شاید برای همه شما سوال شده باشد که چرا نور ماه سفید است. ماه جسم پر نور و درخشانی می باشد اما این نور سفید ماه از کجا ایجاد شده است.؟ در ادامه مطلب علت اینکه چرا نور ماه سفید است را با توضیحی ساده و کامل می توانید بخوانید.
علت سفید بودن نور ماه چیست؟
نور ماه اصولاً سفید نیست؛ در واقع، نور ماه به نظر ما سفید می‌آید و این موضوع به دلیل نورهای مختلفی می باشد که در آسمان وجود دارد در واقع نور ماه ترکیبی از رنگ های متنوع می باشد. نور ماه از نور خورشید به ما می‌رسد. زمانی که نور خورشید به ماه می رسد، بخشی از این نور به سطح ماه می خورد و بخشی از آن به طور مستقیم به زمین می رسد. این نور به دو نوع نور به رنگ های سرخ و آبی می باشند.
زمانی که نور خورشید به ماه می رسد، اثر پراش نور بر روی جوّ‌های هوا مانع تداخل بعضی از برخوردها می شود و فقط برخی از طول موج‌ها به سطح زمین می رسند. این پدیده باعث می‌شود که نور آبی بیشتر از نور سرخ در محیط جوی زمین حضور داشته باشد.
وقتی نور ماه از طریق جوّ زمین عبور می کند، بخشی از نور آبی به دلیل پراکنده شدن هوا در هوا منتقل می شود. این عمل باعث می‌شود که طول موج های نور آبی در هوا پراکنده شوند و زاویه تابش آنها تغییر کند. به عبارت دیگر، این پدیده باعث می شود که ماه در نظر ما یک حلقه ی نوری با لکه های روشن و تاریک بدون رنگ بندی به نظر برسد.
چرا ما نور ماه را سفید می بینیم؟
معمولاً نور ماه به نظر ما سفید می‌آید. اگرچه ممکن است به نظر برخی از افراد به رنگ آبی روشن نیز دیده شود، اما در کل اکثر ماه ها در شب های آسمانی مانند یک توپ پر نور سفید مشاده می شود.
زمانی که نور خورشید به ماه می رسد، ما مواجه با دو نوع ماه نور داریم:
۱. ماه پر: زمانی که ماه بین زمین و خورشید قرار می‌گیرد، نور خورشید به سطح ماه می‌رسد و بخشی از این نور به طور مستقیم از سطح ماه به سمت زمین انعکاس می‌شود. این حالت باعث می‌شود که ماه به صورت یک دیسک نورانی کامل و درخشان به نظر بیاید. این دوره ماه به عنوان “ماه پر” شناخته می‌شود.
۲. ماه کم: زمانی که ماه بین زمین و خورشید قرار نمی‌گیرد، بخشی از سطح ماه که به نور خورشید روشن است، از دید زمین پنهان می‌شود و ماه به صورت نقصانی از کنار ماه پر به نظر می‌آید. این حالت به عنوان “ماه کم” شناخته می‌شود و می‌توانیم انواع مختلفی از ماه‌های کم را مشاهده کنیم، مثل نیمه‌ی ماه کم و ماه کم کامل (ماه نو).
به این ترتیب، نور ماه به دلیل انعکاس نور خورشید از سطح ماه به طور مستقیم از سطح ماه به زمین منتقل می‌شود و ماه را به صورت یک جسم نورانی روشن و مشخص در آسمان می‌بینیم
نور ماه از کجا ایجاد می شود؟
نور ماه از نور خورشید به سمت زمین منتقل می‌شود. زمانی که نور خورشید به ماه می‌رسد، بخشی از این نور به سطح ماه می‌خورد و بخش دیگری به طور مستقیم به زمین می‌رسد.
وقتی نور خورشید به ماه می‌رسد، از سطح ماه به سمت جوّ ماه تابیده می‌شود. از این جوّ، نور به دو شیوه به زمین منتقل می‌شود:
۱. نور مستقیم: بخشی از نور خورشید به طور مستقیم از ماه به زمین منتقل می‌شود. این بخش از نور بدون انتقال اضافی و از طریق فضا به سمت زمین می‌آید.
۲. نور پراکنده: بخش دیگری از نور خورشید به سطح ماه می‌خورد و به طور پراکنده در جوّ ماه پخش می‌شود. این نور پراکنده توسط ذرات هوا و گرد و غبار موجود در جوّ ماه پراکنده می‌شود. سپس بخشی از این نور پراکنده به سمت زمین هدایت می‌شود.
اگرچه نور ماه نتیجه تابش نور خورشید است، اما به دلیل کم بودن اندازه ماه و جذب برخی از نور خورشید توسط سطح ماه، نور ماه کمتر از نور خورشید به زمین می‌رسد و به عبارت دیگر شدت نور ماه کمتر از شدت نور خورشید است.
در نتیجه، نور ماه از نور خورشید به سمت زمین منتقل می‌شود و این عملیات نوری باعث ایجاد پدیده‌ی ماهتاب در شب های آسمانی می‌شود.
