نام حضرت ام البنین را بارها شنیده اید. ایشان یکی از زن های شجاع و فداکاری بودند که نمی توان کارهای نیک او را هیچگاه نادیده گرفت. در ادامه می خواهیم پاسخ کامل و درست این سوال را بخوانیم که ام البنین کیست و چرا به او این لقب را دادند را بخوانیم.
ام البنین کیست و چرا این لقب را به او دادند؟
ام البنین مادر حضرت ابولفضل بود بود. نام او فاطمه بود و از قبیله ای به نام بنی کلاب بود که بعد از شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) امام علی او را به همسری برگزید و با او ازدواج کرد. ایشان مادری بسیار مهربان و دلسوز برای فرزندان فاطمه بودند. ام البنین صاحب چهار پسر به نام های عباس، جعفر، عبدالله و عثمان شد. ام البنین زنی بسیار شجاع و فداکار بود و در جنگ کربلا نیز هر چهار پسرش حضور داشتند و به شهادت رسیدند.
چرا به ام البنین این لقب را دادند؟
ایشان بعد از حضرا فاطمه همسر حضرت علی شد و در روایات آمده است هر وقت امیرالمومنین اسم ایشان را که فاطمه بود صدا می کردند کمی در فکر می رفتند و ناراحت می شدند. امام علی (ع) علت این موضوع را از ام البنین پرسید و او گفت فاطمه نام یگانه دختر رسول خدا و مادر فرزندان او بوده است و زمانی که شما مرا با این اسم صدا می کنید من از روی این فرزندان خجالت زده می شوند زیرا نام مادرشان نیز فاطمه بود.
از آن روز به بعد حضرت علی (ع) به دلیل فروتنی ام البنین و برای اینکه احساس بدی نداشته باشد لقب ام البنین را به ایشان دادند.
چرا ام البنین در کربلا نبود؟
علت این که چرا ام البنین در کربلا نبود و به همراه فرزندانش به آنجا نرفت این است که اولا در آن زمان ایشان بانوی مسنی شده بودند و تاب و تواب این را نداشتند که به جای دیگری بروند. دوم اینکه امام حسین و دیگر اهل بیت امام علی به قصد رفتن به کربلا مدینه را ترک نکردند و در ابتدا قصد داشتند به مکه بروند. اما یزید ایشان را بین دو راهی بیعت و قتل قرار داد. مردم کوفه نیز در آن زمان خود را دشمن یزید می دانستند و زمانی که متوجه شدند امام حسین قصد رفتن به مکه را دارد با نامه های مختلف خواستار این شدند که امام حسین به کوفه بیاید تا با آنها بیعت کند.
در ابتدا امام به اقامت خود در مکه ادامه داد اما سرانجام به دلیل فشارهای یزید که او تهدید میکرد و می گفت یا باید در همین سرزمین جنگی شود و یا اینکه امام حسین تن به بیعت با او را بدهد امام حسین نیز نمی خواست در مسجد بیت الحرام خونی ریخته شود و مردم بی گناهی که برای سفر حج به آنجا آمده بودند کشته شود پس تصمیم گرفت مکه را ترک کند.
از آنجا که تنها مردمی که او را دعوت کرده بودند و وعده بیعت به او را داده بودند مردم کوفه بودند. مسلم ابن عقیل سفیر امام حسین در کوفه بود و تمام مردم کوفه بیش از 18 هزار نفر بیعت خود را کتبی و شفاهی به او خبر دادند.
سرانجام امام حسین به همراه یارانش و فرزندان ام البنین به سمت کوفه رفتند و در صحرای کربلا گرفتار شدند. ام البنین نیز در مدینه ماند و بعد از چند روز خبر شهادت فرزندانش را به او دادند.
