روش جلوگیری از پیشرفت آلزایمر با درمان های دارویی و غیردارویی
از دست دادن حافظه و حواس، زندگی روزمره را مختل می کند و احتمال دارد از علائم آلزایمر یا زوال عقل در فرد باشد. شاید شما هم دچار کاهش در حافظه شده باشید و یا در صدد هستید تا از روشهایی برای پیشگیری از آلزایمر استفاده کنید تا در میانسالی درگیر این عارضه نشوید. در این مقاله شما را با بیماری آلزایمر و راههای جلوگیری از آلزایمر آشنا میکنیم و خواهیم گفت راههای جلوگیری از پیشرفت بیماری آلزایمر چگونه است.
چگونه از پیشرفت آلزایمر جلوگیری کنیم؟
آلزایمر نوعی اختلال عصبی است که باعث کوچک شدن سلولهای مغزی می شود. بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل است که سبب کاهش مداوم در تفکر، مهارت های رفتاری و اجتماعی که بر توانایی فرد برای عملکرد مستقل اش تأثیر می گذارد. آلزایمر باعث کاهش حافظه و مهارت های تفکر و استدلال می شود. این بیماری سلولهای مغزی را درگیر میکند.
تقریباً 5.8 میلیون نفر در ایالات متحده 65 سال به بالا با بیماری آلزایمر زندگی می کنند. از این تعداد ، 80٪ 75 سال به بالا هستند. از حدود 50 میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به زوال عقل ، بین 60 تا 70 درصد مبتلا به بیماری آلزایمر هستند.
علائم بیماری آلزایمر، فراموشی است. با پیشرفت بیماری ، فرد دچار کمبود حافظه می شود و توانایی کارهای روزمره را ندارد. داروها ممکن است به طور موقت پیشرفت علائم را کاهش دهند البته گاهی اوقات به مبتلایان آلزایمر کمک می کند تا عملکرد مناسبی را داشته باشند. برنامه ها و خدمات مختلف می توانند به حمایت از افراد مبتلا به آلزایمر برای جلوگیری از پیشرفت الزایمر کمک کنند.
هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر یا تغییر روند بیماری در مغز وجود ندارد. در مراحل پیشرفته بیماری ، عوارض ناشی از کاهش شدید عملکرد مغز مانند سو تغذیه یا عفونت منجر به مرگ می شود.
روش جلوگیری از پیشرفت آلزایمر با درمان دارویی
تعدادی از داروها ممکن است برای بیماری آلزایمر تجویز شوند تا به بهبود موقتی برخی از علائم آلزایمر و جلوگیری از پیشرفته شدن آلزایمر کمک کنند.
داروهای اصلی عبارتند از:
بازدارنده های استیل کولین استراز
- این داروها سطح استیل کولین را افزایش می دهند ، ماده ای در مغز که به سلول های عصبی کمک می کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
- فقط توسط متخصصانی مانند روانپزشکان یا متخصص مغز و اعصاب تجویز می شود.
- داروی دونپزیل، گالانتامین و ریواستیگمین می تواند برای افراد مبتلا به بیماری آلزایمر در مراحل اولیه تا میانی تجویز شود.
- هیچ تفاوتی در میزان کارایی هر 3 مهارکننده مختلف AChE وجود ندارد ، اگرچه برخی از افراد به انواع خاصی واکنش بهتری نشان می دهند یا عوارض جانبی کمتری دارند که می تواند شامل حالت تهوع ، استفراغ و از دست دادن اشتها باشد. عوارض جانبی پس از 2 هفته بهتر می شوند.
- ممانتین: این دارو یک مهار کننده AChE نیست. این ماده از تأثیر مقدار زیادی گلوتامات جلوگیری می کند.
- ممانتین برای بیماری آلزایمر متوسط یا شدید استفاده می شود. برای کسانی که نمی توانند AChE را تحمل کنند، مناسب است.
- همچنین برای افراد مبتلا به بیماری آلزایمر شدید که قبلاً از یک مهار کننده AChE استفاده می کنند ، مناسب است. عوارض جانبی می تواند شامل سردرد ، سرگیجه و یبوست باشد اما این موارد معمولاً موقتی هستند.
- برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد عوارض احتمالی داروی خاص با پزشک صحبت کنید.
- ریسپریدون در کمترین دوز و برای کمترین زمان ممکن استفاده شود زیرا دارای عوارض جانبی جدی است. هالوپریدول فقط در مواردی استفاده می شود که درمان های دیگر کمکی نکرده باشند.
- اگر افسردگی به عنوان دلیل اصلی اضطراب مشکوک باشد، گاهی ممکن است داروهای ضد افسردگی تجویز شود.
روش جلوگیری از پیشرفت آلزایمر با درمان های غیردارویی
تحریک شناختی
شرکت در فعالیتهای گروهی و تمریناتی است که برای بهبود حافظه و مهارتهای حل مسئله طراحی شده است.
توانبخشی شناختی
این تکنیک شامل کار با یک متخصص آموزش دیده ، مانند یک کاردرمانگر ، و یکی از اقوام یا دوستان برای رسیدن به یک هدف شخصی ، مانند یادگیری استفاده از تلفن همراه یا سایر کارهای روزمره است.
توانبخشی شناختی یعنی وادار کردن شما به استفاده از قسمتهایی از مغز است.
خاطره گویی و داستان زندگی
صحبت کردن در مورد چیزها و اتفاقات گذشته است. معمولاً شامل استفاده از وسایل جانبی مانند عکس، کارهای مورد علاقه یا موسیقی است. این رویکردها گاهی اوقات با هم انجام می شوند و آنها می توانند روحیه و سلامتی را بهبود بخشند.
علائم بیماری آلزایمر
میزان پیشرفت علائم آلزایمر برای هر فرد متفاوت است. در برخی موارد ، شرایط دیگر می توانند مسئول بدتر شدن علائم باشند.
این شرایط عبارتند از:
علائم زیر ممکن است با پیشرفت بیماری آلزایمر ایجاد شود ، مانند:
- مشکل در خوردن و بلعیدن (دیسفاژی)
- مشکل در تغییر موقعیت یا حرکت بدون کمک
- کاهش وزن شدید
- دفع ادرار ناخواسته (بی اختیاری ادرار) یا مدفوع (بی اختیاری روده)
- از دست دادن تدریجی گفتار
- مشکلات قابل توجهی در حافظه کوتاه مدت و بلند مدت
فرد در مراحل شدید آلزایمر، به مراقبت تمام وقت احتیاج دارد.
یک تشخیص دقیق و به موقع بهترین فرصت برای تنظیم ، آماده سازی و برنامه ریزی برای آینده و همچنین دسترسی به درمان ها و پشتیبانی فراهم می کند که ممکن است کمک کند.
از دست دادن حافظه بدون زوال عقل
مشکلات حافظه فقط ناشی از زوال عقل نیستند همچنین می توانند ناشی از موارد زیر باشند:
- افسردگی یا اضطراب
- فشار
- داروها
- الکل یا مواد مخدر
- اختلالات هورمونی یا کمبودهای تغذیه ای
- عفونت ها
- سکته
- هذیان
- داروهای خاص
هر کسی که به بیماری آلزایمر مبتلا است و علائم آن به سرعت بدتر می شود باید توسط پزشک ویزیت شود تا بتواند این موارد را مدیریت کند. بدتر شدن علائم ممکن است دلایلی داشته باشد که قابل درمان است.
10 علامت هشدار دهنده وجود دارد. اگر متوجه هر یک از آنها شدید ، آنها را نادیده نگیرید. و با پزشک خود مشورت کنید.
1.از دست دادن حافظه
یکی از رایج ترین علائم بیماری آلزایمر ، به ویژه در مراحل اولیه ، فراموش کردن اطلاعاتی است که به تازگی آموخته است. موارد دیگر عبارتند از فراموش کردن تاریخ ها یا رویدادهای مهم میباشد.
2.چالش هایی در برنامه ریزی یا حل مشکلات
برخی از افراد مبتلا به زوال عقل ممکن است تغییراتی در توانایی خود در ایجاد و دنبال کردن برنامه یا کار با اعداد داشته باشند. در پیگیری صورتحساب ماهانه مشکل داشته باشند. آنها ممکن است در تمرکز و انجام کارها بیشتر از گذشته مشکل داشته باشند.
3.دشواری در انجام کارهای روزانه
افراد مبتلا به آلزایمر در انجام کارهای روزمره با دشواری و مشکل مواجه هستند. گاهی اوقات ممکن است در رانندگی به مکان آشنا ، لیست مواد غذایی یا به خاطر سپردن قوانین یک بازی مورد علاقه دچار مشکل شوند. برای استفاده از تنظیمات مایکروویو یا ضبط یک برنامه تلویزیونی به کمک احتیاج داشته باشند.
4.سردرگمی با زمان یا مکان
افراد مبتلا به آلزایمر می توانند تاریخ ، فصل و گذشت زمان را از یاد ببرند. بعضی اوقات ممکن است فراموش کنند کجا هستند یا چگونه به آنجا رسیده اند.گیج شدن درباره روز هفته از مشکلات آنهاست.
5.مشکل در درک تصاویر بصری
برای برخی از افراد ، داشتن مشکلات بینایی از نشانه های آلزایمر است که منجر به مشکل در خواندن میشود. همچنین در مسافت و تعیین رنگ با مشکل روبرو میشوند.
6.مشکلات در گفتار یا نوشتن با کلمات
افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است در مکالمه مشکلی داشته باشند. آنها ممکن است در وسط مکالمه سکوت کنند و ایده ای برای ادامه کار نداشته باشند. آنها با واژگان دست و پنجه نرم میکنند ، در نامگذاری یک موضوع آشنا یا استفاده از نام ساعت مشکل دارند.
7.از دست دادن توانایی در پیداکردن وسایل
مبتلایان به آلزایمر ممکن است وسایل را در مکان های غیرمعمول قرار دهند. آنها ممکن است چیزهایی را از دست بدهند و نتوانند دوباره آنها را پیدا کنند. وی ممکن است دیگران را به سرقت متهم کند ، خصوصاً با پیشرفت بیماری.
8.قضاوت و تصمیم گیری
افراد ممکن است در قضاوت یا تصمیم گیری دچار اختلال شوند. آنها ممکن است هنگام معامله با پول ضعیف عمل کنند. هر چند وقت یک بار تصمیم بد یا اشتباه بگیرید ، مانند غفلت از تعویض روغن در ماشین.
9.دوری از کار و فعالیت اجتماعی
فردی که به بیماری آلزایمر مبتلا است ممکن است در توانایی برگزاری یا مکالمه دچار مشکلاتی است. در نتیجه ممکن است از سرگرمی ها ، فعالیت های اجتماعی یا سایر مشاغل کناره گیری کند.
گاهی احساس بی علاقه بودن به تعهدات خانوادگی یا اجتماعی می کند.
10.تغییر در روحیه و شخصیت
افرادی که با آلزایمر زندگی می کنند ممکن است گیج ، مشکوک ، افسرده یا مضطرب شوند. آنها ممکن است به راحتی از دوستانشان ناراحت شوند.
11.تغییر در شخصیت و رفتار
تغییرات مغزی که در بیماری آلزایمر رخ می دهد می تواند بر خلق و خو و رفتار تأثیر بگذارد. شامل موارد زیر است:
- افسردگی
- بی علاقگی
- کناره گیری اجتماعی
- نوسانات خلقی
- بی اعتمادی به دیگران
- تحریک پذیری و پرخاشگری
- تغییر در عادات خواب
- سرگردان
- از بین بردن مهارتها
- هذیان ، مانند باور داشتن به سرقت
زمان مراجعه به پزشک برای آلزایمر
اگر نگران حافظه یا سایر مهارت های تفکر هستید . علائمی که ذکر شد را در اطرافیانتان بصورت مکرر مشاهده کردید حتما در اسرع وقت برای ارزیابی و تشخیص دقیق با پزشک مشورت کنید.
علل بیماری آلزایمر
دلایل دقیق بیماری آلزایمر به طور کامل شناخته نشده است. اما در یک سطح اولیه ، پروتئین های مغز قادر به عملکرد طبیعی نیستند که باعث مختل شدن کار سلول های مغزی (نورون ها) و تحریک یک سری اتفاقات می شود. نورون ها آسیب دیده ، ارتباط خود را با یکدیگر از دست می دهند و در نهایت می میرند.
دانشمندان بر این باورند که بیماری آلزایمر ناشی از مجموعی از عوامل ژنتیکی ، سبک زندگی و محیطی است که با گذشت زمان بر مغز تأثیر می گذارد. کمتر از 1٪ از مواقع ، آلزایمر ناشی از تغییرات خاص ژنتیکی است و فرد به این بیماری مبتلا می شود. بروز بیماری در میانسالی میباشد.
این آسیب اغلب در ناحیه ای از مغز شروع می شود که حافظه را کنترل می کند ، اما این روند سالها قبل از بروز اولین علائم آغاز می شود. از دست دادن نورون ها به مناطق دیگر مغز گسترش می یابد. در اواخر مرحله بیماری ، مغز به طور قابل توجهی کوچک شده است.
پروتئینها و انتقال دهنده عصبی
محققانی که سعی در پبدایش بیماری آلزایمر دارند ، بر نقش دو پروتئین تمرکز داشته اند:
پلاک بتا آمیلوئید قطعه ای از پروتئین است. وقتی این قطعات بهم می پیوندند ، به نظر می رسد که اثر مضری بر سلول های عصبی دارند و ارتباط سلول به سلول را مختل می کنند. رسوباتی به نام پلاک های آمیلوئید تشکیل می دهند.
گره خوردن پروتئین های تاو نقشی در سیستم پشتیبانی و انتقال داخلی یک نورون برای حمل مواد مغذی و سایر مواد ضروری در مغز دارند. در بیماری آلزایمر ، پروتئین های تاو تغییر شکل می دهند و خود را به صورت ساختارهایی به نام گره های عصبی الیافی سازمان می دهند. گره ها سیستم حمل و نقل را مختل می کنند و برای سلول ها مضر هستند.
بیماری آلزایمر ناشی از تجمع غیر طبیعی پروتئین ها در سلولهای مغزی و اطراف آن است.
یکی از پروتئین های درگیر آمیلوئید نام دارد که رسوبات آن پلاک هایی در اطراف سلول های مغزی تشکیل می شود.
با تأثیر بر سلول های مغزی ، پیام رسان های شیمیایی (انتقال دهنده های عصبی نیز نامیده می شوند) در ارسال پیام یا سیگنال بین سلول های مغز نقش دارند ، کاهش می یابد.
سطح یک انتقال دهنده عصبی ، استیل کولین ، به ویژه در مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر کم است.
با گذشت زمان ، مناطق مختلف مغز کوچک می شوند. اولین مناطقی که معمولاً تحت تأثیر قرار می گیرند قسمت حافظه هستند.
در اشکال غیرمعمول بیماری آلزایمر ، مناطق مختلف مغز تحت تأثیر قرار می گیرند.
اولین علائم مشکلات بینایی یا تکلم باشد تا حافظه.
سن
سن بزرگترین عامل برای آلزایمر است. آلزایمر بخشی از پیری طبیعی نیست ، اما با افزایش سن احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر افزایش می یابد.
تاریخچه خانوادگی و ژنتیک
اگر یکی از بستگان درجه یک پدر یا مادر یا خواهر و برادر شما به بیماری مبتلا باشند ، خطر ابتلا به آلزایمر تا حدودی بیشتر است. عوامل ژنتیکی پیچیده هستند.
یکی از فاکتورهای ژنتیکی بهتر درک شده ، نوعی ژن آپولیپوپروتئین E (APOE) است. تغییر ژن ، APOE e4 ، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد. تقریباً 25٪ تا 30٪ از افراد دارای آلل APOE e4 هستند ، اما همه افراد با این تغییر ژن به بیماری مبتلا نمی شوند.
دانشمندان تغییرات نادر (جهش) در سه ژن را شناسایی کرده اند که در واقع فردی که یکی از آنها را به ارث می برد ، به آلزایمر مبتلا می شود. اما این جهش ها کمتر از 1٪ افراد مبتلا به بیماری آلزایمر را تشکیل می دهد.
سندرم داون
بسیاری از افراد مبتلا به سندرم داون به بیماری آلزایمر مبتلا می شوند. سه نسخه از کروموزوم 21 دارند و سه نسخه از ژن بتا آمیلوئید شده را خواهند داشت. علائم و نشانه های آلزایمر در افراد مبتلا به سندرم داون 10 تا 20 سال زودتر از افراد عمومی بروز میکند.
جنسیت
به نظر می رسد تفاوت کمی در زنان و مردان وجود دارد ، اما ، به طور کلی ، زنان بیشتری به این بیماری مبتلا هستند زیرا آنها عموما بیشتر از مردان عمر می کنند.
اختلال شناختی خفیف
اختلال شناختی خفیف وکاهش حافظه، مانع عملکرد فرد در محیط های اجتماعی یا کاری نمی شود.
افرادی که اختلال شناختی خفیف دارند خطر قابل توجهی در ابتلا به زوال عقل دارند. احتمالاً بیماری به علت آلزایمر به زوال عقل پیشرفت می کند.
ضربه به سر
افرادی که دچار ضربه شدید به سر شده اند بیشتر در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر هستند. چندین مطالعه نشان داد که در افراد 50 سال به بالا که دچار آسیب مغزی هستند ، خطر ابتلا به زوال عقل و بیماری آلزایمر افزایش می یابد.
آلودگی هوا
مطالعات انجام شده نشان داده است که ذرات آلودگی هوا می توانند باعث تخریب سیستم عصبی شوند. قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا به ویژه اگزوز ترافیک و سوزاندن چوب با خطر زوال عقل بیشتری همراه است.
مصرف بیش از حد الکل
نوشیدن مقادیر زیادی الکل سبب تغییرات مخربی در مغز میشود. چندین مطالعه و بررسی نشان داد که استفاده از الکل با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل ، به ویژه زوال عقل زودرس ارتباط دارد.
الگوی خواب ضعیف
تحقیقات نشان داده است که الگوی خواب نامناسب ، مانند مشکل خوابیدن یا خواب ماندن ، با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط است. اگر به دنبال روش های پیشگیری از پیشرفت آلزایمر هستید بهتر است برای تنظیم خواب خود اقدام کنید.
سبک زندگی و سلامت قلب
تحقیقات نشان داده است که عوامل خطر مرتبط با بیماری های قلبی ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهند. این شامل:
- عدم ورزش
- چاقی
- سیگار کشیدن یا قرار گرفتن در معرض دود سیگار
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- دیابت نوع 2
این عوامل همه قابل اصلاح هستند. بنابراین ، تغییر عادت های زندگی می تواند تا حدی خطر را کم کند. به عنوان مثال ، ورزش منظم و رژیم غذایی کم چرب سالم و سرشار از میوه و سبزیجات با کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط است.
کاهش مطالعه و تعامل اجتماعی
بین مطالعه و فعالیتهای تحریک کننده ذهنی و کاهش ابتلا به آلزایمر ارتباط وجود دارد. سطح تحصیلات پایینتر از دبیرستان عامل خطر برای بیماری آلزایمر است.
از دست دادن حافظه و زبان، اختلال در قضاوت و سایر تغییرات شناختی ناشی از آلزایمر می تواند درمان را پیچیده کند. فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است نتواند ارتباط برقرار کنید که او این درد را تجربه می کند.
از دست دادن شنوایی، افسردگی (افسردگی یکی از علائم آلزایمر است)، انزوای اجتماعی در بروز آلزایمر نقش دارد.
عوارض جانبی بیماری آلزایمر
پیشرفت بیماری آلزایمر سبب تغییراتی بر عملکردهای جسمی مانند بلع ، تعادل و کنترل روده و مثانه می شود. این تأثیرات می تواند آسیب پذیری را در برابر سایر مشکلات بهداشتی مانند موارد زیر افزایش دهد:
- استنشاق غذا یا مایعات به داخل ریه ها
- آنفلوانزا ، ذات الریه و سایر عفونت ها
- شکستگی استخوان
- زخم بستر
- سو تغذیه یا کم آبی بدن
- یبوست یا اسهال
- مشکلات دندانی مانند زخم دهان یا پوسیدگی دندان
جلوگیری از بیماری آلزایمر
بیماری آلزایمر یک بیماری قابل پیشگیری نیست. با این حال ، تعدادی از عوامل خطر در زندگی برای جلوگیری از آلزایمر باید اصلاح شوند. شواهد نشان می دهد که تغییر در رژیم غذایی ، ورزش برای کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و سایر اختلالات باعث زوال عقل را کاهش دهد. زندگی سالم خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش میدهد، تعدادی از کارهای مفید برای جلوگیری از ابتلا به آلزایمر و جلوگیری از پیشرفت آلزایمر در مراحل اولیه شامل موارد زیر است:
- ورزش منظم
- داشتن یک رژیم غذایی با محصولات تازه ، روغنهای سالم و غذاهای کم چربی اشباع شده مانند رژیم مدیترانه ای
- پیروی از دستورالعمل های درمانی برای کنترل فشار خون بالا ، دیابت و کلسترول بالا
- ترک سیگار
- شرکت در رویدادهای اجتماعی ، خواندن ، رقص ، بازی های رومیزی ، خلق هنر ، نواختن ساز و سایر فعالیت هایی که نیاز به تعامل ذهنی و اجتماعی دارند
علت دقیق آلزایمر ناشناخته است ، روش خاصی برای جلوگیری از آن وجود ندارد. سبک زندگی سالم به کاهش ابتلا کمک میکند.
خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و انواع دیگر زوال عقل را با استفاده از موارد زیر کاهش دهید:
- خواندن
- یادگیری زبان های خارجی
- نواختن آلات موسیقی
- در جامعه محلی خود داوطلب شوید
- شرکت در ورزشهای گروهی ، مانند بولینگ
- فعالیت های جدید یا سرگرمی ها را امتحان کنید
- زندگی فعال
مراحل بیماری آلزایمر
آلزایمر 3 مرحله اصلی دارد:
مرحله اولیه
در مراحل اولیه ، علامت اصلی بیماری آلزایمر ، فقدان حافظه است.
کسی که مبتلا به بیماری آلزایمر زودرس است ممکن است:
- مکالمات یا رویدادهای اخیر و نان مکان را فراموش کند
- در گفتن کلمه درست مشکل دارد
- سوالات را به صورت تکراری مطرح کند
- قضاوت ضعیفی از خود نشان دهد یا تصمیم گیری دشوارتر باشد
- انعطاف پذیری کمتری پیدا کند.
- اغلب نشانه هایی از تغییرات خلقی ، مانند افزایش اضطراب یا تحریک ، یا دوره های گیجی وجود دارد.
مرحله میانی
با پیشرفت بیماری آلزایمر ، مشکلات حافظه بدتر می شوند.
ممکن است فردی که به این بیماری مبتلا است به خاطر آوردن نام افرادی که آنها را می شناسد مشکل داشته باشد و ممکن است برای شناسایی خانواده و دوستان خود تلاش کند.
علائم دیگری نیز ممکن است ایجاد شود ، مانند:
- افزایش آشفتگی و گمراهی، گم شدن ، یا سرگردانی و ندانستن اینکه چه ساعتی از روز است
- رفتار وسواسی ، تکراری
- هذیان (اعتقاد به چیزهای غیر واقعی) یا احساس پارانوئید
- مشکوک بودن در مورد مراقبان یا اعضای خانواده
- مشکلات گفتار یا زبان
- خواب آشفته
- تغییرات خلقی ، مانند نوسانات مکرر خلقی ، افسردگی و احساس اضطراب ، ناامیدی یا آشفتگی فزاینده
- دیدن یا شنیدن چیزهایی که دیگران انجام نمی دهند (توهم)
برخی از افراد برخی علائم زوال عقل را دارند. فردی که به آلزایمر مبتلا است برای زندگی به حمایت نیاز دارد. به عنوان مثال در غذا خوردن، لباس پوشیدن و استفاده از توالت کمک بخواهد.
مرحله نهایی
در مراحل بعدی بیماری آلزایمر ، علائم به طور فزاینده ای شدید می شوند و می توانند برای فرد مبتلا و مراقبان ، دوستان و خانواده ناراحت کننده باشد.
توهم و هذیان در طول بیماری پدیدار شود اما با پیشرفت بیماری بدتر شود.
گاهی اوقات افراد مبتلا به آلزایمر نسبت به اطرافیان خود خشن و مشکوک هستند.
روش های تشخیص بیماری آلزایمر
پزشک می تواند چند بررسی ساده انجام دهد تا بداند علت چیست. سپس می توانند در صورت لزوم شما را برای ارزیابی به یک متخصص ارجاع دهند.
- جنبه های سلامتی شما را بررسی کرده و معاینه فیزیکی می کنند.
- ممکن است برخی آزمایش های خون را ترتیب دهد.
اگر پزشک عمومی در مورد ابتلا به بیماری آلزایمر اطمینان ندارد ، ممکن است شما را به یک متخصص ارجاع دهد ، مانند:
- روانپزشک (که معمولاً روانپزشک پیری نامیده می شود)
- پزشک مراقبت از سالخوردگان
- یک متخصص مغز و اعصاب (متخصص در درمان بیماری هایی که بر مغز و سیستم عصبی تأثیر می گذارد)
برای تشخیص بیماری آلزایمر از روشهای زیر استفاده میشود:
تست توانایی ذهنی
یک متخصص توانایی های ذهنی مانند حافظه یا تفکر را با استفاده از آزمونهایی که به عنوان ارزیابی شناختی شناخته می شوند ارزیابی می کند.
بیشتر سنجش های شناختی شامل یک سری تست های قلم و کاغذ و سوالاتی است که هرکدام از آنها نمره دارند.
این آزمون ها تعدادی از توانایی های مختلف ذهنی را ارزیابی می کند ، از جمله:
- حافظه کوتاه مدت و بلند مدت
- تمرکز و دامنه توجه
- مهارتهای زبانی و ارتباطی
- آگاهی از زمان و مکان (جهت گیری)
- توانایی های مربوط به بینایی (توانایی های فضایی)
نمرات آزمون تحت تأثیر سطح تحصیلات فرد هست.
- کسی که نمی تواند خیلی خوب بخواند یا بنویسد ، نمره کمتری دارد ، اما ممکن است بیماری آلزایمر نداشته باشد. به همین ترتیب ، ممکن است فردی با سطح تحصیلات بالاتر به نمره بالاتری برسد ، اما هنوز دارای زوال عقل است.
- بنابراین این آزمایشات می تواند به پزشکان کمک کند تا آنچه اتفاق می افتد را بررسی کنند ، اما هرگز نباید توسط آنها برای تشخیص زوال عقل استفاده شود.
- برای بررسی سایر علل احتمالی و جستجوی علائم احتمالی آسیب ناشی از بیماری آلزایمر ، متخصص ممکن است اسکن مغز را توصیه کند.
- سی تی اسکن چندین اشعه ایکس از مغز با زاویه کمی متفاوت گرفته می شود و رایانه تصاویر را کنار هم قرار می دهد.
- MRI از یک میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای تولید تصاویر دقیق از مغز شما استفاده می کند.
خط پایانی:
بیماری آلزایمر را جدی بگیرید و با داشتن یک سبک زندگی سالم و پرنشاط از ابتلا به آلزایمر جلوگیری کنید به خصوص اگر آلزایمر در خانواده شما ارثی است. اگر احساس می کنید که علائم اولیه آلزایمر در شما مشاهده می شود بهتر است از راه های پیشگیری از پیشرفت آلزایمر که در این مقاله عنوان شد استفاده کنید و ورزش منظم و تغذیه سالم و تعامل اجتماعی سالم را فراموش نکنید.