معنی شعر توفیق ادب کلاس هفتم + آرایه های ادبی آن

این مطلب رو با دوستان خود به اشتراک بگذارید

شعر توفیق ادب یکی از درس های ادبیات کلاس هفتم صفحه 36 می باشد. این شعر دارای معنی بسیار زیبایی است. شعر توفیق ادب از مولانا جلال الدین محمد بلخی معروف به مولوی می باشد. برای خواندن معنی شعر توفیق ادب کلاس هفتم همچنین آشنایی با آرایه های ادبی آن ادامه مطلب را بخوانید.

معنی شعر توفیق ادب کلاس هفتم

معنی: ای خداوندی که بخشش و لطف تو نیازهای ما را برآورده می کند. با وجود تو شایسته نیست از هیچکس دیگری یاد کنیم.

معنی: خدایا علم و دانش ما مانند قطره ای در دریا می باشد آن را به علم خودت که مانند دریا بزرگ است متصل کن.

معنی: خدایا در مسیری که زندگی می کنیم هزاران مشکل و گرفتاری وجود دارد و ما هم موجودات حریص و طمع کاری هستیم.

معنی: حتی اگر هزاران مشکل و گرفتاری در هر قدم از مسیر زندگی ما باشد چو تو در کنار مایی هیچ غمی نداریم.

معنی: از خدا بخواهیم که ما را در راه کسب علم و ادب راهنمایی کند. زیرا انسان بی ادب از لطف و مهربانی خداوند محروم می شود.

معنی: فردی که بی ادب است فقط به خودش بدی نمی کند بلکه بی ادبی او مانند آتشی به جان همه سرایت می کند.

آرایه های ادبی شعر توفیق ادب

برای آشنایی با آرایه های ادبی شعر توفیق ادب فارسی هفتم ادامه مطلب را بخوانید.

بیت اول: قافیه: روا و روا / کلمه «روا» در مصرع اول به معنای بر آورده کردن و در مصرع دوم به معنای شایسته بودن است.

فضل: نیکویی، بخشش

توفیق ادب داشتن: فرصت و امکان با ادب بودن

بیت دوم: قافیه: پیش و خویش

قطره نماد کمی و دریا نماد بسیار

بیت سوم: قافیه: خدا و نما

دام و دانه نماد مشکلات و گرفتاری های دنیوی

انسان به مرغان تشبیه شده است که انسان مشبه و مرغان مشبه به است و وچه شبه حریص و بیچاره بودن.

آرایه مراعات نظیر بین دام، دانه و مرغ

بیت چهارم: قافیه: قدم و غم

بیت پنجم: تضاد: ادب و بی ادب

نظرات