هر قسمت زبان چه مزه ای را حس میکند

همه ما تا کنون درباره بخشهای مختلف زبان و حس چشایی مطالبی خوانده ایم. در جلو زبان مزه شیرینی، در کناره های زبان مزه شوری و ترشی و در عقب زبان مزه تلخ را احساس می کنیم. جالب است بدانید در حقیقت توانایی حس کردن طعم های شیرینی، شوری، ترشی و تلخی در قسمت های مختلف زبان تقسیم نمی شود. گیرنده هایی که مزه ها را حس می کنند در واقع در همه جای زبان توزیع شده اند. در ادامه مطلب با مینویسم همراه باشید تا درباره اینکه هر قسمت از زبان چه مزه ای را حس میکند بخوانیم.

قسمتهای مختلف زبان چه مزه ای را حس میکنند؟

انواع مزه ها توسط گیرنده های خاصی که بر روی سطح زبان وجود دارند حس می شوند.

شیرین، ترش، شور، تلخ و خوش طعم

غذاهای شور که طعم آبگوشت دارند احساسات دلپذیری را در بیشتر افراد ایجاد می کنند. آنها نشانه ای از غنی بودن پروتئین در غذا هستند. این عطر و طعم علاوه بر چهار طعم شیرین ، ترش ، تلخ و شور به عنوان پنجمین طعم اساسی شناخته شده است. این واقعیت که سلولهای حسی مخصوص طعم پنجم وجود دارد توسط محقق ژاپنی در حدود سال 1910 کشف شد ، به همین دلیل، اصطلاح رایج ژاپنی امامی به جای “مرزه” استفاده می شود.

طعم، بو و عطر چگونه توسط زبان حس می شود؟

آنچه که به طور کلی به عنوان “طعم” دسته بندی می شود اساساً مجموعه ای از احساسات مختلف است: نه تنها کیفیت چشایی است که توسط زبان درک می شود ، بلکه بو ، بافت و درجه حرارت غذا نیز مهم است. ترکیب طعم از طریق بینی اتفاق می افتد. فقط پس از ترکیب طعم و بو ، طعم غذا تولید می شود. اگر حس بویایی دچار اختلال شود  (مثلا با گرفتگی بینی) ، درک چشایی نیز کسل می شود. مانند چشایی، حس بویایی ما نیز با احساسات ما ارتباط نزدیک دارد. این به این دلیل است که هر دو حس به سیستم عصبی غیر ارادی متصل هستند. به همین دلیل است که بوی نامطبوع یا بو می تواند باعث استفراغ یا حالت تهوع شود. و طعم دهنده هایی که اشتها آور هستند ، تولید بزاق و آب معده را افزایش می دهند.

حس چشایی

بر اساس اطلاعاتی که از زبان به مغز منتقل می شود ، حداقل پنج ویژگی اساسی چشایی وجود دارد. بسیاری از غذاها از ترکیبی از سلیقه های مختلف تشکیل شده است. به عنوان مثال برخی از غذاها طعم شیرین و ترش دارند ، در حالی که برخی دیگر شور و تلخ هستند. سلیقه های اصلی عبارتند از:

مزه شیرین

چیزی که ما به عنوان شیرینی درک می کنیم معمولاً ناشی از قند و مشتقات آن مانند فروکتوز یا لاکتوز است. اما انواع دیگر مواد نیز می توانند سلول های حسی را که به شیرینی پاسخ می دهند فعال کنند. این موارد شامل، برخی از عناصر سازنده پروتئین مانند اسیدهای آمینه و همچنین الکل های موجود در آب میوه ها یا نوشیدنی های الکلی.

مزه ترش

این بیشتر محلول های اسیدی مانند آب لیمو یا اسیدهای آلی است که طعم ترش دارند. این احساس توسط یون های هیدروژن ، نماد شیمیایی: H + ایجاد می شود که توسط اسیدی که در محلول آبکی حل می شود ، جدا می شود.

مزه شور

غذای حاوی نمک خوراکی عمدتا همان چیزی است که طعم آن را شور می دانیم. اساس شیمیایی این طعم کریستال نمک است که از سدیم و کلرید تشکیل شده است. نمک های معدنی مانند نمک های پتاسیم یا منیزیم نیز می توانند احساس شوری کنند.

طعم تلخ

طعم تلخ توسط بسیاری از مواد کاملاً متفاوت ایجاد می شود. در کل حدود 35 پروتئین مختلف در سلولهای حسی وجود دارد که به مواد تلخ پاسخ می دهند.

طعم اومامی

طعم “اومامی” ، که تا حدی شبیه طعم مایع گوشت است ، معمولاً توسط اسید گلوتامیک یا اسید اسپارتیک ایجاد می شود. این دو اسید آمینه بخشی از پروتئینهای مختلف موجود در غذا و همچنین در برخی گیاهان هستند. گوجه فرنگی رسیده ، گوشت و پنیر همه حاوی مقدار زیادی اسید گلوتامیک هستند. به عنوان مثال مارچوبه حاوی اسید آسپارتیک است. در غذاهای چینی از گلوتامات ، نمک اسید گلوتامیک ، به عنوان تقویت کننده طعم استفاده می شود. این کار برای شدت گرفتن طعم و مزه غذاها انجام می شود.

برای بهتر شدن حس بویایی و چشایی در اثر کرونا چه باید کرد؟

محققان در جستجوی سلولهای حسی دیگری هستند که علاوه بر پنج سلیقه اساسی ایجاد شده ، برای احساسات تخصصی باشند. تصور می شود موارد بیشتری وجود دارد:

چرب، مزه ششم

مردم تصور می کردند که ترجیح غذاهای چرب فقط بر اساس بو و بافت آنها است. تحقیقات جدید نشان می دهد که احتمالاً گیرنده هایی روی زبان مخصوص چربی وجود دارد. این باعث می شود چربی به عنوان مزه اصلی ششم تبدیل شود. علت آن اسیدهای چرب خاصی است که آنزیم های بزاق از غذاهای چرب جدا می شوند. یک گیرنده خاص کشف شده است که به اسید لینولئیک پاسخ می دهد که بخشی از بسیاری از تری گلیسیریدهای موجود در چربی ها و روغن های طبیعی مانند روغن آفتابگردان ، روغن سویا یا روغن ذرت است.

قلیایی

مانند نمک و بر عکس ترش است
احساس چیزی به عنوان “گرم” یا “تند” اغلب به عنوان یک طعم توصیف می شود. از نظر فنی ، این فقط یک سیگنال درد است که توسط اعصاب منتقل می کند و احساسات لمس و دما را منتقل می کنند. ماده “کپسایسین” در غذاهای فلفلی باعث احساس درد و گرما می شود.

پاپیلاهای چشایی چیست؟

پاپیلای چشایی تعداد زیادی برجستگی زگیل مانند در زیر غشای مخاطی زبان است. آنها سطح زبان را چندین برابر می کنند و اطمینان می یابند سلیقه های فردی با شدت بیشتری قابل درک هستند. به این عمل اثر بزرگ نمایی زبان نیز گفته می شود. پاپیلاها حاوی چندین جوانه چشایی با سلول های حسی هستند.

انواع پاپیل ها

• پاپیل قارچی
  پاپیل های قارچی شایع ترین هستند: بین 200 تا 400 برجستگی در سراسر سطح زبان پخش می شوند. آنها بیشتر در نوک زبان و در لبه هایی یافت می شوند که اطمینان حاصل می کنند این مناطق به ویژه به طعم حساس هستند. پاپیلای قارچی نه تنها طعم را تشخیص می دهد ، بلکه حاوی سلول های حسی برای لمس و دما است. هر پاپیلا حاوی 3 تا 5 جوانه چشایی است.

• پاپیلاهای Circumvallate (دور زدن)
  پاپیلای Circumvallate بسیار بزرگ است و در قاعده زبان ، جایی که گلو شروع می شود ، یافت می شود. هر فرد فقط 7 تا 12 پاپیلای دورانی دارد ، با این حال این پاپیلاها هرکدام حاوی چندین هزار جوانه چشایی هستند. پاپیلای Circumvallate گرد ، برجسته و با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. آنها به شکل V در پشت زبان قرار گرفته اند. به این Papillae ها Papillae Circuallate گفته می شود ، زیرا آنها توسط یک سنگر حاوی غدد زیادی احاطه شده اند که مواد تولید کننده طعم را به سلولهای حسی شستشو می دهند.

• پاپیلای شاخ و برگ
  پاپیلاهای شاخ و برگ نیز با چشم غیر مسلح در لبه های عقب زبان دیده می شود. در آنجا می توانید چندین چین خورده را ببینید که نزدیک به هم قرار دارند. زبان ما حدود 20 پاپیلای برگ دار دارد که هر کدام چند صد جوانه چشایی دارند. پاپیلاهای نخی شکل که به تعداد فراوان به شکل مخروطی کشیده و به شدت شاخی هستند، به طوری که سطح آن ها خاکستری یا ظاهری متمایل به سفید پیدا می کند. این پاپیلاها یک سطح ناصاف و خشن ایجاد می کنند که حرکت غذا در حین جویدن را تسهیل می کند. پاپیلاهای برگی شکل که متشکل از چند ستیغ موازی در طرفین زبان می باشد که در قدام شیار انتهایی واقع شده اند و در انسان، خصوصا افراد مسن تحلیل می روند.

جوانه های چشایی چیست؟

جوانه های چشایی اندام واقعی چشایی هستند. آنها دارای سلولهای حسی متعددی هستند که به نوبه خود به بسیاری از رشته های عصبی متصل می شوند. هر جوانه چشایی بین 10 تا 50 سلول حسی دارد. این سلول ها کپسولی تشکیل می دهند که به شکل جوانه گل یا پرتقال است. در نوک این کپسول منافذی وجود دارد که به عنوان یک قیف پر از مایع کار می کند. این قیف شامل پسوندهای حسی نازک و انگشتی شکل است که به آنها موهای چشایی گفته می شود. پروتئین های موجود در سطح مواد شیمیایی را به سلول متصل می کنند. جوانه های چشایی در دیواره ها و شیارهای پاپیلاها قرار دارند. در کل بزرگسالان بین 2000 تا 4000 جوانه چشایی دارند. سلول های حسی در جوانه های چشایی هفته ای یک بار تجدید می شوند. بیشتر جوانه های چشایی روی زبان است. اما سلولهایی نیز وجود دارند که طعم را در جای دیگر داخل حفره دهان تشخیص می دهند: در پشت گلو ، اپی گلوت ، حفره بینی و حتی در قسمت فوقانی مری.

آخرین مرحله در درک چشایی انتقال به سیستم عصبی است. این کار توسط چندین عصب جمجمه انجام می شود. تمام اطلاعات در امتداد اعصاب جمجمه به بخشی از قسمت تحتانی ساقه مغز (بصل النخاع) منتقل می شوند. در آن مرحله شکاف وجود دارد: برخی از الیاف سیگنال های طعم را همراه با سیگنال های درک دیگر حس مانند درد ، دما یا لمس از طریق چندین نقطه تبادل به آگاهی حمل می کنند.

مگ تک