ناشی از مشکلاتی در بخش هایی از مغز باشد که زبان حسی و زبان فرآیند را تفسیر می کند.
اوتیسم در پسران چهار برابر بیشتر از دختران است. این بیماری می تواند در افراد با هر نژاد ، قومیت یا پیش زمینه اجتماعی اتفاق بیفتد. درآمد خانواده، سبک زندگی یا سطح تحصیلات تأثیری در ابتلا به اوتیسم نمی گذارند.
کودکی که والد بزرگتر دارد، خطر بیشتری از ابتلا به اوتیسم دارد.
اگر یک زن باردار در معرض برخی داروها یا مواد شیمیایی خاص مانند الکل یا داروهای ضد تشنج قرار داشته باشد، فرزند وی احتمالاً مبتلا به اوتیسم است. سایر عوامل خطرزا شامل شرایط متابولیکی مادر مانند دیابت و چاقی است.
بیماری اوتیسم چگونه درمان می شود؟
در حال حاضر درمانی برای بیماری اوتیسم وجود ندارد. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که خدمات مداخله درمانی زودهنگام می توانند رشد کودک را بهبود بخشند. این خدمات درمانی می توانند شامل کمک به کودک در گفتگو، راه رفتن و تعامل با دیگران باشند. بنابراین اگر فکر می کنید فرزند شما مبتلا به بیماری اوتیسم یا مشکل رشدی است، در اسرع وقت با پزشک اطفال صحبت کنید.
